Πράσινη μεγέθυνση ή βιώσιμη ανάπτυξη;
Το 2009 το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε την πρότασή του για την Πράσινη Μεγέθυνση (Green Growth). Ήταν μια εξέλιξη που σχετιζόταν με την αυξανόμενη ευαισθητοποίηση της ελληνικής κοινωνίας στα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος και η οποία φάνηκε στο πολιτικό σκηνικό με την αύξηση της υποστήριξης των Οικολόγων Πράσινων. Η τακτική αυτή απέδωσε, το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στην εξουσία και οι Οικολόγοι Πράσινοι κατάφεραν μεν να εκλεγούν στην Ευρωβουλή αλλά όχι και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Η πρόταση της Πράσινης Μεγέθυνσης διαμορφώθηκε την περίοδο 2005-2009 κυρίως στην περιοχή της ΝΑ Ασίας, για να αντιμετωπίσει την αύξηση των περιβαλλοντικών προβλημάτων από τη ραγδαία οικονομική μεγέθυνση της περιοχής (Κίνα, Ταϊλάνδη, Ινδονησία κ.λπ.). Βασικό χαρακτηριστικό της στρατηγικής, ακριβώς επειδή διαμορφώθηκε για χώρες χωρίς ανεπτυγμένο πολιτικό σύστημα και κοινωνικά κινήματα, είναι η αδιαφορία για τον τρίτο πυλώνα της στρατηγικής της αειφορίας· δηλαδή, πέραν του περιβάλλοντος και της οικονομίας, του κοινωνικού πυλώνα, που περιλαμβάνει τη συμμετοχή των πολιτών, τον σεβασμό στη διαφορετικότητα, την αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων και τη διαγενεακή δικαιοσύνη.
Η μεταφορά στα καθʼ ημάς μιας τέτοιας στρατηγικής τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είχε όλα τα χαρακτηριστικά της νεοελληνικής μας ιδιαιτερότητας:
1. Βαφτίζουμε το κρέας ψάρι. Πρόσφατα η υπουργός ΠΕΚΑ έκλεισε μια μικρή λιγνιτική μονάδα (70 MW), και θα πανηγυρίζαμε μαζί της αν την ίδια στιγμή η ΔΕΗ δεν δημοπρατούσε 2 λιγνιτικές μονάδες (Μελίτη 2 και Πτολεμαΐδα 5, συνολικής ισχύος 1.050 ΜW) εξασφαλίζοντας, μεταξύ άλλων, τη διατήρηση των υψηλών ποσοστών καρκίνων και καρδιοπαθειών στην περιοχή, καθώς και την επιβολή υψηλών προστίμων για εκπομπές διοξειδίου για τη ΔΕΗ στα επόμενα 30 χρόνια.
2. Χρησιμοποιούμε την κρίση για να δικαιολογήσουμε μαύρες πολιτικές. Ο ΟΣΕ είναι μια εξωφρενική περίπτωση κακοδιαχείρισης στον δημόσιο τομέα, πελατειακών επιλογών, διόγκωσης προσωπικού και κακών υπηρεσιών. Όλα αυτά έχουν οδηγήσει τον Οργανισμό σε τεράστιο χρέος και έλλειμμα. Αντί όμως να πάρουμε το τρένο από το χτες και να το πάμε στο αύριο, η κυβέρνηση σχεδιάζει την οριστική εγκατάλειψη του σιδηροδρόμου προς όφελος του ΙΧ, για το οποίο πρόθυμα φτιάχνει όλο και περισσότερους αυτοκινητόδρομους.
3. Ξεχνάμε οτιδήποτε πράσινο και συνεχίζουμε το έργο της ΝΔ. Η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης ξεκαθάρισε πρόσφατα την πολιτική της: Τέρμα στα γεωργοπεριβαλλοντικά μέτρα (ενίσχυση περιβαλλοντικών δράσεων στη γεωργία, όπως βιολογική γεωργία, αντιμετώπιση της νιτρορύπανσης κ.λπ.).
Η σύγκριση με την κυβέρνηση της ΝΔ, που βύθισε τη χώρα στην κρίση και την ανυποληψία και της οποίας το τελευταίο μέτρο για την τόνωση της οικονομίας ήταν η επιδότηση της αγοράς αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού, είναι βεβαίως εύκολη. Σήμερα όμως η κυβέρνηση δεν θα μετρηθεί με τις πρακτικές του ανταγωνιστή της. Θα ζυγιστεί με τις ανάγκες του αύριο. Και σʼ αυτό έχει βρεθεί απελπιστικά ελλιπής.
Η πράσινη στροφή στην οικονομία σήμερα δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να ξεπεράσουμε την κρίση και τις συνέπειές της, χωρίς να σπαταλούμε τους πόρους, οικονομικούς και φυσικούς, που δανειζόμαστε από τα παιδιά μας.