Επιτέλους κάτι είναι και αυτό

Αγαπητό «ΠΑΡΟΝ»
Η αδικαιολόγητη, από κάθε άποψη, πληθώρα δικαιολογημένων και αδικαιολόγητων απουσιών των μαθητών σε Γυμνάσια και Λύκεια, που σιγά σιγά ερήμωσαν τις τάξεις της Γ΄ τάξης των Λυκείων μερικούς μήνες πριν από τις Πανελλαδικές εξετάσεις, αναγκάζει το υπουργείο Παιδείας να μειώσει τις αδικαιολόγητες. Δηλαδή κάλιο αργά παρά ποτέ, αφού ποτέ δεν κατάλαβα τι σημαίνει αδικαιολόγητη απουσία του μαθητή από τη μάθηση. Επί τη ευκαιρία, προτείνω ΜΗΔΕΝ αδικαιολόγητες απουσίες και επί πλέον ξαναθυμίζω στο υπουργείο Παιδείας ύστερα από 25 χρόνια, το πώς αντιμετωπίζονταν οι πολύ αδύνατοι μαθητές στην προπολεμική Γερμανία, στο πέρασμά τους, από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο, χωρίς εξετάσεις. Όσοι μαθητές είχαν πολλές αδυναμίες στην πρώτη τάξη του Γυμνασίου δεν έμεναν στην ίδια τάξη, αλλά τους ξαναγύριζαν να παρακολουθήσουν πάλι την έκτη ή την πέμπτη και έκτη τάξη. Έτσι δεν λειτουργούσαν αρνητικά στο επίπεδο του Γυμνασίου και στην πρόοδο των άλλων συμμαθητών τους. Οι δάσκαλοι μάλιστα στο Δημοτικό, αφού θα μοιράζονταν, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ την αποτυχία των μαθητών τους, προσέχαν πολύ για το επίπεδο των μαθητών και του σχολείου τους. Άρα δεν χρειάζονταν συνεχείς επιμορφώσεις, καλή ώρα σαν εδώ, με αποτέλεσμα μηδέν, ή για λόγια να βρισκόμαστε, και ο νοών νοείτω.
Γιαν. Δημητράτος,
Πρώην εκπαιδευτικός
Μέσης Εκπαίδευσης