Πτήση 313 των Κυπριακών Αερογραμμών

Αν αγαπητοί μου συμπατριώτες, παρά τις τεράστιες οικονομικές δυσκολίες, έχετε αποφασίσει να πάτε και φέτος διακοπές, τότε ένας πρέπει να είναι ο προορισμός σας: η Μητέρα Ελλάδα. Όποιες και να είναι οι δυσκολίες. Ακόμα κι αν χρειασθεί λόγω της απεργίας των ανεκδιήγητων ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας να κοιμηθείτε και στο αεροδρόμιο.
Ή να καθυστερήσει για περισσότερο από 24 ώρες η πτήση σας, όπως ακριβώς συνέβηκε με την πτήση 313 των Κυπριακών Αερογραμμών της 25ης Ιουλίου, από την Αθήνα προς τη Λάρνακα. Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τις όποιες δικαιολογίες. Όταν αγαπάς αληθινά, κάνεις και υπομονή, κάνεις και υποχωρήσεις. Στο κάτω-κάτω όλοι μας κάποια στιγμή απεργούμε, κάτι που ενδεχομένως στις περισσότερες περιπτώσεις ουδείς αντιλαμβάνεται. Βλέπετε, οι απεργίες πιάνουν τόπο μόνο όταν μπορείς να κλείνεις στρόφιγγες και να κατεβάζεις διακόπτες.
Ας δούμε μαζί το χρονικό της πτήσης μας. Είναι θαρρώ άκρως διδακτικό και έχει μεγάλο ενδιαφέρον: Μαζέψαμε λοιπόν όση υπομονή χρειάζεται σε τέτοιες περιπτώσεις και ύστερα από τον έλεγχο εισιτηρίων και διαβατηρίων βρεθήκαμε στην αίθουσα αναμονής στο Ελευθέριος Βενιζέλος, ύστερα από τέσσερις ώρες καθυστέρηση. Προηγουμένως είχαμε ζήσει απαράδεκτα πράγματα, την ώρα ακριβώς που μας ανακοίνωναν επισήμως την καθυστέρηση. Το έναυσμα έδωσε ένας αρκετά γνωστός σε όλους μας ηθοποιός που παίζει κυρίως σε σειρές της κυπριακής τηλεόρασης: «Δεν θα ξαναπατήσω το πόδι μου στην Ελλάδα, τους δίνουμε τα λεφτά μας και μας ταλαιπωρούν. Είναι άχρηστοι…». Είπε κι άλλα πολλά που δεν μπορώ να γράψω, και ύστερα έδωσε το σύνθημα και στους υπόλοιπους: Χειροκροτήστε τους!!! Για να εισπράξει ένα παρατεταμένο και ζωηρό χειροκρότημα, όχι ευτυχώς απʼ όλους, νομίζω όμως από τους περισσότερους.
Και έγινα που λένε Τούρκος! Ένιωθα να τρέμω, να μην μπορώ να σταθώ στα πόδια μου. Και δεν άφησα την πρόκληση αναπάντητη: «Σας απαγορεύω να με βρίζετε… η Ελλάδα με πληγώνει και εμένα καθημερινά, μα παρʼ όλα αυτά είναι η μάνα μας και το μοναδικό στήριγμα του αγώνα μας….». Αυτός τον χαβά του βεβαίως, ώσπου ήρθε η εντολή για επιβίβαση. Έτσι ηρέμησαν προς στιγμήν τα πράγματα. Έως τη στιγμή που ανακοινώθηκε η επιπλέον καθυστέρηση. Για να εξαγριωθεί και πάλιν ο φίλος μας, ο οποίος τηλεφωνώντας σε πολύ γνωστό δημοσιογράφο δήλωνε αιχμάλωτος εντός του αεροσκάφους! Είχα μάλιστα την ατυχία να κάθεται παραδίπλα μου. Μας χώριζε η θέση όπου καθόταν η πολύ ευγενική σύζυγός του, την οποία ματαίως παρακάλεσα να τον επαναφέρει στην τάξη, όταν ωρυόμενος έτρεξε προς την είσοδο του αεροσκάφους.
Τον ακολούθησε ένας άλλος εύσωμος νεαρός, για να βρεθούν ξαφνικά ενώπιον της Ελληνικής Αστυνομίας, που όπως μας είπαν ηρέμησε τα πράγματα και η πτήση θα αναχωρούσε οπωσδήποτε. Έτσι δόθηκε η εντολή για αποβίβαση και παραλαβή των αποσκευών. Η πτήση (για λόγους ασφαλείας που επικαλέσθηκε ο κυβερνήτης, όπως μας είπαν αργότερα) ματαιώθηκε! Μεγάλο ψέμα βεβαίως, αφού, όπως πληροφορηθήκαμε στη συνέχεια, το πιο πιθανό είναι ότι η πτήση δεν πραγματοποιήθηκε λόγω συμπλήρωσης των ωρών πτήσεως του κυβερνήτη. Και οι Κυπριακές Αερογραμμές βρέθηκαν εκτεθειμένες έναντι ημών, αφού οι δύο πτήσεις που ακολουθούσαν πραγματοποιήθηκαν έστω και με τετράωρη καθυστέρηση!!! Τα υπόλοιπα είναι άνευ αντικειμένου, αφού αν αληθινά υπήρχαν «επικίνδυνοι» επιβάτες, το πιο φρόνιμο θα ήταν να συλληφθούν και η πτήση να πραγματοποιηθεί κανονικά.
Ακολούθησε ένα πραγματικό πανδαιμόνιο. Οι Κυπριακές Αερογραμμές πουθενά! Ώσπου βρεθήκαμε στην αίθουσα αναχωρήσεων, σε μια προσπάθεια να σωθούν τα προσχήματα. Κατάλογος αναμονής είπαν στην αρχή. Αργότερα μάθαμε ότι πέταξαν 14, χωρίς να ξέρουμε πώς δόθηκε η προτεραιότητα. Οι πιο «ζωηροί» τελικά δικαιώνονται. Με χίλια βάσανα φθάσαμε στην Κύπρο την επόμενη το απόγευμα. Με πτήση των AEGEAN LINES. Όχι, δεν χάσαμε και τίποτε σπουδαίο. Δύο μέρες λιγότερες από τις διακοπές μας. Και μια μεγάλη ταλαιπωρία που σίγουρα μας πλήγωσε.
Η Ελλάδα μας χρειάζεται περισσότερη σοβαρότητα. Και η αγάπη μας γιʼ αυτήν δεν πρέπει να επηρεάζεται από τέτοιου είδους περιστατικά… Για σένα τα γράφω φίλε καλλιτέχνη, καθώς είσαι πρόσωπο που δημοσίως εκτίθεται και, αν μην τι άλλο, οφείλεις να αποτελείς παράδειγμα προς μίμηση. Γιατί ένα δημόσιο πρόσωπο όχι μόνο δεν πρέπει να ξεσηκώνει τον όχλο, αλλά απεναντίας έχει την υποχρέωση να τον καθοδηγεί με νηφαλιότητα και ευπρέπεια. Γιατί ένας ηθοποιός πρέπει να εκπέμπει λάμψη και να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.
Όσο για την ανεπάρκεια των Κυπριακών Αερογραμμών, έτσι για την τιμή των όπλων θα τα πούμε στο δικαστήριο. Όχι για να τιμωρηθούν ενδεχομένως, αλλά για να μάθουν να σέβονται και να υπολογίζουν τους ανθρώπους που κουβαλούν με τα αεροπλάνα τους….. Και κυρίως για να μάθουν να μην ψεύδονται. Δεν αναφέρομαι στην υπηρεσία του αεροδρομίου η οποία κατέβαλε ομολογουμένως φιλότιμες προσπάθειες…

Ντίνος Αυγουστή