ΜΕΓΑΛΟ «ΚΟΛΠΟ» ΜΕ ΤΟ ΒΙΟΝΤΙΖΕΛ!
Και δυστυχώς δεν είναι απλή εικασία… Υπάρχουν και οι αποδείξεις, ενώ διάχυτο πλέον -κάτι πολύ παραπάνω από αίσθηση- είναι ότι στην παραγωγή βιοντίζελ ήδη έχουν βάλει πόδι στενοί συγγενείς, ακόμη και αδελφοί πρώην υπουργών και γενικά πολιτικών, γιατί προφανώς το βιοντίζελ αποτελεί τη νέα χρυσή φλέβα.
Μια φλέβα που αν λειτουργήσει σωστά και μέσα σ’ ένα πάγιο και διαφανές πλαίσιο, χωρίς αλλαγές και τροποποιήσεις διαδικασιών της τελευταίας, κυριολεκτικά, στιγμής, μπορεί να είναι η διέξοδος των αγροτών, η ευκαιρία για αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, που εξασφαλίζει άμεσα εισόδημα, πολύ περισσότερο απ’ ό,τι δίνουν τα σιτάρια, το βαμβάκι και ο καπνός. Και μάλιστα με λιγότερα έξοδα και πιο εύκολη καλλιέργεια.
Όμως ήδη εκδηλώθηκε η πρώτη άνωθεν παρέμβαση για να… εξυπηρετηθούν κάποιοι «δικοί μας άνθρωποι», όπως συνέβαινε πάντα. Και συνεχίζεται και σήμερα, παρά τα λόγια τα μεγάλα.
Και ιδού τα… αποτυπώματα.
Στην πρόσκληση του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, που είχε εκδοθεί στις 31 Μαΐου, για τη συμμετοχή στην κατανομή του 2010, ποσότητας 164.000 χιλιολίτρων αυτούσιου βιοντίζελ, οριζόταν ότι η προθεσμία υποβολής δικαιολογητικών έληγε την Πέμπτη 10 Ιουνίου. Και ενώ άρχισε ένας αγώνας δρόμου απ’ όλους τους ενδιαφερόμενους να μαζέψουν τα δικαιολογητικά που ζητούσε, ώστε να υποβληθούν έγκαιρα οι φάκελοι, ξαφνικά, και ενώ πήγαιναν όλα καλά, ουσιαστικά μία μέρα πριν την 10η Ιουνίου, ανέβασαν από το υπουργείο στο διαδίκτυο, στις 8 Ιουνίου… ορθή (!) επανάληψη της πρόσκλησης, που τροποποιούσε τα σημεία 6 και 7 της αρχικής εγκυκλίου. Και… θυμήθηκαν να κάνουν την… ορθή επανάληψη ένα 24ωρο πριν από τη λήξη της προθεσμίας, είτε γιατί… κάποιοι δεν προλάβαιναν, είτε γιατί ήθελε το υπουργείο κάποιοι να είναι σε πλεονεκτική θέση στη μοιρασιά της κατανομής.
Πέραν του γεγονότος ότι δεν μπορεί, κυρία υπουργέ, την τελευταία μέρα να γίνονται αλλαγές, δεν μπορεί η αλλαγή αυτή να έγινε… αθώα και χωρίς κάποια παρέμβαση… Αλλαγή που έρχεται να ανατρέψει το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε (ΦΕΚ 750/31-5-2010, τεύχος Β).
Ηλίου φαεινότερο είναι ότι ωφελήθηκαν κάποιοι από αυτή την αλλαγή; Τι έχει αλλάξει;
Η πρώτη εγκύκλιος προέβλεπε έλεγχο όλων των συμβάσεων και ήταν αυστηρή, δεν άφηνε… παραθυράκια, και σύμφωνα μ’ αυτήν τη διάταξη εταιρείες είχαν ήδη υποβάλει τους φακέλους τους όπως αρχικά τους είχε ζητηθεί.
Σε κάποιες εταιρείες, που είχαν υποβάλει λειψά στοιχεία, με την… ορθή επανάληψη προσφέρετε ειδική μεταχείριση, ακυρώνοντας προφορικώς τον έλεγχο των συμβάσεων που έχουν συνάψει παραγωγοί βιοντίζελ με τους αγρότες, κάνοντας δεκτές, κατά παράβαση μάλιστα της νομοθεσίας, αιτήσεις που υποβλήθηκαν και στις οποίες δεν έχει συμπληρωθεί στη θέση των στοιχείων σύμβασης ο αριθμός αγροτεμαχίου, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο έλεγχος, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 6 τής με αριθμό πρωτοκόλλου Δ1/Α/10825/31.05.2010 εγκυκλίου. Και θα έπρεπε, αφού οι εν λόγω αιτήσεις είναι κατά παράβαση του νόμου, να απορριφθούν ως απαράδεκτες και να μη δοθεί κατανομή χωρίς να γίνει έλεγχος. Με αυτού του είδους τις διαδικασίες κυρία Μπιρμπίλη, το σύστημα «ΜΠΑΖΕΙ» και καθίσταται διαβλητό! Θα δοθεί κατανομή χωρίς να γίνει έλεγχος;
Γιατί καταργούν το «13ψήφιο»;
Το κλειδί βρίσκεται στο γεγονός ότι δεν ζητείται πλέον υποχρεωτικά η αναγραφή, σε κάθε σύμβαση που υπογράφει ο παραγωγός με τον καλλιεργητή-αγρότη, του 13ψήφιου νούμερου που έχει κάθε χωράφι και το οποίο είναι η ταυτότητά του.
Χωρίς την υποχρέωση του συμμετέχοντος παραγωγού βιοντίζελ για αναγραφή του 13ψήφιου αριθμού του χωραφιού «κάποιοι» κομπιναδόροι – εταιρείες υποβάλλουν ΠΛΑΣΤΕΣ συμβάσεις, με ανύπαρκτα χωράφια, ή μικρότερων στην πραγματικότητα εκτάσεων, και κλέβουν έτσι το Δημόσιο, αφού παίρνουν δικαιώματα για περισσότερα στρέμματα.
Υπάρχουν συμβάσεις που εμφανίζουν ως ιδιοκτήτες… νεκρούς! Ενώ γίνεται χαμός με τα εμφανιζόμενα ως κτήματα Μονών.
Όμως για να γίνει αντιληπτό το κόλπο, η ΑΠΑΤΗ που γίνεται, τα παρακάτω παραδείγματα είναι πολύ χαρακτηριστικά της διαφοράς παρανόμων κερδών που προκύπτει στα κοστολόγια:
α) Με ανέλεγκτες συμβάσεις εταιρειών, για ενοικίαση χωραφιών από τις εταιρείες παραγωγής βιοντίζελ, τα οποία μπορεί να βρίσκονται σε ορεινές περιοχές που δεν έχουν καλλιεργηθεί ποτέ, β) ενοικίαση από μοναστήρια και γ) από δασικές εκτάσεις:
1) Ένα αγροτεμάχιο στον κάμπο μπορεί να παραγάγει ηλίανθο από 350 έως 450 κιλά ανά στρέμμα, άρα αυτό έχει κόστος μέσον όρο κιλά 400 Χ 0,40 ευρώ/κιλό που είναι η τιμή στην αγορά = 1.600,00 ευρώ/στρέμμα. Αυτά θα πάρει ο αγρότης στο χέρι, από την εταιρεία παραγωγής βιοντίζελ.
2) Ένα αγροτεμάχιο στα ορεινά, όπως δηλώθηκαν από παραγωγούς βιοντίζελ, έβγαλε μέσον όρο ανά στρέμμα 25 κιλά και του στοίχισε ανά στρέμμα: 25 κιλά Χ 0,40 ευρώ/κιλό = 10 ευρώ/στρέμμα. Αυτά πήρε ο αγρότης στο χέρι! Τα υπόλοιπα πάνε στην τσέπη του παραγωγού – εταιρείας.
Με τον μη έλεγχο των συμβάσεων και τη μη υποχρέωση αναγραφής 13ψήφιου αριθμού του χωραφιού στη σύμβαση, χωράφια που είναι στα ορεινά μπορεί να δηλώνονται στον κάμπο και να εμφανίζονται με μεγαλύτερη παραγωγή, 400 κιλά δηλαδή το στρέμμα, αντί 25 κιλά και να παίρνουν μεγαλύτερη κατανομή και κερδίζουν εκατομμύρια.
Η διαφορά είναι τεράστια και όπως γίνεται αντιληπτό το κίνητρο είναι μεγάλο για κατάρτιση πλαστών συμβάσεων.
Γι’ αυτό πρέπει, κυρία Μπιρμπίλη, η κατανομή ποσοτήτων βιοντίζελ να γίνει αφού προηγουμένως και από την αρχή γίνει ο έλεγχος των αγροτεμαχίων με βάση το 13ψήφιο νούμερο.
Όπως επίσης και έλεγχος για το ποια ποσότητα παραλαμβάνουν από κάθε χωράφι. Και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνουν δεκτές αιτήσεις χωρίς την αναγραφή του 13ψήφιου αριθμού.
Και επειδή θα υπάρξουν ερωτήματα, μια και δεν έχει γίνει ενημέρωση επαρκής, το βιοντίζελ το παίρνουν υποχρεωτικά τα Διυλιστήρια και το αναμιγνύουν, σε ποσοστό 6,5%, με το πετρέλαιο.
Με την παρουσία του βιοντίζελ στο πετρέλαιο μειώνονται οι ρύποι. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι χωρίς βιοντίζελ οι ρύποι εξαφανίζονται σε 35 χρόνια ενώ με την ανάμειξη του βιοντίζελ σε 24 ώρες!