Ή ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΚΥΒΕΡΝΗΣΙΑΣ Ή ΧΩΡΑ ΦΑΙΔΡΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΝΗΣΙΑΣ

Άν μία χώρα όπου Γής
βρίσκεται σʼ αφασία
κι έχει νησιά αμέτρητα
τήν λέν Πολυνησία.

Πολυνησία τό λοιπόν
είναι καί η Ελλάδα
πού διοικείται δυστυχώς
από φαιδρή ομάδα.

Είναι μιά χώρα νά γελάς
μιά χώρα ξιπασμένη
π’ ακόμα καί οι βάρβαροι
τήν έχουνε χεσμένη.

Ουδείς τήν βλέπει σοβαρά
κι ούτε υπολογίζει.
Μιά χώρα σάν πεκινουά
πού συνεχώς γαβγίζει.

Έχει καί έναν θίασο
κοινώς ειπείν «μπουλούκι»
πού δίνει μιάν παράσταση
όπου λαλούν οι κούκοι.

Ο θίασος τών κωμικών
βουστροφηδόν διαβάζει
μιλά ακατανόητα
πλήν, συνεχώς κομπάζει.

Μιλά μιάν γλώσσα άγνωστη
όπου ουδείς τήν ξέρει.
Μέ άλλα λόγια, δηλαδή,
τήν φέτα λέν… «κασέρι».

Δέν είναι αγνωστικιστές
ούτε Χριστιανομάχοι
ούτε καί κάνουν δίαιτα
νά ρίξουν τό στομάχι.

Ο ένας παίζει Σοφοκλή
κι ο άλλος φούλ Σαιξπήρο.
Όλοι μαζί πώς μοιάζουνε
μ’ ένα σουβλάκι γύρο!

Βρωμάει τό τζατζίκιον
μαζί καί τό κρεμμύδι
καί γίνεται ο Θίασος
Μπούρτζι καί Παλαμήδι.

Ακούς βροντές καί κανονιές
λές κι η Τουρκιά πλακώνει.
«Αρβανιτιά μάς πλάκωσε
στού Δημουλά τ’ αλώνι».

Όταν κάνουν Συμβούλιο
όλα τά «Υπουργεία»
ποτέ δέν κάνουν οι πρωκτοί
ησυχασμού αργία.

Είτε μιλούν ή κλάνουνε
–άχ τί μάς περιμένει–
τό ίδιο πάντ’ ακούγεται
η ίδια μπόχα βγαίνει.

Καί ο Λαός ξερακιανός
εις τήν Βαβέλ κλεισμένος
βλέπει μίαν παράσταση
άφωνος, δίχως μένος.

Ένας Λαός παθητικός
βλέπει, ακούει ήχους
νά έρχονται από έδρανα
καί υψωμένους τοίχους.

Η ώρα φτάνει η στερνή
γιά τήν Πολυνησία
ή πολεμάς ή χάνεσαι
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ.
……………………………………………..
………………………….………………….
«Αι Αθήναι δέν είναι ακόμη
τόσο μεγάλαι,
ώστε νά παρέρχονται απαρατήρητοι
οι μεγάλοι ημών άνδρες,
όσον καί άν είναι μικροί».
Εμμ. Ροΐδης: Εκδόσεις ΡΟΕΣ