ΣΑΜΑΡΑΣ: ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΥΝΕΛ

Θέλησε να μεταδώσει αισιοδοξία στον χειμαζόμενο ελληνικό λαό ότι υπάρχει τρόπος να αποτινάξουμε την τριπλή κατοχή σε διάστημα δύο ετών και να απαλλαγούμε από την «τρόικα». Οι γνώμες του κ. Σαμαρά πάνω σε οικονομικά θέματα έχουν σημαντική αξία όχι λόγω της θεσμικής θέσης του, αλλά κυρίως λόγω της κατάρτισής του στα Οικονομικά. Στην οικονομία η αισιοδοξία είναι απαραίτητος παράγοντας για την αντιμετώπιση σημαντικών προβλημάτων. Ο πρόεδρος της ΝΔ θέλησε να εκπέμψει αισιόδοξο μήνυμα. Είναι όμως αυτό θεμελιωμένο ή απλώς αποτελεί ένα ευχολόγιο από τα συνήθη, που με ευκολία αναγγέλλουν οι πολιτικοί;
Η μεγάλη δυσκολία για τη θετική εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας είναι το «τούνελ του Μνημόνιου». Αυτό είναι που θα αναγκάσει την όποια κυβέρνηση να συνεχίσει να λαβαίνει μέτρα που θα ρίξουν την οικονομία για πολλά χρόνια σʼ έναν φαύλο κύκλο. Στον φαύλο κύκλο του υφεσιακού ελλείμματος (κυκλικού ελλείμματος, όπως το χαρακτήρισε ο κ. Σαμαράς).

Τα μέτρα που δέχτηκε να λάβει, ύστερα από πιέσεις, η κυβέρνηση μειώνουν σημαντικά το διαρθρωτικό έλλειμμα του προϋπολογισμού. Όμως προκαλούν αναμφισβήτητα ύφεση και αύξηση του ελλείμματος που προέρχεται από την ύφεση. Για τον λόγο αυτόν, από οικονομική σκοπιά κρινόμενο το Μνημόνιο είναι εντελώς απορριπτέο, κυρίως καθόσον αφορά τα πρόσθετα μέτρα για τα επόμενα έτη. Τα μέτρα που ήδη έλαβε η κυβέρνηση μέχρι τώρα είναι ικανά να μειώσουν το διαρθρωτικό έλλειμμα. Τα πρόσθετα θα είναι πλέον επιζήμια, γιατί θα βαθύνουν την ύφεση. Από την άποψη αυτή, την οποία από τη στήλη μας κατ’ επανάληψιν έχουμε εκφράσει, ο κ. Σαμαράς έχει δίκιο. Όλο το πρόβλημα της Ελλάδος είναι η αποφυγή της ύφεσης. Και για να το πετύχουμε αυτό θα πρέπει να καταφέρουμε να προκαλέσουμε αύξηση των εξαγωγών ελληνικών προϊόντων στις διεθνείς αγορές. Η αύξηση της εξαγωγικής δραστηριότητας είναι βασικός παράγων ανάπτυξης. Όμως βασική προϋπόθεσή της έχει τη βελτίωση του βαθμού ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών. Κατά τη γνώμη μας το ασθενές σημείο των προτάσεων Σαμαρά είναι ότι δεν θεμελιώνει σωστά τα μέτρα εκείνα που θα μας οδηγήσουν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Προτείνει νέο αναπτυξιακό νόμο με προνόμια στους ξένους και έλληνες επενδυτές, μείωση της φορολογίας των επενδύσεων, δηλαδή συνταγές που έχουν εφαρμοστεί κατʼ επανάληψη στο παρελθόν και δεν έχουν αποδώσει. Η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας όμως είναι μια πολυσύνθετη λειτουργία που προϋποθέτει: α) Την εξειδίκευση της οικονομίας μας στους κλάδους εκείνους όπου διαθέτουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα. β) Επειδή βασικοί πυλώνες της ανταγωνιστικότητας είναι το κόστος και η ποιότητα του προϊόντος ή της υπηρεσίας, για τον λόγο αυτόν θα πρέπει να ληφθούν μέτρα ποιοτικής αναβάθμισης των εξαγώγιμων ελληνικών προϊόντων και εξυγίανσης του κόστους παραγωγής τους. γ) Δεν αρκούν οι διαφημίσεις στις διεθνείς αγορές. Θα πρέπει το κράτος να μεριμνήσει για την καθολική οργάνωση της εξαγωγικής μας δραστηριότητας, με υποβοήθηση κρατική και με μελέτες της διεθνούς αγοράς, ώστε τα προϊόντα μας να αποκτήσουν τις προδιαγραφές των ξένων καταναλωτών. Η καταναλωτική τάση υποβοηθείται μόνο όταν γνωρίζουμε καλά τις απαιτήσεις του καταναλωτικού κοινού. Έτσι επανερχόμεθα σε μια παλαιότερη πρότασή μας για τη δημιουργία ανεξάρτητου υπουργείου Εξωτερικού Εμπορίου, που θα αναλάβει να κατευθύνει την εξαγωγική δραστηριότητα, αλλά και θα λάβει μέτρα βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας. Πρέπει ο βαθμός αντοχής ενός προϊόντος στην εγχώρια και ξένη αγορά να αποτελέσει αντικείμενο ενδελεχούς μελέτης.
Έχουμε τονίσει κατ’ επανάληψιν ότι θεωρούμε απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση της ελληνικής οικονομίας την εξειδίκευσή της στους κλάδους εκείνους που παρουσιάζουν συγκριτικά πλεονεκτήματα. Και τέτοιοι κλάδοι υπάρχουν πολλοί και θα προκύψουν ακόμη περισσότεροι από σχετικές κλαδικές μελέτες που θα πρέπει να διεξαγάγει το υπουργείο Οικονομίας. Στη σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όλοι οι κλάδοι που αποδίδουν και διενεργούν πράξεις εξομοιωμένες με εξαγωγή, αντί να ενισχυθούν καταπνίγηκαν. Το υπουργείο Τουρισμού καταργήθηκε, όπως επίσης και το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και οι σχετικές υπηρεσίες τους προσαρτήθηκαν σαν τσόντες σε άλλα υπουργεία. Από την περίοδο 1983-1984 το υπουργείο Οικονομίας δυστυχώς δεν ασχολήθηκε καθόλου με κλαδικές μελέτες ώστε να προσδιοριστούν οι κλάδοι εκείνοι που διαθέτουν συγκριτικά πλεονεκτήματα και μπορούν να συμβάλουν στη δημιουργία ανταγωνιστικής οικονομίας. Και κλάδοι τέτοιοι υπάρχουν πολλοί, όπως π.χ. ο κλάδος παραγωγής μεταποιημένων γεωργικών (φρούτων και λαχανικών). Η δραστηριοποίηση στον τομέα του εφοδιασμού ποντοπόρων πλοίων με ελληνικά προϊόντα αφορολόγητα. Η τόνωση της δραστηριότητας στην εκτέλεση πράξεων εξομοιούμενων με εξαγωγή. Στην παραγωγή νέων προϊόντων διαφόρων χρήσεων, χαμηλής τεχνολογίας που παρουσιάζουν ενδιαφέρον στις διεθνείς αγορές. Και ακόμη, πολλοί κλάδοι που θα εντοπιστούν από τις σχετικές μελέτες του υπουργείου Οικονομίας. Προς την κατεύθυνση αυτή θα έπρεπε να είχε στραφεί εδώ και πολλά χρόνια το ενδιαφέρον των κυβερνήσεων από τη μεταπολίτευση (1974) και μέχρι την ένταξή μας στην
ΟΝΕ. Αλλά και τώρα, μέσα στο πλαίσιο της ΟΝΕ, μπορούμε να πετύχουμε, αλλά σε μικρό βαθμό και με μεγάλες δυσκολίες, εξειδίκευση της ελληνικής οικονομίας. Αρκεί να υπάρξει σχετική πολιτική βούληση και φυσικά σωστός προγραμματισμός.
Από τα παραπάνω, που θα μπορούσαν να φέρουν την «άνοιξη» στην ελληνική οικονομία και να μειώσουν το κυκλικό έλλειμμα, δεν είδαμε να ανακοινώσει τίποτα ο κ. Σαμαράς. Και πρέπει να του υπενθυμίσουμε ότι η ύφεση της οικονομίας μας δεν μπορεί να εξαφανιστεί με ξόρκια ή με αισιόδοξες πολιτικές προβλέψεις και δηλώσεις. Η υποχώρηση της ύφεσης και η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μπορούν να κατακτηθούν μόνο με συγκεκριμένα μέτρα. Η σημερινή κυβέρνηση ξέχασε τα μέτρα αυτά και υιοθέτησε μέτρα που συμβάλλουν στη μείωση του διαρθρωτικού ελλείμματος και μόνο. Να γιατί η πολιτική της αυτή είναι λαθεμένη και δεν πρόκειται εύκολα να αποτινάξουμε τον ζυγό της τριπλής κατοχής της «τρόικα». Και το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι το Μνημόνιο που δέχτηκε αμαχητί να υπογράψει η κυβέρνηση. Έτσι ο μεν κ. Παπανδρέου δεν μπορεί να χαράξει τη σωστή πορεία, ενώ ο κ. Σαμαράς, ψάχνοντας και μελετώντας τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα, μπορεί να καθορίσει πορεία θετική γιατί δεν δεσμεύεται από μνημόνια και άλλες απόκρυφες συμφωνίες. Και επιπλέον πρέπει να αποκτήσει περισσότερη αυτοπεποίθηση και θάρρος ώστε να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και να δώσει όραμα στον λαό.
Ένα άλλο σημείο που πρέπει ιδιαίτερα να προσέξουμε είναι η πρόταση για αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας που σήμερα είτε απαξιώνεται είτε καταπατάται, ενώ αποδίδει ελάχιστα στο Δημόσιο. Στην παρουσίαση του προγράμματός του ο κ. Σαμαράς ανακοίνωσε ότι η ακίνητη περιουσία μόνο των νοσοκομείων και των λοιπών φορέων πρόνοιας αποτελείται από 249 ακίνητα σε ολόκληρη την Ελλάδα, η αντικειμενική αξία των οποίων ανέρχεται τουλάχιστον σε 10 δισ. ευρώ. Και η ακίνητη περιουσία του Δημοσίου, καταπατημένη και ελεύθερη, υπερβαίνει το 1,5 τρισ. ευρώ. Και όλη αυτή η περιουσία παραμένει ανεκμετάλλευτη, ενώ η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ) έχει μέχρι τώρα εντοπίσει και βρίσκονται υπό τον έλεγχό της ακίνητα αντικειμενικής αξίας 270 δισ. ευρώ μόνον. Τα καταπατημένα κτήματα του Δημοσίου ακόμη δεν κατάφερε η ΚΕΔ να τα εντοπίσει και να τα θέσει υπό τον έλεγχό της. Με οποιαδήποτε μέθοδο κι αν αξιοποιηθεί όλη αυτή η τεράστια περιουσία του Δημοσίου, θα υπάρξει τεράστιο όφελος για όλους μας. Ενώ τώρα ωφελούνται οι καταπατητές και ορισμένοι άρπαγες της δημοτικής και της δημόσιας περιουσίας.
Ο κ. Σαμαράς πρότεινε ορισμένες μεθόδους αξιοποίησης αυτών των δημοσίων ακινήτων. Δεν είναι όμως εκεί το πρόβλημα. Η καλύτερη μέθοδος θα βρεθεί κατά περίπτωση. Το πρόβλημα είναι η διαχείριση της αξιοποίησης να γίνει από έντιμα πρόσωπα. Θα ήταν πολύ δυσάρεστο αυτά όλα τα ακίνητα να δοθούν βορά στα κοράκια που περιμένουν να κατασπαράξουν τη δημόσια περιουσία. Η ΚΕΔ δεν κατάφερε περίπου 32 χρόνια μετά την ίδρυσή της να θέσει υπό τον πλήρη έλεγχό της ολόκληρη την τεράστια περιουσία του Δημοσίου. Και τούτο γιατί υπήρξαν ρουσφετολογικές παρεμβάσεις των διαφόρων κομμάτων που θέλησαν να προσφέρουν υπηρεσίες στους ψηφοφόρους τους εις βάρος της δημόσιας περιουσίας. Στα μέτρα που προτείνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα θέλαμε να προσθέσουμε και τις δικές μας απόψεις:
α) Με νόμο να καθιερωθεί οικονομικό έγκλημα η καταπάτηση δημόσιας και δημοτικής ακίνητης περιουσίας. Με ποινές αρκετά αυστηρές και για τους καταπατητές και γι’ αυτούς που προσέφεραν παντοειδείς διευκολύνσεις για την καταπάτηση.
β) Η ΚΕΔ θα πρέπει να δραστηριοποιηθεί ώστε μέσα σε αυστηρό χρονοδιάγραμμα να θέσει υπό έλεγχο όλη την ακίνητη περιουσία του κράτους. Και για τους καταπατητές που ήδη έχουν ανεγείρει κατοικία, να γίνει έρευνα εάν αυτή είναι η πρώτη τους κατοικία και να υποχρεωθούν σε εξόφληση της αξίας του ακινήτου. Και αν πρόκειται για παραθεριστικές κατοικίες, να κατεδαφίζονται αμέσως.
Τελειώνοντας θα θέλαμε να συστήσουμε στην κυβέρνηση να προβληματιστεί επάνω στις προτάσεις Σαμαρά και στην αξιωματική αντιπολίτευση να ερευνήσει σε βάθος όλο το πακέτο των προτάσεων, για να πείσει τον λαό ότι υπάρχει ελπίδα.