Τελικός για την Ελλάδα ο αγώνας με Αργεντινή

Η ήττα από τη Νότιο Κορέα στην πρεμιέρα του 2ου ομίλου για τα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου ξύπνησε σε όλη την Ελλάδα μνήμες 1994, αλλά ξύπνησε επίσης τον Ότο Ρεχάγκελ και τους διεθνείς. Τους μεταμόρφωσε και κόντρα στη Νιγηρία όχι μόνο έφτασαν στον περιφανή θρίαμβο μέσα από την ολική ανατροπή του σκορ, αλλά επανέκτησαν και πιθανότητες πρόκρισης στους 16 της διοργάνωσης. Ο Γερμανός διόρθωσε τα λάθη του, χρησιμοποίησε ένα ορθολογικό σχήμα, ρίσκαρε όταν του το επέτρεψαν οι συνθήκες και οι διεθνείς δικαίωσαν πρώτα απ’ όλα τον εαυτό τους και έπειτα μια ολόκληρη χώρα. Κόντρα σε ΔΝΤ και όλα τα άλλα δεινά που έχουν βρει την πατρίδα μας, οι παίκτες της Εθνικής ανέδειξαν την Ελλάδα που αντιστέκεται. Την Ελλάδα που μπορεί!
Η μαγκιά αυτής της ομάδας που χτίστηκε στα γήπεδα της Πορτογαλίας με τον ανεπανάληπτο θρίαμβο του 2004 σμίλευσε τον χαρακτήρα των διεθνών. Ειδικά εκείνων που μας έβγαλαν στους δρόμους πριν από έξι χρόνια. Μαζί τους, όμως, απέκτησαν τσαγανό και οι νεώτεροι. Το έδειξαν κόντρα στη Νιγηρία, έστω και αν χρειάστηκαν μια ανόητη αποβολή ενός αντιπάλου που ήρθε ως θείο δώρο. Η Εθνική νίκησε 2-1, επανέκτησε τη χαμένη αυτοπεποίθησή της και πάει πλέον στον τελικό με την Αργεντινή του Ντιέγκο Μαραντόνα και του Λιονέλ Μέσι για να σφραγίσει την πρόκριση στους 16 της διοργάνωσης. Ο Γιώργος Καραγκούνης, ως αρχηγός της ομάδας, έδωσε το σύνθημα: πάμε για την πρόκριση, είπε και κατέστησε σαφές ότι οι διεθνείς θα πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους απέναντι σε μια θεωρητικά αδιάφορη ομάδα. Η Αργεντινή έχει προκριθεί και λογικά ο Μαραντόνα θα δώσει ανάσες στους βασικούς. Κάτι που μπορεί να το εκμεταλλευθεί η ελληνική ομάδα και έτσι να πάρει έναν πόντο που θεωρητικά μπορεί να αποδειχθεί χρυσάφι εάν την ίδια ώρα σκοντάψουν οι Κορεάτες κόντρα στους Νιγηριανούς. Ο Ρεχάγκελ θα παρατάξει το ίδιο σφιχτό σχήμα, δηλαδή 3-5-2 ή 5-3-2 κατά άλλους, με τον Παπασταθόπουλο να γίνεται σκιά του συμπαίκτη του την προηγούμενη σεζόν Ντιέγκο Μιλίτο. Ένα μαρκάρισμα που μπορεί να κρίνει και την έκβαση του αγώνα εάν προτιμήσει ο Μαραντόνα τις ρεζέρβες της Αργεντινής.
Απαραίτητη προϋπόθεση, βέβαια, είναι να βγάλουν οι διεθνείς το πάθος που τους διέκρινε στον αγώνα με τη Νιγηρία και να μην επαναλάβουν τα λάθη που έκαναν κόντρα στη Νότιο Κορέα. Οι δυνατότητες, άλλωστε, δεν τους λείπουν. Η διάθεση περισσεύει και η πίστη στην πρόκριση μπορεί να ξυπνήσει μνήμες Πορτογαλίας.
Αρκεί, βέβαια, να συνεχίσει και ο Ρεχάγκελ τις λογικές προσεγγίσεις των αγώνων και των αντιπάλων. Κόντρα στη Νιγηρία απέδειξε η Εθνική ότι δεν υπολείπεται σε ποιότητα έναντι των αντιπάλων της. Ο Ρεχάγκελ έχει καταθέσει τα δικά του δείγματα γραφής. Άρα, η μαγιά υπάρχει! Αν προσθέσουμε και τη συμπαράσταση των ομογενών που έχουν μαζευτεί στη Νότιο Αφρική από κάθε γωνιά του πλανήτη, τότε δημιουργείται το παζλ που απεικονίζει τους 16 της διοργάνωσης. Αλλά ακόμα και αν δεν έρθει η πρόκριση, οι διεθνείς πήραν το μήνυμα ότι με τη νίκη επί της Νιγηρίας και κυρίως με την απόδοσή τους στο συγκεκριμένο ματς έσβησαν κάθε δυσάρεστη μνήμη και έκαναν υπερήφανο έναν ολόκληρο λαό.