Στην εποχή του… Ιμπαγάσα

Ζούμε, λένε, σε εποχή κρίσης! Ε, όσοι το λένε ή δεν έχουν σωστή κρίση ή δεν διαβάζουν αθλητικές εφημερίδες.
Μια ματιά στα έγχρωμα πρωτοσέλιδα και το χαμόγελο θα ξανάλθει στα χείλη σας.
Πηχυαίοι τίτλοι φέρνουν το χαρμόσυνο άγγελμα ότι όλα όσα συμβαίνουν δεν είναι παρά ένα κακό όνειρο της νύχτας που πέρασε. Ένας εφιάλτης μιας άλλης πραγματικότητας. Μιας άλλης ζωής… Κι εμείς οι πτωχοί των πνεύματι παρά λίγο να πιστέψουμε ότι, ναι, η χώρα πάει για πτώχευση! Ότι, ναι, υπάρχει ανάγκη και –κόψιμο– για περαιτέρω κόψιμο μισθών και συντάξεων! Ότι, ναι, τα χρήματα που προεκλογικά υπήρχαν τώρα ξαφνικά δεν υπάρχουν!
Ε, λοιπόν, διαβάστε τα περί μεταγραφών στο ποδόσφαιρο και θα με φτύσετε δημοσίως αν ισχύει πια το υπουργικό «δεν υπάρχει σάλιο».
Μπορεί να μην υπάρχει σάλιο στα δημόσια ταμεία για γάζες και αξονικούς τομογράφους, μπορεί να μην υπάρχει σάλιο για δώρα και επιδόματα, για χήρες και ορφανά, υπάρχει όμως, εκεί έξω στην πιάτσα, πακτωλός χρημάτων για τη «φανέλα με το εννιά» ή το δέκα – αρκεί αυτό να είναι το δέκα το καλό.
Άλλο να αλλάζει γάζες κάποιος ασθενής και άλλο να αλλάζει φανέλα ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Άλλη αίγλη. Άλλη αίσθηση. Άλλο μεγαλείο! Εδώ δεν μιλάμε για κοινούς ανθρώπους. Μιλάμε για θεούς. Μιλάμε για τον θεό της μπάλας. Πιστοί του εκατομμύρια φίλαθλοι. Ναός του (ναός του ποδοσφαίρου) το Γουέμπλεϊ, το Μαρακανά, η Τούμπα, το Καραϊσκάκη. Ο θεός της μπάλας είναι ψηλός, δυνατός, μυώδης, αθλητικός και γκολτζής! Σουτ και δεκαχιλιαρόευρω. Κεφαλιά και συνέντευξη. Πάσα… και πάσης Ελλάδος! Να σείονται οι εξέδρες, να προσκυνούν τα κανάλια και το κασέ να ανεβαίνει!
«Ένα εκατομμύριο…» λέει ο ένας πρόεδρος, «τρία εκατομμύρια» αντιπροτείνει ο άλλος και η μεταγραφή κλείνει στα τέσσερα! Στα τέσσερα, στα πέντε, άντε και κάτι ψιλά για τα επόμενα χρόνια, η μεταγραφή μπορεί να κλείσει και στα είκοσι πέντε!
Δεν μιλάμε για μαρουλόφυλλα… Μιλάμε για ευρώ! Εκατομμύρια ευρώ στα πόδια διάσημων παικτών, όπως ο Γκοβού, ο Pιέρα, ο Ιμπαγάσα! Και, δεν λέω… ελεύθερη οικονομία έχουμε, ελεύθερα κινείται η αγορά. Στο κάτω κάτω οι άνθρωποι δεν ήρθαν με το ζόρι. Τόσα ζήτησαν, τόσα πήραν. Και το κυριότερο: Τα πήραν γιατί μπορεί και να τα φέρουν…
Άξιος ο μισθός τους.
Άλλο όμως είναι εκείνο που θέλω να πω. Εντάξει με τον Ιμπαγάσα και τα ευρώ κάθε άλλου… μπαγάσα. Αλλά ας γίνει κάτι και με τα μαρουλόφυλλα της νοικοκυράς.
Τουλάχιστον να μπορεί ν’ αγοράσει κάτι κι εκείνη…
Γάμα Σίγμα


Σχολιάστε εδώ