Άφαντο το ενιαίο Κέντρο συντονισμού
Το παρασκήνιο, όλο αυτό το διάστημα, μέχρι να καμφθούν οι αντιρρήσεις των βουλευτών που έλεγαν ότι θα το καταψηφίσουν, και απειλούνταν με διαγραφή ή πρόωρες εκλογές, έδειξε για άλλη μια φορά ότι το Μαξίμου δεν έβαλε μυαλό και χρησιμοποιώντας την πεπατημένη, επιχείρησε να περάσει τις αλλαγές χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις αντιδράσεις, αλλά και κυρίως χωρίς ένα συντονιστικό κέντρο, που να πλασάρει έξυπνα τα μέτρα, να απορροφά έγκαιρα τις όποιες στραβοτιμονιές… και να προλαβαίνει δυσάρεστες εκπλήξεις και αιφνιδιασμούς, ώστε να μη χρειάζεται να καταφεύγουν την τελευταία στιγμή σε διάφορα τεχνάσματα όπως οι μικροαλλαγές που έφερε ο Λοβέρδος για να χρυσώσει το χάπι στους πράσινους βουλευτές.
Τα όσα ειπώθηκαν πίσω από ερμητικά κλειστές πόρτες υπουργικών γραφείων, μεταξύ υπουργών, βουλευτών, συνδικαλιστών και συνεργατών του Παπανδρέου, θα μπορούσε να ήταν ένα συναρπαστικό βιβλίο που σίγουρα θα γινόταν μπεστ σέλερ! Η χωρίς απώλειες ψήφιση του Ασφαλιστικού οφείλεται σε λίγους ανθρώπους που πήραν την υπόθεση στα χέρια τους για να σώσουν την τιμή του Μαξίμου, βγάζοντας από τη δύσκολη θέση τον πρωθυπουργό.
Μπροστά στον κίνδυνο της καταψήφισης από δύο ή τρεις κυβερνητικούς βουλευτές, κάποιοι ανέλαβαν δράση, διαβλέποντας ότι η έλλειψη ενός ενιαίου συντονιστικού κέντρου ενδεχομένως να οδηγούσε ακόμη και σε πολιτικές εξελίξεις, αν εννοούσε φυσικά ο Παπανδρέου όσα έλεγε για πρόωρες εκλογές και δεν μπλόφαρε.
Στο άτυπο κέντρο διαβουλεύσεων που δημιουργήθηκε πήραν μέρος η Ρεγγίνα Βάρτζελη, διευθύντρια της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ και εξ απορρήτων για χρόνια γραμματέας του Γιώργου, που μετέφερε τον παλμό και τις σκέψεις των βουλευτών στο Μαξίμου, ο Χρήστος Παπουτσής, ως γραμματέας της ΚΟ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, που προσπαθούσε να αμβλύνει τις αντιδράσεις των βουλευτών, και δυο τρεις βουλευτές, με επικεφαλής τον Χρήστο Πρωτόπαπα, που ως… αγγελιοφόρος στη μάχη, μετέφερε τα μηνύματα βουλευτών, αλλά και της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ (από Γ. Παναγόπουλο και Σπ. Παπασπύρο) στον Ανδρέα Λοβέρδο και τον Γιώργο Κουτρουμάνη, να βελτιώσουν τις ρυθμίσεις προς όφελος των εργαζομένων και των ασφαλισμένων με βάση τα περιθώρια που αφήνει το Μνημόνιο, ώστε να καμφθούν οι διαφωνίες των κοινωνικών εταίρων.
Στον κόσμο πάντως έμεινε ότι οι ρυθμίσεις στο Ασφαλιστικό και το Εργασιακό δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ταφόπλακα στους ασφαλισμένους. «Θα μπορούσε, αν υπήρχαν οι κατάλληλοι χειρισμοί», λένε όσοι έζησαν από μέσα όλο το παρασκήνιο, «να είχαν αποφευχθεί όλα αυτά και να γινόντουσαν από την αρχή οι ρυθμίσεις και με λιγότερες αντιδράσεις να φτάναμε στην ψήφισή του».
Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης εξέφρασε την απόφασή του να καταψηφίσει το άρθρο για τη διαιτησία, εκτιμώντας ότι δεν υπάρχει λόγος να αλλάξουν οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις.
Στην ουσία όμως αυτό που έκανε τον Κακλαμάνη να δηλώσει τη διαφωνία του ήταν ότι δεν είχε ενημερωθεί νωρίτερα πως δεν αλλάζουν οι ρυθμίσεις και ότι επήλθε συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης και κοινωνικών εταίρων για την υπογραφή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Αν ο Κακλαμάνης το εννοούσε και δεν ήταν παιχνίδι πολιτικό, η κυβέρνηση θα ερχόταν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, καθώς το Μαξίμου δεν θα μπορούσε να διαγράψει ένα στέλεχος με τέτοια πολιτική ιστορία, αλλά παράλληλα ο πρώην πρόεδρος της Βουλής θα άνοιγε τον δρόμο για διαφοροποιήσεις άλλων βουλευτών και ο πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε βέβαια να λειτουργήσει με δύο μέτρα και δύο σταθμά…