Συνεργάτες δύο ταχυτήτων στο Μαξίμου

Στο Μαξίμου, όπου έχει εγκατασταθεί ένα καλά οργανωμένο κέντρο και ελέγχει με παρασκηνιακό πολλές φορές τρόπο τη λειτουργία και την αποδοτικότητα των μελών της κυβέρνησης, τελευταία έχει παρατηρηθεί πως μερικοί από τους λεγόμενους στενούς συνεργάτες του Παπανδρέου κάνουν δικό τους πολιτικό παιχνίδι, ξεχνώντας τις θέσεις που έχει ο πρωθυπουργός σε ζητήματα ηθικής τάξεως.
Η αίσθηση που επικρατεί σε πολλά στελέχη της κυβέρνησης είναι πως ορισμένοι μέσα από το Μαξίμου δεν ενδιαφέρονται για το σύνολο της κυβέρνησης, ακόμα και για την εικόνα του ίδιου του πρωθυπουργού, αλλά κάνουν πολιτική ή διοχετεύουν πληροφορίες με στόχο τη δική τους προβολή, προκαλώντας πολλές φορές σύγχυση για θέμα που βρίσκεται στην επικαιρότητα, αντίθετα απ’ ό,τι πιστεύει πολλές φορές ο Παπανδρέου.
Το ισχυρό Πρωθυπουργικό Γραφείο… χάνει νερά, από… υδραυλικούς του συστήματος που ανοίγουν την κάνουλα πλημμυρίζοντας τους διαδρόμους των υπουργικών γραφείων όταν αναφέρονται στον ένα ή τον άλλο υπουργό είτε με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, είτε εκφράζοντας γνώμες που συγκρούονται με τη θέση ή την πολιτική του εκάστοτε υπουργού. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι πληροφορίες που διοχετεύονται στα Μέσα Ενημέρωσης προέρχονται από εκείνους τους κύκλους που ενώ βρίσκονται στο γραφείο του Παπανδρέου για άλλους λόγους, επεμβαίνουν στο έργο των συνεργατών του που έχουν τη θεσμική ευθύνη της ενημέρωσης, παρακάμπτοντας κάθε κανόνα δεοντολογίας.
Δεν είναι τυχαίο επίσης πως έπειτα από απανωτά κρούσματα τέτοιων φαινομένων, άτομα που εργάζονται στα γραφεία υπουργών, παρατηρώντας αυτήν την άνιση σχέση, ανησυχούν μήπως τελικά ο Παπανδρέου την πάθει όπως την έπαθε και ο Καραμανλής. Που τον κρέμασαν οι δικοί του συνεργάτες. Διερωτώνται επίσης αν στον πρωθυπουργό πηγαίνουν τα πραγματικά στοιχεία της γενικής πολιτικής, αν έχει την πραγματική εικόνα της κοινωνίας για την πολιτική του, αν διαβάζει εφημερίδες και ενημερώνεται για το τι γίνεται, και αν τελικά γνωρίζει αυτά που γνωρίζουν όλοι οι άλλοι και δεν του τα μεταφέρουν.
Στη σκιά του Παπανδρέου λειτουργούν συνεργάτες του που πολλές φορές δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο για κάποιο θέμα σε σημείο παρεξηγήσεως. Υπάρχουν δύο κύκλοι.
Εκείνοι που ανήκουν στον στενό πυρήνα και ένας δεύτερος κύκλος που ο πρωθυπουργός παίρνει τη γνώμη τους σε θέματα που αφορούν τη δημόσια ζωή. Τον στενό πυρήνα αποτελούν στελέχη που διαθέτουν κομματική εμπειρία και πολιτική γνώση και στηρίζουν τον Παπανδρέου. Τον προστατεύουν καθημερινά από τις αρρυθμίες και τις δυσλειτουργίες που παρουσιάζονται στην κυβέρνηση, βγαίνοντας μπροστά οι ίδιοι, με ονοματεπώνυμο.
Με τον δεύτερο κύκλο, τον ευρύτερο, ο Παπανδρέου συνομιλεί μεν αλλά όχι για τα σημαντικά και τα σπουδαία, μόνο για τα καθημερινά. Ούτε για τη χάραξη στρατηγικής. Ορισμένοι μιλούν εξ ονόματός του σε τρίτους, και αρκετές φορές σε λάθος κατεύθυνση, άλλη από εκείνη που στηρίζει ο πρωθυπουργός.
Γίνεται μάχη ανάμεσα στα δύο αυτά περιβάλλοντα για το ποιο θα επικρατήσει. Στην πρώτη ομάδα ο Παπανδρέου δείχνει εμπιστοσύνη. Στη δεύτερη ακούει μόνο και σημειώνει, χωρίς να παίρνει υπόψη του εισηγήσεις τους.
Γι’ αυτό έχουν δίκιο εκείνοι που γνωρίζοντας το τι συμβαίνει σήμερα στο Μαξίμου υποστηρίζουν ότι χρειάζεται ένα ενιαίο κέντρο που θα κατευθύνει την πολιτική της κυβέρνησης, θα έρχεται σε επαφή με υπουργούς ώστε να υπάρχει συντονισμός, θα συνομιλεί με εκπροσώπους της κοινωνίας και δεν θα κρύβεται, θα φροντίζει για την υλοποίηση των προτάσεων που κατατίθενται και δεν θα δημιουργεί προβλήματα στην εικόνα του πρωθυπουργού, που πολλές φορές δίνεται η εντύπωση πως βρίσκεται αλλού, έξω και πέρα από τα προβλήματα της κοινωνίας.
Η ανάγκη δημιουργίας ενός μόνο πυρήνα συνεργατών του Παπανδρέου, με αναφορές σε ένα πρόσωπο που θα αναλάβει και τον συντονισμό, έχει εκφραστεί από πολλούς τελευταία, που βλέπουν τι επικρατεί εντός του Μαξίμου.
Το όνομα του Παύλου Γερουλάνου ακούγεται έντονα τις τελευταίες ημέρες για έναν τέτοιο ρόλο. Σκοντάφτει όμως στον ίδιο, γιατί διαφωνεί με την… πολυδιάστατη κατάσταση που επικρατεί στο Μαξίμου και δεν φαίνεται διατεθειμένος να αναλάβει ένα τέτοιο ρίσκο.
Άλλωστε ξέρει πως, αναλαμβάνοντας έναν τέτοιο ρόλο, θα δεχθεί επιθέσεις από τους περισσότερους που καραδοκούν και θα ήθελαν αυτήν τη θέση.
Από την άλλη, ίσως είναι ο μόνος που δεν σκέφτεται μόνο την προσωπική του πολιτική σταδιοδρομία και το μέλλον, αλλά και του πρωθυπουργού.
Λίγοι άλλωστε είναι αυτοί που σταθμίζουν τα γεγονότα με βάση το πολιτικό συμφέρον του Παπανδρέου, δυο τρεις από τους υπουργούς και όχι παραπάνω από πέντε από τους συνεργάτες του με τους οποίους βρίσκεται μαζί πολλά χρόνια.