Πόλεμος με σκιές στο διαδίκτυο

Παραπαίοντας ανάμεσα στα συμφέροντα των ιδιοκτητών και στις απαιτήσεις-παραγγελίες των διαφημιστών, η πραγματικά αποκαλυπτική κοινωνική δημοσιογραφία είναι η εξαίρεση. Πτυχές του ρόλου του Τύπου έχουν αναλάβει και υπηρετούν συχνά με επιτυχία πολλά επώνυμα ή ανώνυμα μπλογκ, κυρίως των ενεργών πολιτών στην ελληνική κοινωνία. Αυτά όμως δεν ασκούν δημοσιογραφία ούτε υπηρετούν την ενημέρωση. Μεταφέρουν απλώς πληροφορίες που βρίσκουν ή «αλιεύουν» και συνήθως κάνουν εκτιμήσεις ή επιδίδονται σε σχολιασμό. Η δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια έφερε στο προσκήνιο με άναρχο και θολό τρόπο το ζήτημα της αναγκαίας παρέμβασης στο διαδίκτυο. Η κυβέρνηση μάλιστα -όπως λένε οι πληροφορίες- συζητάει κάποιες ρυθμίσεις προκειμένου να μπει μια τάξη στο άναρχο τοπίο. Παράλληλα, ξέσπασε και ένας πόλεμος ανάμεσα σε παραδοσιακούς και ιντερνετικούς «λειτουργούς» της δημοσιότητας για το αν θα γίνει παρέμβαση στο internet. Μία μόνο ματιά στο τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο θα ξεκαθάριζε τα πράγματα. Κανόνες, και μάλιστα πολύ σαφείς, υπάρχουν για τις ιντερνετικές σελίδες που σηκώνουν και διαδίδουν «περιεχόμενο» ενημέρωσης και πληροφόρησης, αναδημοσιεύουν ή «υποκλέπτουν» ρεπορτάζ, έντυπα ή ραδιοφωνικά ή τηλεοπτικά, από άλλα ΜΜΕ, απασχολούν εργαζομένους και έχουν έδρα. Υπό αυτό το πρίσμα, οι ιστοσελίδες αυτές, είτε αυτοχαρακτηρίζονται μπλογκ είτε σάιτ, οφείλουν να έχουν ταυτότητα υπευθύνου. Για τα μπλογκ των επώνυμων ή ανώνυμων πολιτών που σχολιάζουν ή και αποκαλύπτουν πτυχές της πολιτικής και της κοινωνίας κάθε σκέψη για παρέμβαση κινδυνεύει να χαρακτηριστεί «επέμβαση στην ελευθερία» άποψης και γνώμης. Τα πράγματα είναι απλά. Όποιος θέλει να «δημοσιογραφεί», να απασχολεί συντάκτες και να παίρνει διαφημίσεις για τις ιστοσελίδες του ας αποκτήσει ταυτότητα και ας διατηρήσει την ανωνυμία του, αν θέλει. Η διατήρηση όμως του θολού τοπίου συμφέρει και ωφελεί όσους θέλουν να ζουν στη σκιά, να κάνουν παιχνίδια υπόγεια και παρασκηνιακά, χρησιμοποιώντας τα μπλογκ ως όχημα, με την κατοχυρωμένη και σεβαστή ανωνυμία να αξιοποιείται κατά το δοκούν.