Πέρα από τον Σταυρό και τη Λίστα
Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε την πάγια θέση μας για την υιοθέτηση της Απλής Αναλογικής, ως του πλέον αντιπροσωπευτικού εκλογικού συστήματος. Όμως, επειδή πιστεύουμε στην εποικοδομητική αντιπολίτευση, με την πρότασή μας αυτή στοχεύουμε στον εξανθρωπισμό της πρότασης του κ. Ραγκούση.
Τι είναι όμως η μονή μεταφερόμενη ψήφος, και γιατί πρόκειται για τόσο μεγάλη μεταρρύθμιση;
Με το σύστημα αυτό, όλοι οι υποψήφιοι βουλευτές εμφανίζονται σε ένα κοινό ψηφοδέλτιο και ο ψηφοφόρος, αντί για σταυρό, βάζει σειρά προτίμησης. Σημειώνει δηλαδή 1 στον υποψήφιο της προτίμησής του, 2 στον προτιμότερο από τους εναπομείναντες κ.ο.κ.
Στην πρώτη καταμέτρηση των ψήφων λαμβάνονται υπόψη μόνον οι πρώτες προτιμήσεις. Εάν κανείς υποψήφιος δεν συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία (50%+1 ψήφος), τότε ο τελευταίος σε ψήφους θα τεθεί εκτός διεκδίκησης της έδρας. Αλλά τα ψηφοδέλτια τα οποία τον έφεραν ως πρώτη προτίμηση δεν πετάγονται. Αντιθέτως, καταμετρώνται ξανά, αυτήν τη φορά όμως λαμβάνεται υπόψη η δεύτερη προτίμηση (αφού η πρώτη πλέον δεν διεκδικεί την έδρα). Οι δεύτερες προτιμήσεις προστίθενται στις ήδη καταμετρημένες ψήφους. Επομένως, αν με τις επιπλέον ψήφους βρεθεί υποψήφιος με απόλυτη πλειοψηφία, ανακηρύσσεται νικητής. Αν όμως και πάλι δεν βρεθεί, επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία, μέχρις ότου κάποιος από τους υποψηφίους να ανακηρυχθεί νικητής.
Το μεγάλο πλεονέκτημα αυτού του συστήματος είναι η εξάλειψη της χαμένης ψήφου. Ο ψηφοφόρος, παύει να εκβιάζεται πως αν ψηφίσει αυτόν που θέλει, θα εκλεγεί αυτός που δεν θέλει. Με αυτό το σύστημα μπορεί να ψηφίσει αυτόν ακριβώς που επιθυμεί, κι αν η πρώτη του προτίμηση δεν συγκεντρώσει μεγάλο ποσοστό, να παραχωρήσει την ψήφο του σε κάποιον άλλο υποψήφιο.
Τεράστιο είναι και το πολιτικό πλεονέκτημα. Το σύστημα της ισχυρής πλειοψηφίας πιέζει τους υποψηφίους να αναζητούν τη συσπείρωση και κατά συνέπεια να ακολουθούν τακτικές πόλωσης. Η μονή μεταφερόμενη ψήφος, αντίθετα, καθιστά πιο συμφέρουσα επιλογή για τον υποψήφιο το να προσπαθήσει να κερδίσει τη συναίνεση του μεγαλύτερου κομματιού της τοπικής του κοινωνίας.
Για τους δύο αυτούς λόγους η ΕΔΗΚ θεωρεί αυτήν τη μέθοδο απαραίτητη, αφού θα αυξήσει την αναλογικότητα στις μονοεδρικές περιφέρειες. Ήδη, από την αρχή του χρόνου, την έχει παρουσιάσει επισήμως στον πρόεδρο της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής κ. Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, στον γραμματέα της ΚΠΕ του Συνασπισμού της Αριστεράς κ. Δημήτρη Βίτσα, καθώς και στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Φώτη Κουβέλη.
Ας αναφέρουμε πως το σύστημα δεν είναι καινοτομία: χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες στη Μάλτα, την Ιρλανδία και από το 2007 στη Σκωτία. Βεβαίως, έχει ακουστεί η αντίρρηση πως το σύστημα είναι αρκετά περίπλοκο για το εκλογικό σώμα. Αν δεχθούμε όμως αυτήν την αντίρρηση, θα πρέπει τότε με ειλικρίνεια να παραδεχθούμε πως το εκλογικά σώματα των άλλων χωρών υπερτερούν σε ευφυΐα του δικού μας. Η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (ΕΔΗΚ) θεωρεί εξαιρετικά ευφυείς τους έλληνες πολίτες, ελπίζουμε να τους θεωρούν το ίδιο και τα κόμματα του δικομματισμού…