Ο πικρός Ιούλιος

Πικρός για μία ακόμη φορά ο Ιούλιος για μας τους Έλληνες. Η 36η επέτειος της εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο, που ακόμη βαραίνει τις ψυχές και τους προϋπολογισμούς μας, ο νέος ασφαλιστικός νόμος και οι επιπτώσεις του στη ζωή όλων μας συμπληρώθηκαν αυτές τις μέρες με τη δολοφονία του συναδέλφου Σωκράτη Γκιόλια, ένα γεγονός τις συνέπειες του οποίου κανείς δεν μπορεί να προδικάσει.
Έσπευσαν όλοι να εκφράσουν τον αποτροπιασμό τους για μια πράξη που αποτελεί ωμή κτηνωδία και να ζητήσουν τη σύλληψη και την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων. Γνωστοί και φορμαρισμένοι τίτλοι, είτε πρόκειται για τους τρεις υπαλλήλους της Marfin είτε για τον υπασπιστή του υπουργού είτε για την εκτέλεση του συναδέλφου. Το θέμα είναι μετά τα «απεταξάμην» και τις διαπιστώσεις ότι αντιμετωπίζουμε ανεξέλεγκτες σκοτεινές δυνάμεις, διαπλεκόμενες ή μη, τις υποψίες για αλλοδαπές ή και εγχώριες κρατικές παραδραστηριότητες, τις καταγγελίες για προβοκάτσια και τις διαπιστώσεις ότι τρελαθήκαμε πλέον παντελώς, μετά από όλα αυτά τι κάνουμε, τι μπορούμε να κάνουμε;
Κάποιοι άλλοι στο εξωτερικό αντιμετώπιζαν τις ίδιες με εμάς καταστάσεις και έλαβαν μέτρα τα οποία απέδωσαν. Μήπως χρειάζεται να τους ρωτήσουμε; Μήπως μεταξύ άλλων πρέπει να εισακουστεί η ΕΣΗΕΑ που έχει ζητήσει όλα τα ηλεκτρονικά Μέσα να διαθέτουν διαχειριστή και επώνυμη διεύθυνση, ώστε τα μπλογκ π.χ. να διαθέτουν μεν ελευθερία λόγου, αλλά όταν υποστηρίζουν πως πρέπει να γαζωθούν και οι 5.000 εν ενεργεία δημοσιογράφοι της Αθήνας να μπορούμε να τους ρωτάμε: «Γιατί, ρε φίλε, τι σου φταίνε όλοι οι δημοσιογράφοι και θέλεις να τους ξεκάνεις; Αν δεν σου αρέσουν ορισμένοι, ξεμπρόστιασέ τους με επιχειρήματα και στοιχεία, όχι με σφαίρες πίσω στην πλάτη. Αλλιώς σκέπτεσαι ίδια με τον Παττακό, που όταν τον ρώτησαν γιατί βασάνισαν στον ΕΑΤ ΕΣΑ τον Μουστακλή απάντησε ”καλά του κάνανε, μας χάλαγε τα σχέδια”. Και ο Παττακός είχε τα σχέδιά του. Εσύ τι σχεδιάζεις, πού το πας, πού θα φτάσεις;».
Αυτά είναι και τα αναπάντητα ερωτήματα που τρομάζουν τους πολίτες, είτε προς τρομοκράτες απευθύνονται είτε προς οικονομικούς παράγοντες, και ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουμε τη θύελλα είναι όλοι, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, πνευματικοί ταγοί, να αρχίσουν να μιλάνε μια γλώσσα ξεκάθαρη. Το μόνο όπλο εναντίον όσων κινούνται μέσα στη θολούρα του συστήματος ως δήθεν εξυγιαντές και μάρτυρες.
Ιδεολογικό υπόβαθρο δεν υπάρχει στις πράξεις βίας. Αυτό να το ξεκαθαρίσουμε. Αλλά και εκείνοι που μας κυβερνούν θα πρέπει να σέβονται με τη σειρά τους τη ζωή, τα δικαιώματα και την ελευθερία μας για να μη μας σκοτώνουν με τον δικό τους τρόπο.
Οι συνταξιούχοι δημοσιογράφοι με ειλικρινή οδύνη συμμετέχουν στη δοκιμασία της οικογένειας του Σωκράτη και ελπίζουμε πως τόσο ο ΕΔΟΕΑΠ όσο και η ΕΣΗΕΑ θα βρουν τρόπο να συμπαρασταθούν έμπρακτα στη γυναίκα και στα δύο παιδιά του συναδέλφου. Άλλωστε ολόκληρη η δημοσιογραφική οικογένεια πενθεί τον θάνατο ενός μέλους της που με κανένα λόγο δεν άξιζε, όπως κάθε πολίτης, αυτό το πρόωρο και απάνθρωπο τέλος.
Η ΕΠΙΚΟΥΡΗΣΗ ΤΟΥ ΕΔΟΕΑΠ
Ελάβαμε την επιστολή από τον ΕΔΟΕΑΠ για τη νέα μορφή της επικούρησης. Δεν αλλάζει τίποτα στο συνολικό ποσόν το οποίο δικαιούμαστε από το Ταμείο και -κυρίως- οι νέοι συνταξιούχοι θα έχουν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με τους παλιούς. Ήταν ένα ζήτημα που, όπως μας διαβεβαιώνουν από τον ΕΔΟΕΑΠ, εξέτασε με ιδιαίτερη προσοχή το διοικητικό συμβούλιο.

ΣΟΦΙΑ ΜΑΛΤΕΖΟΥ