ΠAΝΕ ΓΙΑ ΠOΛΩΣΗ

• Αφενός τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές του Νοέμβρη, μετά τη διαπίστωση ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε πολιτική απομόνωση, χωρίς συμμάχους και με πολλές διαρροές.

• Αφετέρου πιθανό αιφνιδιασμό με πρόωρες εκλογές, διπλές, δημοτικές και εθνικές, το φθινόπωρο.

Βέβαια το δεύτερο σενάριο φαίνεται να απορρίπτεται τόσο απ’ το Μαξίμου, όσο –και κυρίως– απ’ την «τρόικα», που ούτε να ακούσει θέλει για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.

Ωστόσο το γεγονός ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης, παρά την αντίθετη εκπεφρασμένη θέση του πρωθυπουργού, επανέφερε με δήλωσή του την Παρασκευή το ζήτημα των πρόωρων, διπλών εκλογών τον Νοέμβρη, αφενός λέει πολλά και αφετέρου αποτυπώνει το βαρύ κλίμα που υπάρχει εντός της κυβέρνησης, παρά την «ευφορία» λόγω της υπερψήφισης του Ασφαλιστικού.

Παίζονται επομένως πολλά τους επόμενους μήνες. Και το σημαντικότερο:

• Ουδείς μπορεί να προβλέψει ποιες θα είναι οι πολιτικές παρενέργειες από μια ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη, την οποία δεν είναι λίγοι όσοι βλέπουν για το φθινόπωρο. Και πώς θα αντιδράσει σε μια τέτοια περίπτωση η κυβέρνηση;

Σε κάθε περίπτωση απόλυτα έγκυρες πληροφορίες μας αναφέρουν ότι:

• Πριν ο αντιπρόεδρος Θ. Πάγκαλος βγει και προκαλέσει με τις δηλώσεις του ένα σκηνικό ακραίας πόλωσης, είχε προηγηθεί σοβαρή επικοινωνιακή σύσκεψη κορυφαίων κυβερνητικών παραγόντων. Εκεί αποφασίστηκε η νέα επικοινωνιακή στρατηγική, που συνοψίζεται στα «ένταση – πόλωση – αποσταθεροποίηση».

Βέβαια για να έχει στοιχειώδεις πιθανότητες επιτυχίας μια τέτοια στρατηγική, απαιτείται και η στήριξή της απ’ τα ΜΜΕ. Και αυτήν τη στήριξη φαίνεται πως την έχει η κυβέρνηση, αφού κρίσιμες ημέρες που θα έπρεπε να κυριαρχεί το Ασφαλιστικό, τα περισσότερα ΜΜΕ αξιολογούσαν ως περισσότερο σημαντικές τις δηλώσεις Πάγκαλου!

Άλλωστε η ημέρα όπου βγήκε ο αντιπρόεδρος ως ταύρος εν υαλοπωλείω επίσης δεν ήταν τυχαία, καθώς ξεκινούσε μια εβδομάδα εξαιρετικά κρίσιμη για την κυβέρνηση και ήταν αναγκαία μια αλλαγή ατζέντας. Για παράδειγμα, ο Πάγκαλος, ο οποίος πρωταγωνιστεί σε εναντίον του ΚΚΕ επιθέσεις, δεν είχε μιλήσει όταν γίνονταν οι αποκλεισμοί του λιμανιού του Πειραιά και το ΚΚΕ δεχόταν γι’ αυτό ποικίλες επιθέσεις…

Στοχεύει με αυτήν τη στρατηγική η κυβέρνηση και:

• Στη δημιουργία κλίματος αποσταθεροποίησης, με την έννοια του φόβου και της ανασφάλειας, της έντασης και της πόλωσης, που θα αποτρέπουν –έτσι πιστεύουν στην κυβέρνηση…– την αμφισβήτηση βασικών κυβερνητικών επιλογών, μέσω εκβιαστικών διλημμάτων.

Αυτό διότι έτσι νομίζουν πως θα περιχαρακώσουν έναν πυρήνα ψηφοφόρων, όσο μεγαλύτερο γίνεται, αφού διαπιστώνουν ότι το κυβερνών κόμμα έχει πλέον απομονωθεί και κινδυνεύει με ανεξέλεγκτη αποσυσπείρωση. Κάτι που θα μετρήσει ιδιαίτερα και στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοέμβρη.

Μάλιστα, κατά τις πληροφορίες μας, αυτή η στρατηγική της έντασης θα συνεχιστεί και προς διάφορα μέτωπα:

• Προς το ΚΚΕ.

• Προς τη ΝΔ. Αυτό διότι εκτιμήθηκε ότι η στρατηγική Σαμαρά για σταδιακή αποδέσμευση απ’ το Μνημόνιο μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να αποδώσει οφέλη στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, συνεπώς πρέπει να ακυρωθεί σύντομα.

Υπουργοί και βουλευτές κρυπτόμενοι!

Τα παραπάνω συνυπολογίζουν και το ότι μπορεί μεν η κυβερνητική πλειοψηφία να πέρασε απ’ τη Βουλή την ασφαλιστική κατεδάφιση, αλλά το γεγονός ότι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ προέκυψαν «κότες» δεν αναιρεί τη διαπίστωση ότι στον λαό ούτε το νομοσχέδιο νομιμοποιείται, ούτε το εξαιρετικά αρνητικό κλίμα αλλάζει. Αντίθετα, εντείνεται.

Στο ΠΑΣΟΚ αποσυσπειρώνεται πανελλαδικά.

Έχουν φτάσει τα πράγματα στο σημείο να μην τολμούν να εμφανίζονται ούτε υπουργοί, ούτε υφυπουργοί, ούτε άλλα κυβερνητικά στελέχη, αλλά ούτε και βουλευτές ακόμα, αφού ο κόσμος τούς αποδοκιμάζει, τους διώχνει, με δυο λόγια τους λέει ότι δεν θέλει να τους βλέπει!

Το αρνητικότατο κλίμα επιτείνεται απ’ το γεγονός ότι σε όλη την Ελλάδα κομματικά στελέχη αποχωρούν καταγγέλλοντας την κυβερνητική πολιτική, οι κομματικές οργανώσεις βρίσκονται σε κατάσταση διάλυσης και γενικά το κλίμα θυμίζει ακόμα και το 2004!

Έτσι το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει σταθερά να προηγείται της ΝΔ, δεν λέει πολλά, αν συνεχιστεί αυτή η αποσυσπείρωση του κόμματος.

Και ποιο νόημα θα είχε, τονίζουν κυβερνητικά και κομματικά στελέχη, να πάμε σε εκλογές, να τις κερδίσουμε, αλλά να πέσουμε σε ποσοστά γύρω στο… 35 – 37%;

Αλλά αν αυτό είναι ένα υποθετικό σενάριο, οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοέμβρη δεν είναι… καθόλου υποθετικές. Και εκεί πολλοί φοβούνται την έκφραση μιας ψήφου διαμαρτυρίας, που μπορεί να προσλάβει ακόμα και ανεξέλεγκτα χαρακτηριστικά.

Πολύ περισσότερο αν η κυβέρνηση καταργήσει το ποσοστό του 42%, που απαιτείται με βάση τον νόμο Παυλόπουλου για την εκλογή απ’ τον πρώτο γύρο, και επαναφέρει το 50% συν 1.

«Μ’ αυτήν την κατάσταση που υπάρχει, πού θα βρούμε συμμάχους για τον δεύτερο γύρο;», θέτουν το καίριο ερώτημα πάρα πολλά στελέχη.

Και εδώ επανέρχεται η στρατηγική της πόλωσης, που προαναφέραμε…

Ας προστεθεί δε ότι έχουν αρχίσει και αποχωρήσεις πράσινων δημάρχων (όπως ο Α. Φούρας), ενώ σε άλλες περιοχές το κομματικό κατεστημένο πάει να επιβάλει αρεστούς (στην Κρήτη, όπου προωθείται ο Αρναουτάκης, αντί του Κουράκη, παρά την αντίθετη άποψη της πλειοψηφίας της κομματικής βάσης, αλλά και των δημοσκοπήσεων που φέρουν τον Κουράκη μακράν πρώτο).

Σενάρια πρόωρων εκλογών!

Μέσα στη σύγχυση, που λένε, μια δήλωση του υπουργού Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη την Παρασκευή επανέφερε ακόμα και το θέμα των πρόωρων εκλογών, που είχε τεθεί στο περιθώριο μετά την ανάπτυξη μιας σχετικής φιλολογίας το προηγούμενο διάστημα.

Βέβαια το Μαξίμου έσπευσε να διαψεύσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, τονίζοντας διά του εκπροσώπου της κυβέρνησης ότι κάτι τέτοιο δεν υπάρχει ούτε ως σκέψη στον πρωθυπουργό.

Ωστόσο το γεγονός ότι ο Χ. Καστανίδης μέσα σε μία βδομάδα επανήλθε δύο φορές στο ίδιο θέμα (το είχε κάνει και λίγες μέρες νωρίτερα, σε συζήτηση που είχε με δημοσιογράφους της Θεσσαλονίκης) δεν μπορεί να είναι τυχαίο.

Επιπλέον ο υπουργός χρησιμοποίησε ένα έωλο επιχείρημα, κάνοντας λόγο για την ανάγκη νομιμοποίησης των κυβερνητικών επιλογών.

Διότι νομιμοποίηση σημαίνει εκ των προτέρων κι όχι εκ των υστέρων ο λαός να αποφαίνεται για επιλογές και μάλιστα καθοριστικές για το μέλλον της χώρας, όπως το Μνημόνιο, το Ασφαλιστικό κ.λπ.

Αντίθετα, η κυβέρνηση με τον τρόπο που έχει μέχρι σήμερα πολιτευτεί, έχει οδηγήσει τα πράγματα σε αναντιστοιχία κυβέρνησης και λαού και κονιορτοποίηση της λαϊκής ψήφου της 4ης Οκτώβρη.

Αλλά αυτά, επαναλαμβάνουμε, δεν αποκαθίστανται με μεθοδεύσεις «νομιμοποίησης» κατόπιν εορτής…

Ίσως πιο σοβαρό μοιάζει να είναι το επιχείρημα Καστανίδη, ότι με αυτές τις πολιτικές η Κεντροαριστερά θα καθηλωθεί για τριάντα χρόνια, που δεν έχει κι άδικο!

Μια επισήμανση άλλωστε που, με διαφοροποιήσεις, έχουν κάνει και στελέχη του ΠΑΣΟΚ τα οποία διαφωνούν με τις επιλογές της κυβέρνησης (χαρακτηριστικές οι ανακοινώσεις της «Αριστερής Πρωτοβουλίας»)…