Άλλο κάλπη, άλλο κάλπη…νγκ!
Μερικά πράγματα εμείς οι Έλληνες τα έχουμε στο DNA μας.
Παραδείγματα; Το shopping, το ντόπινγκ, το… σορολόπινγκ!
Πάμε για ψώνια έτσι, για τη χαρά της αγοράς. Κάνουμε ντόπινγκ έτσι, για… ψύλλου (ή αθλητή) πήδημα. Το ρίχνουμε στο σορολόπινγκ έτσι, για να ξεχάσουμε την κρίση. Θέλετε κι άλλα; Το κάμπινγκ, το ζάπινγκ, το ράφτινγκ, το κλάμπινγκ, το… κάλπηνγκ!
Τι σημαίνει… κάλπηνγκ; Αυτό που λέει ακριβώς η λέξη ελληνοευρωπαϊστί: Ασχολούμαι με τις κάλπες «κατ’ εξακολούθησιν». Κάνω μόδα τις εκλογές.
Αν αυτό δεν είναι στο αίμα μας, διερωτώμαι ποιο είναι… Κάθε τέσσερα χρόνια ορίζει το Σύνταγμα, κάθε τρεις και λίγο εμείς στήνουμε κάλπες!
Κι αν δεν τις στήνουμε… «στήνουμε» σενάρια γύρω από αυτές!
Κάτι στα «ψιλά» των εφημερίδων, κάτι στα «χοντρά» των καναλιών, ε, δεν θέλει και πολύ η τρίχα να γίνει τριχιά.
– Πάει, πάμε για εκλογές!
– Πάλι; Πέρσι τον Οκτώβριο δεν ψηφίσαμε;
– Ψηφίσαμε, αλλά αν δεν ψηφιστεί το Ασφαλιστικό… ξαναψηφίζουμε!
Τόσο πολύ μας αρέσει αυτή η διαδικασία, που την επαναλαμβάνουμε πολύ νωρίτερα από τον προβλεπόμενο χρόνο. Σιγά μην κάτσουμε να περιμένουμε 4 ολόκληρα χρόνια. Και σιγά μην περιμένουμε να προκύψει προς τούτο τουλάχιστον ένας από τους, επίσης, προβλεπόμενους λόγους. Ζήτω που καήκαμε αν περιμέναμε είτε να παρουσιαστεί εθνικός κίνδυνος εξαιρετικής σημασίας είτε να μην καθίσταται δυνατή η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας είτε να μην καθίσταται δυνατός ο σχηματισμός κυβέρνησης είτε να έχουν παραιτηθεί ή καταψηφιστεί δύο κυβερνήσεις.
Αυτά είναι ψιλά γράμματα. Λεπτομέρειες.
Σημασία έχει το εθνικό μας σπορ. Οι εκλογές. Και περισσότερο από αυτές, είπαμε, η διαδικασία! Έτσι, αν δεν κάνω λάθος, από το 1974 και μετά μία μόνο φορά ήμαστε συνεπείς με το εκλογικό, συνταγματικά, ραντεβού μας. Τέσσερα συμπληρωμένα χρόνια (μέσα και οι μήνες) είχαμε -κατ’ εξαίρεσιν- την περίοδο 1985-1989! Περίεργο. Κάτι δεν θα πήγε καλά.
Όλες τις άλλες, όλο και κάτι συνέβαινε. Όλο και κάτι άλλο μας βόλευε. Και αυτό που μας βόλευε ήταν ο κανόνας να γίνει εξαίρεση.
Τούτη τη φορά όμως δεν μας παίρνει ούτε να το συζητάμε. Στις μέρες μας κάθε συζήτηση για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες είναι από αστεία έως επικίνδυνη. Ακόμα και να το σκεφτόμαστε είναι τραγικό. Ε, όχι και να μιλάμε για εκλογές εννιά μήνες μετά τις εκλογές! Λες και περισσεύουν χρήματα για προεκλογικές δαπάνες, λες κι αντέχει η χώρα μια νέα περίοδο αβεβαιότητας, λες και δεν πήραμε κανένα μάθημα από τα παθήματα παρόμοιων συμπεριφορών. Η εποχή δεν προσφέρεται όχι για κάλπηνγκ… αλλά ούτε για κλάμπινγκ!
Η κάλπη που βιάζουμε (χρονικά) και γκαστρώνουμε (κατά το δοκούν) δεν μπορεί παρά να εγκυμονεί κινδύνους…
Γάμα Σίγμα