Ρέππας: Είπε τα αυτονόητα

Η διαχρονική συμβολή του στο ΠΑΣΟΚ –εκκινεί από την ίδρυσή του– είναι αναμφισβήτητη. Επιπρόσθετα ο Δημήτρης Ρέππας στήριξε τον Γιώργο Παπανδρέου στις δύσκολες στιγμές του και συμμετείχε στο στενό επιτελείο που οδήγησε το ΠΑΣΟΚ στην εκλογική του νίκη. Ως εκ τούτου κάθε προσπάθεια «ιμπεριαλιστικής εισβολής» στο χώρο ευθύνης του ήταν εξαρχής καταδικασμένη να αποτύχει. Και απορούμε πώς ο κ. Παπακωνσταντίνου ή κάποιος άλλος από το Μέγαρο Μαξίμου θεώρησε θεμιτό να εξαγγείλει πολιτικές αποφάσεις για τον χώρο ευθύνης του κ. Ρέππα, ερήμην του Ρέππα.

• Προφανώς κάποιοι «ερμηνευτές» του Μνημονίου, βλέποντας τα ελλείμματα των συγκοινωνιών, κατέληξαν στην εύκολη λύση της ιδιωτικοποίησής τους και επιχείρησαν να επιβάλουν στον Δημήτρη Ρέππα τι πρέπει να κάνει. Όμως ελλείμματα στις αστικές συγκοινωνίες έχουν όλες οι χώρες της Ευρώπης και γιʼ αυτό τις επιδοτούν. Και η επιδότηση δίνεται προκειμένου να μην πλήττονται τα λαϊκά στρώματα που χρησιμοποιούν για τη μετακίνησή τους τις αστικές συγκοινωνίες. Ασφαλώς σπατάλες υπάρχουν και πρέπει να μαζευτούν, όμως είναι άλλο αυτό κι άλλο να αμφισβητείται ο δημόσιος χαρακτήρας των συγκοινωνιών. Επομένως το «όχι» του κ. Ρέππα στην ιδιωτικοποίηση είναι αυτονόητο, όπως αυτονόητο είναι ότι «το ΠΑΣΟΚ και οι αρχές του υπήρχαν πριν από το Μνημόνιο, θα υπάρχουν και μετά…». Οι αυθεντικοί ερμηνευτές του Μνημονίου πρέπει να καταλάβουν ότι ο παράγοντας άνθρωπος είναι μέτρο όλων των πραγμάτων και του Μνημονίου. Έτσι προσυπογράφουμε και την επόμενη επισήμανση του Δημήτρη Ρέππα: «Δεν κουνάμε το δάχτυλο μας στους πολίτες, γιατί μπορεί κι αυτοί να τείνουν το χέρι τους και να μας απαντήσουν με το σύνολο των δαχτύλων τους. Δεν φταίει το σύνολο των εργαζομένων ούτε για τα μεγάλα ελλείμματα ούτε και την κακοδιαχείριση που τώρα εντοπίζουμε».

• Ας προσέξει η κρατούσα κατάσταση, η ανοχή του λαϊκού παράγοντα έχει εξαντληθεί – πρέπει τάχιστα να δείξουν το φως στην άκρη του τούνελ, να ανασυγκροτήσουν προσδοκίες για το αύριο και να υποσχεθούν άρση των σκληρών μέτρων όταν περάσει η μπόρα της κρίσης.


Σχολιάστε εδώ