Ασφαλιστικού παρενέργειες
Η κυβέρνηση ΓΑΠ – ΠΑ.«ΣΟ».Κ., εκτός των άλλων καταιγιστικών μέτρων που επέβαλε –λόγω Μνημονίου–, προχώρησε και στη λήψη ισοπεδωτικών μέτρων για να εξασφαλίσει την οικονομική βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Μεταξύ αυτών η μετατροπή της 13ης και 14ης σύνταξης σε (μικρό) επίδομα, δείγμα της αυστηρότητας και της κυβερνητικής αναλγησίας. Πετυχαίνει άραγε έτσι η κυβέρνηση τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος; Το ότι οι ασφαλισμένοι πλήρωσαν τα σπασμένα δεν σημαίνει αυτοδίκαια ότι τακτοποιήθηκαν τα οικονομικά του ασφαλιστικού συστήματος. Και εξηγούμαι: Παρ’ όλα τα ληφθέντα μέτρα, και ενώ έχουμε δραστική περικοπή των συντάξεων, δεν έχουμε καλυτέρευση των οικονομικών της κοινωνικής ασφάλισης. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ασφάλιση: ΜΑΓΙΚΗ λέξη του χθες, όνειρο ΘΕΡΙΝΗΣ ΝΥΚΤΟΣ για τη νεολαία μας…
Με την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση ΓΑΠ – ΠΑ.«ΣΟ».Κ. αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των ανέργων και όσων εργάζονται με ελαστικές μορφές απασχόλησης, ενώ ένα καινούργιο ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ρεύμα είναι στα σκαριά, αυτό των ελλήνων νέων επιστημόνων, που παίρνουν των ομματιών τους για ανεύρεση καλύτερων συνθηκών δουλειάς σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και αλλού. Την ίδια ακριβώς στιγμή που η ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ συνεχίζεται, συμπιέζοντας (πέραν των άλλων επιπτώσεων) τα μεροκάματα κι άλλο προς τα κάτω. Με ποσοστό ανεργίας 12% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, είναι προφανές ότι περιορίζονται δραστικά τα έσοδα από τις ασφαλιστικές εισφορές…
Να σημειώσουμε επίσης ότι ένα μεγάλο ποσοστό των νεοεισερχομένων στην αγορά εργασίας ξεκινάει με ελαστικές μορφές απασχόλησης και ως εκ τούτου με μερική κάλυψη του ασφαλιστικού κόστους. Αποτέλεσμα, το γεγονός ότι θα πρέπει να εργάζονται περισσότερα χρόνια για να συνταξιοδοτηθούν –και αν καταφέρουν να συμπληρώσουν ένσημα για να πάρουν ΠΛΗΡΗ σύνταξη– ενώ την ίδια στιγμή η πρόσκαιρη εργασία και η ημιαπασχόληση δημιουργούν πρόσθετες απώλειες στο ασφαλιστικό σύστημα.
Είναι προφανές: Η αύξηση της ανεργίας, η μερική απασχόληση [ελαστικές (!) μορφές απασχόλησης] παράλληλα με την πάντα υπάρχουσα φοροδιαφυγή (κυρίως των επιχειρήσεων) καθιστούν προβληματικά τα οικονομικά της κοινωνικής ασφάλισης.
Ήδη από ΚΕΚΤΗΜΕΝΟ πέρασε στη σφαίρα της «ΟΥΤΟΠΙΑΣ». Όχι αυτής που ονειρευόμασταν για την Ανατροπή του υπάρχοντος κόσμου, αλλά σαν ένα μακρινό «ΟΝΕΙΡΟ» που δεν ξέρει ο καθείς αν θα το πραγματοποιήσει. Όντως, η κυβέρνηση ΓΑΠ – ΠΑ.«ΣΟ».Κ τα κατάφερε, μας πήγε πίσω ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ, τότε που η κοινωνική ασφάλιση ακόμα διεκδικούνταν από τους εργαζομένους…
Καλό καλοκαίρι, «ραντεβού» τον Σεπτέμβρη.