ΤΟ «ΕΓΚΛΗΜΑ» ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ

Αυτά κατάφεραν οι 157 του ΠΑΣΟΚ, οι δύο «ανεξάρτητοι», όπως και οι βουλευτές του ΛΑΟΣ που ψήφισαν το Μνημόνιο της ντροπής και της υποταγής, το οποίο για να υλοποιηθεί πλήρως απαιτούνται 70 προεδρικά διατάγματα και 200 κανονιστικά διατάγματα! Η οργή του λαού ξεχειλίζει και κάποτε όλοι θα λογοδοτήσουν για τα εγκλήματα που διέπραξαν, εξολοθρεύοντας ελπίδες και βιοτικό επίπεδο…
Η αναδιανομή του εισοδήματος, όπως ανέφερε και ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, επιτεύχθηκε αφήνοντας στο απυρόβλητο τράπεζες, υπερκέρδη επιχειρήσεων, εφοπλιστές, φαρμακοβιομήχανους (εκείνο το 3% των κερδών τους που ο νόμος επέβαλλε να καταβάλλουν στο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης δεν θυμήθηκε κανείς να το ζητήσει), πετρελαιάδες κ.ά. Το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό χάος τώρα εγκαθίσταται πάνω από τη χώρα και το «αύριο» είναι ανοικτό για όλες τις εξελίξεις: Συμμαχίες για την ακύρωση του Μνημονίου διαμορφώνονται σε πολιτικό επίπεδο, συνδικαλιστικές κινήσεις για διαρκείς κινητοποιήσεις με όλες τις παρατάξεις μέσα (παρά τις διαφοροποιήσεις τους), το ΠΑΜΕ και η Αυτόνομη Παρέμβαση προειδοποιούν για συνεχείς δυναμικές παρεμβάσεις… Στόχος όλων να ακυρωθούν οι νόμοι που οδηγούν σε μαζική εξαθλίωση…
Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, σε πλήρη ρήξη πια με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προειδοποιούν ότι οι νόμοι αυτοί σύντομα θα ανατραπούν και προγραμματίζουν δράσεις για τον σκοπό αυτόν. Στην ΠΑΣΚΕ και στην ΠΑΣΚ/ΔΥ εκδηλώνονται οι πρώτες διαφοροποιήσεις, καθώς πολλά έμπειρα συνδικαλιστικά στελέχη προτείνουν τις πιο σκληρές μορφές αγώνα (απεργίες διαρκείας, καταλήψεις, καθημερινά συλλαλητήρια κ.λπ.), ενώ διασυνδέονται και με τους εσωκομματικούς «αντιφρονούντες» για συντονισμό των αντιδράσεών τους, πιστεύοντας ότι μια κοινή δραστηριοποίηση θα διασώσει αυτό που κάποτε αντιπροσώπευε το ΠΑΣΟΚ.
Σημειώνεται ότι η πρόταση για κήρυξη γενικής απεργίας διαρκείας στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα κερδίζει έδαφος, καθώς οι πιέσεις που δέχονται από εργαζομένους είναι εντονότατη, αφού όλοι γνωρίζουν ότι στην πραγματικότητα τίποτε δεν έχουν να χάσουν. Οι αποδοχές δεν καταβάλλονται, οι συντάξεις που θα παίρνουν, αν έτσι παραμείνουν τα πράγματα, θα είναι απλώς ένα χαρτζιλίκι, οι απολύσεις αναπόφευκτες από τα λουκέτα που οι μικρομεσαίοι βάζουν στις επιχειρήσεις τους.
Το μέγεθος της ολοκληρωτικής καταστροφής οδηγεί σε σταυροδρόμι το συνδικαλιστικό κίνημα: Ή θα αποφασίσει το «άνοιγμα» σε όλους τους εργαζομένους, με όποια μορφή εργασίας κι αν απασχολούνται, κόβοντας κάθε κομματική ή κυβερνητική εξάρτηση και αναλαμβάνοντας την ευθύνη για σοβαρή, οργανωμένη και ουσιαστική δράση για να μην εφαρμοστούν οι πρόσφατοι εξολοθρευτικοί νόμοι και να αποκατασταθούν δικαιώματα αιώνων, ή θα συρρικνωθεί σε έναν γραφειοκρατικό μηχανισμό που θα διαλυθεί σύντομα. Το ΠΑΜΕ, έτσι κι αλλιώς, έχει χαράξει τη δική του πορεία και είναι πολύ πιθανόν να «απορροφήσει» τη δυσαρέσκεια εργαζομένων και συνταξιούχων. Η Αυτόνομη Παρέμβαση κινείται διεκδικητικά αλλά αν απορριφθούν οι προτάσεις της θα αποχωρήσει αποδυναμώνοντας ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.
Πάντως η βαναυσότητα της αντεργατικής επίθεσης έχει αμβλύνει αντιπαλότητες σε ηγετικό επίπεδο και οι επικεφαλής σε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ (Γ. Παναγόπουλος, Σπ. Παπασπύρος, Ηλ. Ηλιόπουλος, Βαγγ. Μπουζούλας, Ηλ. Βρεττάκος, Γ. Γαβρίλης, Δημ. Αγιαβανάκης και Γ. Πέρρος) βρίσκονται σε καθημερινή συνεργασία για τον σχεδιασμό μιας μεγάλης αντεπίθεσης τον Σεπτέμβριο στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Στόχος φαίνεται ότι είναι να μην καταφέρει το κυβερνητικό κλιμάκιο να προσεγγίσει καν τον χώρο της εκδήλωσης… Εντυπωσιακός στόχος – αρκεί να καταστεί εφικτός. Από την άλλη γίνεται προσπάθεια να υπάρξει το συντομότερο δυνατόν εναλλακτική πολιτική διέξοδος και λύση, με συστηματικές συναντήσεις συνδικάτων με τις ηγεσίες των κομμάτων που καταψήφισαν το Μνημόνιο της ντροπής (ΝΔ – ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ) για τον σχηματισμό «μετώπου» που θα αλλάξει τα σημερινά δεδομένα. Είναι προφανές ότι η θέση για ανάγκη δημοκρατικής νομιμοποίησης της άθλιας τακτικής ΠΑΣΟΚ που προέβαλε ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης, αντανακλά την επιθυμία κάθε πληττόμενου Έλληνα – γι’ αυτό και η αντίδραση υπήρξε λυσσαλέα και μόνο με την αναφορά της λέξης «εκλογές».
Όμως ανασχηματισμός φαίνεται να επέρχεται – ίσως και μέσα στον Αύγουστο, λένε κάποιοι που κινούνται στο περιβάλλον Μαξίμου. Ενδεχομένως να απομακρυνθούν οι υπουργοί εκείνοι που δεν ενθουσιάστηκαν με τα «μέτρα σωτηρίας της χώρας», τα οποία δικτατορικά επιβλήθηκαν στον ελληνικό λαό, που άλλα ψήφισε και άλλα «του εφαρμόζουν». Συνεπώς, ακόμη κι αν υπάρξει ανασχηματισμός, θα είναι γιατί επιδιώκεται προφανώς η ύπαρξη ενός πιο σφιχτού και ομοιογενούς ιδεολογικού κυβερνητικού σχήματος και οπωσδήποτε θα επιχειρηθεί, με τη «δέσμη κοινωνικής προστασίας» που ο πρωθυπουργός θα εξαγγείλει στη ΔΕΘ, να αμβλυνθούν οι αρνητικές συνέπειες και το πολιτικό κόστος που συνεπάγεται ο σφαγιασμός μισθών, συντάξεων, του κοινωνικού κράτους, η προσφορά της πιο φτηνής εργατικής δύναμης στους μεγαλοκαρχαρίες που ουδέποτε ελέγχθηκαν για το πού πήγαν πακτωλοί επιδοτήσεων, ενισχύσεων και κάθε φύσεως διευκολύνσεις.
«Καλοκαίρι και καταχνιά», καθώς η ζωή μισθωτών, συνταξιούχων, νέας γενιάς, γίνεται αγνώριστη και επιδεινώνεται συνεχώς με ζοφερές τις μέρες που έρχονται. Από δίπλα, σκληρά δοκιμάζονται και οι μικρομεσαίοι, που αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους καταπιεσμένοι από τις υποχρεώσεις τους που βαραίνουν καθημερινά εξαιτίας της ύφεσης και του νεκρώματος της αγοράς. Στις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις εξάλλου συμμετείχαν κλείνοντας τα καταστήματά τους.
Ένα κοινωνικό μέτωπο αντίστασης είναι ήδη διαμορφωμένο και ο φορέας που θα καταφέρει να εκφράσει και να συντονίσει τις δράσεις κατά του Μνημονίου και των καταστροφικών νόμων, αλλά και να αποκρούσει τα νέα μέτρα που θα ληφθούν για το 2011, το 2012, το 2013 και το 2014 ευλόγως θα αναδειχθεί στη νέα πολιτική δύναμη.