Απαξίωση και ανασφάλεια

Κι αυτό γιατί αισθάνονται θύματα που αναίτια φορτώθηκαν το κόστος της κρίσης κι αγανακτούν με την πολιτική και τους πολιτικούς που έφεραν τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Τα «βέλη» της αγανάκτησης του λαϊκού παράγοντα στρέφονται και κατά της κοινωνικής οροφής, καθότι οι «από κάτω» θεωρούν ότι πληρώνουν αποκλειστικά αυτοί το «μάρμαρο» της κρίσης, με αποτέλεσμα σήμερα ο πλούτος και η χλιδή να ενοχοποιούνται στα μάτια του λαϊκού παράγοντα.

•Όμως η γενικευμένη απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών και ευρύτερα των θεσμών της κοινωνίας είναι επικίνδυνη, καθότι σπρώχνει σε τυφλή δράση. Ήδη τα τελευταία χρόνια είχε καταγραφεί τάση αποξένωσης των πολιτών από την πολιτική. Τώρα με την κρίση, το φαινόμενο μεγιστοποιείται και αγγίζει γενικά τον τρόπο λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος. Μάλιστα εσχάτως καταγράφηκαν φαινόμενα «τυφλής» αντίδρασης κατά πολιτικών παραγόντων εκ μέρους του λαϊκού παράγοντα και ακούστηκαν συνθήματα αντιδημοκρατικού περιεχομένου, όπως για παράδειγμα το «να καεί η Βουλή».

•Πολλάκις το παιχνίδι απαξίωσης πολιτικής και πολιτικών παίζεται και στα τηλεοπτικά παράθυρα, και μάλιστα πριμοδοτείται από τηλεαστέρες για λόγους τηλεθέασης – προφανώς δεν καταλαβαίνουν ότι εάν η «μπάλα» πάρει σβάρνα τους πολιτικούς, στη συνέχεια θα πέσει κι επάνω τους, καθότι κανένας «αναγνωρίσιμος» δεν γλιτώνει όταν ξεσπάσει η τυφλή βία. Το χειρότερο είναι ότι οι λαϊκιστές που πετροβολούν το πολιτικό σύστημα και τους δημοκρατικούς θεσμούς δεν κάθονται να σκεφτούν το «μετά». Εάν καταρρεύσει το πολιτικό σύστημα και κατʼ επέκταση το Δημοκρατικό Πολίτευμα, τι θα έρθει;