Αναβιώνει το παρακράτος;

Και οι δύο λέξεις, «παρακράτος» και «προβοκάτσια», που μας γυρίζουν σε άλλες εποχές, μας γεμίζουν με μεγαλύτερο ίσως φόβο και από αυτήν την ίδια την τρομοκρατία.
Ανεξέλεγκτα και τα τρία φαινόμενα, αλλά εάν οι τρομοκράτες είναι κάποιοι παράφρονες με έωλη πολιτικοκοινωνική συνείδηση και νεφελώδεις στόχους, οι παρακρατικοί και οι προβοκάτορες είναι ακόμη πιο επικίνδυνοι για τη Δημοκρατία, δεδομένου ότι η δράση τους συνδέεται με κάποια κέντρα εγχώριας ή ξενοκίνητης εξουσίας. Και τα αποτελέσματα αυτής της «παρενέργειας» τα έχουμε πληρώσει ακριβά στο παρελθόν ώστε η σκέψη και μόνο μιας επανάληψής της να μας προκαλεί φρίκη.
Θα μιλήσουμε σήμερα με τη Σοφία Βούλτεψη εκφράζοντας κατʼ αρχάς την άποψη πολλών συναδέλφων ότι οι πολιτικοί που προέρχονται από τη δημοσιογραφία, μετά την εξασφάλιση μιας θέσης στη Βουλή, εμφανίζονται να αδιαφορούν τελείως για το «μητρικό» τους επάγγελμα.
Σοφία Βούλτεψη: Αυτοί που αδιαφορούν είναι εκείνοι που ποτέ δεν ασχολήθηκαν ουσιαστικά με τα προβλήματα του κλάδου.
Σ.Μ.: Εσείς ομολογουμένως ποτέ δεν ξεχάσατε τη δημοσιογραφία, αλλά πάντοτε σας απασχολούν και όλα τα θέματα του τόπου. Σας ακούσαμε σε ένα δελτίο ειδήσεων να μιλάτε για παρακράτος. Πιστεύετε πως μπορεί και σήμερα να επιβιώνει αυτό το άνθος του κακού;
Σ.Β.: Είναι τόσο παράλογα αυτά που συμβαίνουν, με τέτοια δυναμική και προπαντός σε συγκεκριμένες επώδυνες στιγμές του δημόσιου βίου μας ώστε φτάνει κανείς να πιστεύει ότι κάποια εγκληματικά χέρια χώνονται σε βαθύτερες, αθέατες τσέπες.
Σ.Μ.: Έχουμε ευθύνη κι εμείς οι δημοσιογράφοι για ό,τι συμβαίνει στα δημόσια πράγματα.
Σ.Β.: Οι πολιτικοί τούς χρησιμοποιούν για να υλοποιούν τους στόχους τους. Το δικό μας καθήκον είναι όταν διαψεύδονται οι εξαγγελίες τους να τους το υπενθυμίζουμε επίμονα και ανυποχώρητα, να μην επιτρέπουμε να κοροϊδεύουν και εμάς και τον κόσμο. Άλλα έλεγαν π.χ. για τις κρατικοποιήσεις κι άλλα λένε σήμερα. Αν δεν τους ξεμπροστιάζουμε, παίρνουμε κι εμείς μέρος στο παιχνίδι τους. Εγώ θα έλεγα πως μέσα στα καθήκοντα του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ είναι η προάσπιση της αλήθειας, να αποκαλύπτει τους ψεύτες, και όταν το ψέμα κυριαρχεί, να κατεβάζει τους δημοσιογράφους σε απεργία.
Σ.Μ.: Να έλθουμε και στον ρόλο του συνδικαλισμού.
Σ.Β.: Ο συνδικαλισμός έχει γίνει μέρος του συστήματος. Σαφώς και είναι κομματικός, με ανθρώπους χωρίς ευρύτερη μόρφωση και οράματα, με μοναδικό στόχο την εξασφάλιση της καρέκλας. Ο κόσμος δεν πιστεύει στο συνδικαλιστικό κίνημα και αυτό αποδεικνύεται από το ότι μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων παραμένει εκτός σωματείων.
Σ.Μ.: Κάποιο μήνυμα για την ΕΣΗΕΑ;
Σ.Β.: Οφείλει να ανταποκριθεί στον ρόλο της ως πνευματικού κατʼ αρχάς σωματείου, να παρεμβαίνει σε όλα τα μείζονα θέματα που απασχολούν τον Ελληνισμό, ξεπερνώντας τις κομματικές δεσμεύσεις. Η ΕΣΗΕΑ πρέπει να είναι όχι μόνο το συνδικαλιστικό όργανο των συναδέλφων αλλά και το ηθικό στήριγμα όλου του λαού.
Σ.Μ.: Τι σας οδήγησε στην πολιτική;
Σ.Β.: Χωρίς να εγκαταλείψω ποτέ τη δημοσιογραφία, η πολιτική με βοήθησε να ασκήσω ευρύτερα την παλιά τέχνη που μου δίδαξε ο Γιάννης Βούλτεψης, ο πατέρας μου: να παλεύω γιʼ αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους του με όσες δυνάμεις διαθέτω και αυτήν την τέχνη δεν πρόκειται να την εγκαταλείψω ποτέ.
Σημ.: Την άλλη Κυριακή η συνέντευξη με τον Γιάννη Δημαρά.
ΣΟΦΙΑ ΜΑΛΤΕΖΟΥ
Τα νοσήλια και ο ΕΔΟΕΑΠ
Κριτική άσκησε ο «Ριζοσπάστης» –28.7.2010– στην απόφαση του ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ να αναθέσει τον έλεγχο των νοσηλίων στην ιδιωτική εταιρεία MEDNET ΕΛΛΑΣ. Υποστηρίζει ότι αποτελεί μία ακόμη πράξη εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών υγείας του Ταμείου και ότι η άσκηση του ελέγχου θα έπρεπε να αποτελεί επιστημονικό έργο των γιατρών.