Σκνίπες του καλοκαιριού

Ο φίλος μου είχε τα χάλια του. Φαινόταν κυριολεκτικά εξουθενωμένος. Σαν να είχε μερόνυχτα να κοιμηθεί. Τα μάτια του κατακόκκινα, το πρόσωπό του ωχρό, η φωνή του τρεμάμενη.
– Με φάγανε. Ήταν το εφιαλτικότερο καλοκαίρι της ζωής μου, μου είπε όταν τον ρώτησα πώς πέρασε στις διακοπές.
– Καλά, πού πήγες, τον ξαναρώτησα, σε βουνό ή σε θάλασσα;
– Όπου και αν πήγα με κατασπάραξαν. Μου ήπιαν το αίμα. Ήταν παντού.
«Υπερβολές» σκέφθηκα. Φέτος, πράγματι, είχαμε περισσότερα κουνούπια από άλλες χρονιές, όχι όμως να μιλάμε και για εφιάλτη. Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι αυτό το καλοκαίρι τα κουνούπια το παράκαναν. Δεν ήσαν μόνο πολλά, έκαναν και πολλά σε πολλούς… Τσιμπούσαν ανηλεώς. Βάραγαν στο ψαχνό. Πάνω από 65 άνθρωποι, μάλιστα, προσβλήθηκαν από τον ιό του Δυτικού Νείλου, με τραγικές συνέπειες σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά και πάλι… Τόση αγανάκτηση; Τόσος φόβος; Τόσο κακό;
Στο κάτω κάτω ο συγκεκριμένος φίλος δεν είχε κάποιον επιπλέον λόγο να φοβάται περισσότερο από όλους εμάς. Ούτε μεγάλος σε ηλικία είναι, ούτε, απ’ όσο ξέρω, επισκέφθηκε κάποια από τις πληγείσες περιοχές. Καλού κακού, όμως, τον ξαναρώτησα.
– Βρε, μήπως πήγες, τελικά, κατά Μακεδονία μεριά;
– Όχι, αλλά τι σημασία έχει;
– Εκεί εμφανίστηκαν όλα τα κρούσματα.
– Κρούσματα αισχροκέρδειας εμφανίζονται παντού.
– Και τι σχέση έχουν τα κρούσματα αισχροκέρδειας με τα κρούσματα από τον ιό του Νείλου; Για κουνούπια δεν μιλούσαμε τόσην ώρα;
– Μιλούσαμε για… τα κουνούπια της αγοράς και για τις «τσιμπημένες» τιμές… στις πληγείσες περιοχές, από τον κακώς εννοούμενο τουρισμό.
Σωστός ο φίλος. Αν το καλοσκεφθείς, υπάρχουν τουριστικά μέρη που δεν διαφέρουν σε τίποτα από έλος. Λιμνασμένα μυαλά, τελματωμένες νοοτροπίες, εντομοειδείς τακτικές. Να τ’ αρπάξουμε τώρα. Να τσιμπήσουμε κάθε υποψήφιο θύμα. Δεκάδες τσιμπήματα όπου βρεθείς και όπου σταθείς. Από το λιμάνι ως το σαλόνι του πλοίου και από το καφέ μπαρ ως το τεσσάρων αστέρων κατάλυμα, που δεν αξίζει ούτε για δύο. Στον βωμό του αρπακολλατζίδικου κέρδους έχει καταλυθεί κάθε έννοια μέτρου και επαγγελματικής ηθικής. Τσίμπημα στην αμόλυβδη, τσίμπημα στον φρέντο, τσίμπημα στη χωριάτικη, τσίμπημα στον γαύρο, τσίμπημα στο στάρι και τη φρατζόλα, είναι λογικό να τσιμπιέσαι και μόνος σου για να διαπιστώσεις αν είσαι ξύπνιος ή ονειρεύεσαι.
Δυστυχώς δεν ονειρεύεσαι. Πολλές από τις σκνίπες του καλοκαιριού έχουν ανθρώπινη μορφή. Και επειδή ο ιός της αισχροκέρδειας δεν διαφέρει πολύ από τον ιό του Δυτικού Νείλου, οι αρμόδιες αρχές ας κάνουν ό,τι ακριβώς συνιστάται σε αυτές τις περιπτώσεις:
«Εντομοκτονία» με δραστικά και αξιόπιστα μέσα.
Χωρίς έλεγχο… να μη μείνει κουνούπι!

Γάμα Σίγμα