Νέο Βατοπέδι τα ακίνητα-φιλέτα της Βουλιαγμένης;

Με μοναδικό γνώμονα την αντικειμενική και σωστή ενημέρωση των αναγνωστών μας, όπως πράξαμε και στην περίπτωση των πωλήσεων της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου, ανατρέξαμε στην «πηγή», που δεν είναι άλλη απ’ τα συνταχθέντα συμβόλαια που αφορούν την υπόθεση αυτή. Από τα δύο από αυτά «επίμαχα συμβόλαια» με αριθμούς 12091 και 12094/15.6.2009, που ως συντάκτριά τους φέρεται ότι είναι η κ. Μαρία Δημητρίου Πάσχου της συμβολαιογραφικής αστικής «Εταιρείας Συμβολαιογράφων Κωνσταντίνος Βλαχάκης – Μαρία Πάσχου» με έδρα τη Βάρκιζα Βάρης Αττικής, Αφροδίτης 1 (φωτ. Νο 1 α΄ σελίδα των συμβολαίων), διαπιστώνεται ότι το όνομα του ενός από τους εταίρους συμβολαιογράφους της συμβολαιογραφικής αυτής εταιρείας ήταν ήδη γνωστό από δημοσίευμά μας τον Σεπτέμβριο του 2008, που αναφερόταν στο επιτρεπτό ή μη της συμμετοχής σε Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης με την ιδιότητα της συμβολαιογράφου της κ. Βουλγαράκη-Πελέκη. Επίσης ότι ο κ. Κων. Βλαχάκης, σύμβουλος του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου, είχε κληθεί και είχε καταθέσει αργότερα (Δεκέμβριος 2008) μαζί με άλλους συμβολαιογράφους, όταν είχε ξεκινήσει η «υπόθεση του Βατοπεδίου» στην Α΄ Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, σχετικά με τα συμβόλαια που είχαν συνταχθεί από την κ. Πελέκη-Βουλγαράκη. Όπως πληροφορηθήκαμε τελευταία, είναι πρόεδρος των συμβολαιογράφων και η συνεταίρος του συμβολαιογράφος κ. Πάσχου είναι σύζυγός του. Με τα δεδομένα αυτά, ανατρέξαμε με πολλή προσοχή σε σχέση με τις αγοραπωλησίες αυτές που έγιναν με συντάκτρια των συμβολαίων αυτών την κ. Πάσχου στα πιο πάνω συμβόλαια, προκειμένου να μην υπάρχει η οποιαδήποτε παρανόηση. Όπως αναφέρεται στο συμβόλαιο 12091 -φύλλο 2ο- (φωτ. 2) «αποφασίστηκε να εκποιηθούν συμβιβαστικώς προς τους εδώ αγοραστές (σ.σ.: Πολιτόπουλους, μητέρα και γιος, επαγγέλματος η πρώτη νοικοκυρά και ο δεύτερος οδοκαθαριστής) τρία οικόπεδα τα 5, 6 και 7» στη Βουλιαγμένη. Το συμβόλαιο 12091 υπογράφηκε στις 15/6/2010 στα γραφεία της συμβαλλόμενης Εκκλησίας της Ελλάδος στην Αθήνα στην οδό Ιασίου 1 και αφορά το ένα από αυτά τα οικόπεδα, το με αριθμό 5, επί των οδών Βάκχου και Φρίξου τ.μ. 1.322,25, με αντικειμενική αξία 3.331.308,38 ευρώ, και με συμφωνηθείσα τιμή ευρώ 4.500.000, που όπως αναφέρεται στο συμβόλαιο δόθηκαν σε διαταγή της πωλήτριας Εκκλησίας της Ελλάδος με 3 τραπεζικές επιταγές -δηλαδή τοις μετρητοίς- 1.500.000 ευρώ η καθεμιά της Alpha Bank, με τους αριθμούς 8468-9. 8467-1 και 8469-9, όλες εκδοθείσες την 11/6/2009 (φωτ. 3).

Απορία πρώτη: Πώς μια τέτοιου ύψους «συναλλαγή» δεν έτυχε της προσοχής (σύμφωνα με τον νόμο περί ξεπλύματος βρώμικου χρήματος) της συμβολαιογράφου κ. Πάσχου, συντάκτριας του συμβολαίου, όταν μια οικοκυρά (ανεπάγγελτος) και ένας οδοκαθαριστής αγοράζουν-διαθέτουν ένα τέτοιο τεράστιο ποσό και μάλιστα τοις μετρητοίς;

Απορία δεύτερη: Είχε ή όχι νομική υποχρέωση η συμβολαιογράφος να αναφέρει στις αρμόδιες Αρχές το «περίεργο» αυτό γεγονός (οικονομική συναλλαγή τέτοιου ύψους), αν είχε, το έκανε;

(Όσο για την τράπεζα είναι εύκολο να διαπιστωθεί αν υπήρχε ανάλογος τραπεζικός λογαριασμός στο όνομα των πιο πάνω αγοραστών απ’ τον οποίο εκταμιεύθηκαν τα ποσά αυτά για να εκδοθούν οι επιταγές αυτές.)

Όμως τα περίεργα γεγονότα δεν σταματούν εδώ.

1) Με το με αριθμό 12094 επίσης της 15/6/2009 συμβόλαιο της κ. Πάσχου (δύο νούμερα συμβολαίων μεταγενέστερα, δεν έχουμε δει τα ενδιάμεσα συμβόλαιά της με τους αριθμούς 12092 και 12093, οπωσδήποτε και αυτά με ημερομηνίες 15/6/2010 κατά λογική ακολουθία, ίσως όμως και ενδεχομένως να αφορούν τα 6 και 7 οικόπεδα που αναφέρθηκαν παραπάνω – μένει να διερευνηθούν) την ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ δηλαδή, οι πιο πάνω αγοραστές Πολιτόπουλοι (μάνα και γιος) στο ΙΔΙΟ ΜΕΡΟΣ, στην Αθήνα, στα γραφεία της Εκκλησίας της Ελλάδος, ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ κατοικία ούτε αυτών (Πολιτόπουλων, κατοίκων Βουλιαγμένης) ούτε των στη συνέχεια αγοραστριών κυπριακών συμφερόντων εταιρειών SAVIERO, INESIA και NEROLI COMPANY, με έδρα όλων τη Λευκωσία της Κύπρου στην οδό Κατελάρη 16, αλλά ούτε και του εκπροσώπου τους στην Ελλάδα Ευστρατίου Αθανασάκου (κατοίκου Γλυφάδας) ως «πωλητές πια» πουλάνε με τίμημα ευρώ 5.206.000, το υπ’ αριθμ. 5 οικόπεδο που «αγόρασαν» (λίγο πριν) με το 12091/15.6.2009 συμβόλαιο στις κυπριακές εταιρείες κατά 706.000 ευρώ επιπλέον (!) απ’ την τιμή που το απέκτησαν την ίδια ημέρα (15/6/2009 η αγορά που έκαναν απ την Εκκλησία της Ελλάδος, 15/6/2009 η πώληση στις κυπριακές εταιρείες), με υπογραφή και αυτού του συμβολαίου στα γραφεία της Εκκλησίας της Ελλάδος, στον ίδιο τόπο και ημερομηνία).

2) Ένα ποσόν ευρώ 4.500.000, από τα 5.206.000 ευρώ, που αναγράφεται ως τίμημα της πώλησης προς τις κυπριακές εταιρείες, φέρεται ότι καταβλήθηκε στους «πωλητές Πολιτόπουλους» όπως αναγράφει η συμβολαιογράφος κ. Πάσχου στο συμβόλαιό της (12094) με τις ίδιες τραπεζικές επιταγές που αναφέρονται στο συμβόλαιο με το οποίο αγόρασαν οι «Πολιτόπουλοι» απ’ την Εκκλησία της Ελλάδος το υπ’ αριθμ. 5 οικόπεδο και που ήταν «σε διαταγή της πωλήτριας (!) Εκκλησίας της Ελλάδος μετά από παράκληση των πωλητών» με 3 τραπεζικές επιταγές 1.500.000 ευρώ η καθεμιά, της Alpha Bank με τους αριθμούς 8468-9, 8467-1 και 8469-9, όλες εκδοθείσες την 11/6/2009 (φωτ. 3 και 4).

3) Τρεις επιταγές (8477-8, 8478-6 και 8479-4) της ίδιας τράπεζας με έκδοση 15/6/2009, συνολικού ύψους 509.232 ευρώ, πάλι κατά παράκληση των πωλητών εξεδόθησαν υπέρ της ΔΟΥ Γλυφάδας! (φωτ. 5)

4) Οι τελευταίες αυτές επιταγές των 509.232 ευρώ είναι ισόποσες του φόρου μεταβιβάσεως που κατέβαλαν οι Πολιτόπουλοι στη ΔΟΥ Γλυφάδας για την από αυτούς αγορά με το 12091 συμβόλαιο της κ. Πάσχου του υπ’ αριθμ. 5 ανωτέρω οικοπέδου με τα υπ’ αριθμ. 17943 και 17950/15.6.2009 διπλότυπα της ως άνω ΔΟΥ.

Οι απορίες μας

α) Πώς συνέτρεξαν την ίδια ημέρα στο ίδιο μέρος με όλα αυτά τα διαφορετικά πρόσωπα να συνταχθούν συμβόλαια αγοράς και πωλήσεως του ίδιου ακινήτου με διαφορά μεταξύ τιμής αγοράς (κτήσεως) – πώλησης και τούμπαλιν κατά 706.000 ευρώ επιπλέον;

β) Ζημιώθηκε η Εκκλησία της Ελλάδος κατά το ποσόν των 706.000 ευρώ τουλάχιστον, όσο η διαφορά μεταξύ των δύο την ίδια ημέρα πωλήσεων του ίδιου ακινήτου ή όχι; (Οι εκτιμήσεις των μεσιτών της περιοχής ανεβάζουν την εμπορική αξία σε πολύ μεγαλύτερα μεγέθη.)

γ) Όταν κάποιος «δίνει» χρήματα σε κάποιον άλλο για να εξοφλήσει υποχρεώσεις του προς τρίτον (οι κυπριακές εταιρείες έδωσαν τις επιταγές της Alpha Bank των 4.500.000 ευρώ στην Εκκλησία της Ελλάδος για λογαριασμό των Πολιτόπουλων και 509. 232 ευρώ πάλι για λογαριασμό τους στη ΔΟΥ Γλυφάδας) αυτό αποτελεί ΔΩΡΕΑ ή ΔΑΝΕΙΟ ή ΑΠΟΔΟΧΗ ΧΡΕΟΥΣ ΑΛΛΟΥ ή όχι, και αν ναι, εμπίπτουν οι περιπτώσεις αυτές, ή σε κάποια άλλη φορολογική υποχρέωση;

δ) Αν συντρέχει κάποια απ’ τις παραπάνω φορολογικές υποχρεώσεις όφειλε η συμβολαιογράφος που συνέταξε το συμβόλαιο αυτό (12094) όπου αναφέρονται τα παραπάνω, να υποχρεώσει τους Πολιτόπουλους και τις κυπριακές εταιρείες να το δηλώσουν στη φορολογούσα Αρχή, ώστε να καταβληθούν οι αναλογούντες είτε ΦΟΡΟΙ ΔΩΡΕΑΣ, είτε χαρτόσημα, είτε κ.λπ.;

ε) Αν θεωρηθεί (υποθετικά λέμε) -τον χαρακτηρισμό οφείλουν να τον δώσουν οι αρμόδιες φορολογικές Αρχές ή το ΣΔΟΕ- ότι είναι ΔΩΡΕΑ τα χρήματα αυτά που δόθηκαν απ’ τις κυπριακές εταιρείες στους Πολιτόπουλους και με τη μορφή που δόθηκαν, ποιος ευθύνεται για το ποσόν των περίπου 2.000.000 ευρώ του φόρου δωρεάς που προκύπτει, ή των 162.000 ευρώ ως χαρτόσημο που θα αναλογούσε αν θεωρηθεί αποδοχή χρέους άλλου, τα οποία ενδεχομένως «έχασε» το κράτος;

στ) Παραβιάστηκαν οι διατάξεις του αστικού κώδικα που αναφέρει στα συμβόλαιά της 12091 και 12094 η κ. Πάσχου και αφορούν τα άρθρα 179 και 388 και αν ναι, αφού η συντάξασα τα παραπάνω συμβόλαια είναι η ίδια αυτή συμβολαιογράφος, όφειλε ή όχι να απόσχει από τη σύνταξη του δεύτερου (12094) συμβολαίου της, όπως έχει υποχρέωση απ’ τον νόμο να προστατεύει τα συμβαλλόμενα μέρη;

ζ) Παρέβη ή όχι η ανωτέρω συμβολαιογράφος Κρωπίας κ. Πάσχου την υποχρέωσή της απ’ τον νόμο που υποχρεώνει τους συμβολαιογράφους να υπογράφουν τα συμβόλαια (εν προκειμένω το 12094 συμβόλαιό της) στην κατοικία των συμβαλλομένων στη Βουλιαγμένη (Πολιτόπουλων) ή στη Γλυφάδα (κυπριακών εταιρειών) και όχι στην Αθήνα στα γραφεία της Εκκλησίας της Ελλάδος που δεν ήταν συμβαλλόμενη στο 12094 συμβόλαιό της;

η) Υπάρχει ή όχι υποχρέωση στις δηλώσεις Τέλους Συναλλαγής να αναγραφεί ο τίτλος κτήσεως του πωλητή (εμείς λέμε ναι, γιατί υπάρχει ειδικό «κουτάκι» για τον σκοπό αυτό), ως λοιπόν τίτλος ιδιοκτησίας-κυριότητας των Πολιτόπουλων για το υπ’ αριθμ. 5 οικόπεδο ποιος δηλώθηκε στη ΔΟΥ Γλυφάδας για να πληρωθεί όχι φόρος μεταβιβάσεως (11% περίπου), αλλά Τέλος Συναλλαγής (1%), όπως γράφει στο συμβόλαιό της 12094 η συμβολαιογράφος κ. Πάσχου, αφού δεν είχε τουλάχιστον μεταγραφεί (γιατί δεν είμαστε βέβαιοι αν είχε και υπογραφεί), προηγουμένως το συμβόλαιο 12091 με το οποίο αγόρασαν οι Πολιτόπουλοι από την Εκκλησία της Ελλάδος, ώστε εγκύρως μετά να το πουλήσουν στις κυπριακές εταιρείες;

θ) Υπάρχουν ή όχι (εκτός από τυχόν ποινικές ευθύνες) και τυχόν πειθαρχικές ευθύνες για όποιον συμβολαιογράφο δεν τηρεί τις υποχρεώσεις του που αναφέρονται στους διάφορους νόμους και στον κώδικά τους, που αναφέρει ότι:

αα) «Οφείλει να απέχει από σύνταξη πράξης που αντίκειται στον νόμο ή στα χρηστά ήθη» (άρθρο 5 αρ. 1 του Κώδικα των Συμβολαιογράφων).

ββ) Έχει ορκισθεί να φυλάττει το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους.

γγ) Οφείλει ο κάθε συμβολαιογράφος σε κάθε σύμβαση που συντάσσει να ελέγχει αν τηρήθηκαν οι διατάξεις των νόμων, άλλως να απέχει απ’ τη σύνταξη αυτών ή όχι;

Κατά τη γνώμη μας ο συμβολαιογραφικός θεσμός και οι συμβολαιογράφοι γενικότερα απολαύουν της πλήρους εμπιστοσύνης των ελλήνων πολιτών και του κράτους, ιδιαίτερα τώρα που ο κλάδος τους χειμάζεται, περνά μια απ’ τις βαθύτερες οικονομικές του κρίσεις με θεσμικές ανατροπές, όπως όλοι οι επιστημονικοί κλάδοι.

Οφείλουν όμως οι αρμόδιες Εισαγγελικές Αρχές, που ήδη έχουν παρέμβει, αλλά και το ΣΔΟΕ, να διερευνήσουν τις ανωτέρω απορίες μας, ώστε οποιαδήποτε «σκιά ή καχυποψία» να λυθεί είτε προς τη μια είτε προς την άλλη κατεύθυνση προς το συμφέρον όλης της κοινωνίας μας.