Η Κερκόπορτα!
Mερικές παρατηρήσεις για την πολιτική συγκυρία, που είναι καυτή – και όχι μόνο λόγω θέρους…
• Έπρεπε να δολοφονηθεί δημοσιογράφος από τις τρομοκρατικές συμμορίες, για να ακούσουμε ότι η θανάτωσή του είναι «άνανδρη δολοφονία» κι όχι… «εκτέλεση».
Χρόνια τώρα, όταν σκότωναν κάποιον οι τρομοκράτες, οι φυλλάδες και τα κανάλια αποκαλούσαν τη δολοφονία «εκτέλεση» και τους δολοφόνους «εκτελεστές».
Μάταια διαμαρτύρονταν κάποιοι ότι ο όρος «εκτέλεση» νομιμοποιεί ηθικά τη δολοφονία. Γιατί η εκτέλεση είναι, σε τελευταία ανάλυση, πράξη δικαιοσύνης. Έστω και ακραίας δικαιοσύνης. Ενώ στην περίπτωση των θυμάτων της τρομοκρατίας δεν επρόκειτο, ασφαλώς, για «εκτέλεση», αλλά για ωμή εν ψυχρώ δολοφονία.
Τώρα αντιλήφθηκαν όλοι ότι οι τρομοκράτες δεν είναι «εκτελεστές», είναι δολοφόνοι!
Χρειαζόταν να σκοτωθεί δημοσιογράφος για να καταλάβουν τη διαφορά.
• Όταν βγει η αιματοβαμμένη προκήρυξη που θα περιλούει τον δολοφονημένο δημοσιογράφο με μύρια όσα «κοσμητικά επίθετα», να δούμε πόσες φυλλάδες θα δημοσιεύσουν το περιεχόμενό της. Και πόσες θα αρνηθούν να το δημοσιεύσουν.
Διότι κάθε τέτοιο κείμενο αποτελεί δεύτερη δολοφονία του θύματος – ηθική αυτή τη φορά.
Κι όσοι τις δημοσίευαν δεν «ενημέρωναν» το κοινό. Δολοφονούσαν για δεύτερη φορά (με ύβρεις) τη μνήμη αυτού που είχε ήδη σκοτωθεί (με σφαίρες) λίγο πριν…
Τώρα, όμως, το θύμα είναι δημοσιογράφος. Να δούμε αν το «σινάφι» θα δείξει την ίδια… αναισθησία που είχε δείξει για όλα τα άλλα θύματα.
Τουλάχιστον, αυτήν τη φορά, ελπίζουμε να καταλάβουν ότι δεν είναι… «ενημέρωση» η βεβήλωση μνήμης νεκρού από τους ίδιους τους δολοφόνους του!
Ακόμα και στα δικαστήρια υπάρχουν στοιχεία που ακόμα κι αν είναι απολύτως καταδικαστικά σε βάρος του κατηγορουμένου, δεν γίνονται δεκτά αν ο τρόπος κτήσης τους ήταν παράνομος.
Μέχρι τώρα, ωστόσο, οι εφημερίδες δημοσίευαν σε βάρος νεκρών ανθρώπων στοιχεία που δεν ήταν μόνο «παράνομη η κτήση» τους, είχαν προέλευση δολοφόνους!
Αυτή ήταν η δημοσιογραφία που ενθάρρυνε την τρομοκρατία…
• Στις περισσότερες περιπτώσεις, επιδίωξη των τρομοκρατών δεν ήταν μόνον η φυσική εξόντωση κάποιου, αλλά η τρομοκράτηση της κοινωνίας, μέσα από την προκήρυξη που «δικαιολογούσε» το έγκλημά τους.
Δεν έβγαζαν προκήρυξη για να εξηγήσουν γιατί σκότωσαν το θύμα τους. Σκότωναν για να έχουν τη δυνατότητα να δουν την προκήρυξή τους δημοσιευμένη σε όλες τις εφημερίδες!
Έτσι οι εφημερίδες αυτές γίνονταν «οχήματα αιματηρής προπαγάνδας», που τρομοκρατούσε ένα μέρος της κοινωνίας.
Κυρίως από τον χώρο της Δεξιάς. Γιατί 8 στα 10 θύματα της τρομοκρατίας προέρχονταν από τον χώρο της Δεξιάς. Τυχαίο; Δεν νομίζω…
Κι όμως, ο κυρίαρχη άποψη των «προοδευτικών» δημοσιογραφικών κυκλωμάτων ήταν τότε ότι επρόκειτο για «ακροδεξιούς προβοκάτορες»!
Κι όταν συνελήφθησαν –αυτοί που συνελήφθησαν, τέλος πάντων– αποδείχθηκε ότι προέρχονταν από τον χώρο της άκρας Αριστεράς.
Χωρίς αυτό να σημαίνει, βέβαια, ότι ενοχοποιούνται όλοι οι αριστεροί γιʼ αυτό. Ούτε καν όλοι οι ακροαριστεροί…
Τώρα, όμως, που δολοφονείται δημοσιογράφος ο οποίος δεν ανήκει στον «δεξιό χώρο», σπεύδουν αμέσως να ενοχοποιήσουν τους ιστοχώρους του ακροαριστερού χώρου, που τον είχαν «στοχοποιήσει» το προηγούμενο διάστημα!
Τώρα βλέπουμε διάφορους λαλίστατους, να αναρωτιούνται στα «δελτία των 8»: «Πώς είναι δυνατόν να εκπέμπει το Ιndymedia τη δηλητηριώδη προπαγάνδα του από τον server του Πολυτεχνείου;»
Μα απλούστατα, διότι ο ίδιος ο Τύπος έδινε ως τώρα ομηρικές μάχες να προστατέψει την «ελευθερία» των αναρχικών να… στοχοποιούν τους πάντες, καλυμμένοι πίσω από την «ασυλία» του πανεπιστημιακού χώρου.
Δεκάδες ανθρώπους στοχοποιούν καθημερινά. Έπρεπε να δολοφονηθεί ένας απʼ αυτούς, που τύχαινε να είναι και δημοσιογράφος, για να διαμαρτυρηθούν που το δημόσιο πανεπιστήμιο φιλοξενεί τα «παπαγαλάκια» των τρομοκρατών…
Αυτό το γκρίζο καθεστώς ανομίας, που το δημιούργησε και το προστάτεψε αυτού του είδους η δημοσιογραφία, εξέθρεψε την τρομοκρατία που τώρα σκοτώνει και δημοσιογράφους.
• Κάποιοι απʼ αυτούς που ολοφύρονται σήμερα «για τον θάνατο του δημοσιογράφου», πριν από λίγα χρόνια προσπαθούσαν να υπερασπιστούν την προηγούμενη φουρνιά τρομοκρατών όταν συνελήφθησαν.
Τους έπαιρναν «δοξαστικές» συνεντεύξεις!
Μετέτρεπαν τους δολοφόνους σε «σύμβολα αντίστασης στην κρατική καταστολή» και σε «έγκριτους σχολιαστές» της επικαιρότητας…
Για να δούμε τώρα: Αν πιαστούν οι δολοφόνοι του δημοσιογράφου θα τους φερθούν παρόμοια;
Μας λένε με στόμφο: «Η τρομοκρατία δεν θα περάσει!».
Τι μας λέτε παλικάρια;
Η τρομοκρατία έχει ήδη περάσει.
Εσείς της ανοίξατε την πόρτα.
Ή μάλλον την Κερκόπορτα…
Όσοι από σας δημοσιεύατε τις αιματοβαμμένες προκηρύξεις για να κερδίζετε κυκλοφορία, όσοι από σας υπερασπιζόσασταν την ασυλία των ακραίων μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους, όσοι από σας καλοπιάνατε και προβάλλατε τους τρομοκράτες, όσοι από σας σπεύδατε να τους υπερασπιστείτε στα δικαστήρια ή στις σελίδες των φυλλάδων σας, ή στις εκπομπές σας, εσείς είστε η Κερκόπορτα.
Εσείς οπλίσατε το χέρι που δολοφόνησε τον συνάδελφό σας…
Βαρύ αυτό που σας γράφω – το ξέρω…
Και απολύτως αληθινό – το ξέρετε.
Ν.Ζ.