Εθνοκτόνος πολιτικός κυνισμός
Οι πρόσφατες δραματικές εξελίξεις που έλαβαν χώρα στη Γάζα όχι μόνο ανέδειξαν τη συνέχεια και τη διάρκεια της τραγωδίας ενός λαού που διεκδικεί δικαιοσύνη και ελευθερία, αλλά πρόβαλαν για μία ακόμη φορά τον ιδιαίτερο γεωπολιτικό χαρακτήρα και τη γεωστρατηγική υπεραξία του κυπριακού χώρου. Από αρχαιοτάτων χρόνων η Μεγαλόνησος σηκώνει το βάρος του κόστους της γεωπολιτικής θέσης της, κάτι που σημαίνει ότι μεγάλες δυνάμεις της περιοχής, και όχι μόνο, διεκδικούν τον έλεγχό της. Όλοι οι άλλοι διεκδικούν την Κύπρο πλην ημών των Ελλήνων, των κατʼ εξοχήν δικαιούχων!
Η εκστρατεία των ανθρωπιστικών οργανώσεων, γνωστών και «άγνωστων» ΜΚΟ που θέλησαν να προσφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια στους Παλαιστινίους της Γάζας, επιχείρησε να χρησιμοποιήσει την Κύπρο ως ορμητήριο, κάτι που ο Πρόεδρος της Κύπρου Δημήτρης Χριστόφιας, δικαίως, το απαγόρευσε. Αυτό για πολλούς λόγους, αφού στις λεγόμενες ανθρωπιστικές οργανώσεις παρεισέφρησε ως κύριος κορμός και ως «πρωταγωνιστής» στην όλη προσπάθεια τουρκική «αρμάδα» αγνώστου προελεύσεως (!) που θα απέπλεε από το παράνομο λιμάνι της κατεχόμενης ελληνικής πόλης-φάντασμα Αμμοχώστου.
Η εκστρατεία απεγκλωβισμού του δεινοπαθούντος πληθυσμού της Γάζας και η ενίσχυσή του με αγαθά που έχει άμεση ανάγκη για την επιβίωσή του δεν ξεκίνησε τώρα ως φαεινή ιδέα των τουρκικών «ΜΚΟ», αλλά συμβαίνει εδώ και χρόνια ως πρωτοβουλία κυρίως Ελλήνων, με επικεφαλής τη γνωστή υπερασπίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την κύπρια γιατρό και ευρωβουλευτή Ελένη Θεοχάρους. Η ανθρωπιστική δράση των ελλαδικών και κυπριακών ΜΚΟ που αγωνίζονται για τον απεγκλωβισμό της Γάζας και την προσφορά βοήθειας στον πληθυσμό της ήταν, οσάκις λάμβανε χώρα, απαλλαγμένη οποιωνδήποτε πολιτικών σκοπιμοτήτων. Δεν καλλιεργούσε το μίσος και τον αντισημιτισμό ούτε και επιδίωκε να εκμεταλλευτεί για ίδιο πολιτικό όφελος το δράμα και την εξαθλίωση του παλαιστινιακού πληθυσμού της Γάζας. Θα ήταν ανεπίτρεπτο για ανθρωπιστικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται χρόνια στον χώρο της Μέσης Ανατολής υπέρ των κατατρεγμένων, των καταπιεσμένων και των εξαθλιωμένων, που κατάφεραν να διατηρήσουν το προφίλ της ανεξάρτητης και ακομμάτιστης ανθρωπιστικής οργάνωσης οικουμενικής εμβέλειας, να βρεθούν ξαφνικά στο πλευρό ενός πολιτικού οπορτουνισμού και μιας πολιτικής υποκρισίας και κυνισμού πρώτου μεγέθους.
Όπως είχαμε την ευκαιρία επανειλημμένα και από αυτήν τη θέση να τονίσουμε, η Τουρκία, χωρίς ίχνος εντροπής και χωρίς καμία θέληση ή ικανότητα αυτοκριτικής, προσάπτει στους συμμάχους της του κράτους του Ισραήλ πως «σφάζουν παιδάκια» και εξοντώνουν εν γένει τον πληθυσμό της Παλαιστίνης. Ποιοι; Αυτοί που είναι οι αμετανόητοι συνεχιστές των Νεοτούρκων, των γενοκτόνων των Αρμενίων, των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, των σφαγέων της Κύπρου και του Κουρδιστάν.
Αυτοί λοιπόν έρχονται, αμετανόητοι όντες, και θέλουν να τους ακολουθήσουμε εμείς ως Ελληνισμός στην πολιτική επιχείρηση πρόκλησης των εβραϊκών αρχών για να αναδειχτεί το σουλτανάτο της Άγκυρας σε προστάτιδα δύναμη των κατατρεγμένων μουσουλμάνων της Μέσης Ανατολής, ρίχνοντας ουσιαστικά λάδι στη μηχανή που θα οδηγήσει την Τουρκία, όπως οι ίδιοι το προσδοκούν, στην εγκαθίδρυση της Νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην ευρύτερη περιοχή. Ο κατακτητής και καταπιεστής των Ελλήνων της Κύπρου, η χώρα που κατέχει τη μισή πατρίδα των Κυπρίων, ζητά από τους Κυπρίους και τους Έλληνες εν γένει να τον ακολουθήσουν στον αγώνα για την απελευθέρωση της Γάζας!
Η αφέλεια πολλών ανθρώπων που πιστεύουν στα ανθρώπινα δικαιώματα καμιά φορά δεν έχει όρια. Διότι ακόμα και όταν υποστηρίζεις τα ανθρώπινα δικαιώματα ανεξαρτήτως πολιτικής αντίληψης που τα συντρέχει, όταν είσαι απλώς ένας οικουμενικός ιδεαλιστής, πρέπει να προσέχεις με ποιους συνεργάζεσαι και πού το πάνε αυτοί που έχουν την πρωτοβουλία των κινήσεων τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Διαφορετικά ακολουθούμε πιστά τους στίχους του γνωστού άσματος: «Να δείτε που στο τέλος θα μας πούνε…».