Μια πραγματιστική προσέγγιση

23 Μαΐου 1973, το πρακτορείο Reuters τηλεγραφούσε από το Καράκας της Βενεζουέλας: «Η Κύπρος του Μακαρίου ανέτρεψε τα σχέδια των Αγγλοαμερικανών και της Τουρκίας για τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου». Σύμφωνα με άρθρο που κατέθεσαν στη Διεθνή Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, νησιά που βρίσκονται κοντά σε ηπειρωτική χώρα δεν έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα, αλλά ανήκουν στην υφαλοκρηπίδα της ηπειρωτικής χώρας. Αυτό το σχέδιο το υποστήριζαν οι ΝΑΤΟϊκοί σύμμαχοι. Όμως, ο Μακάριος μαζί με τους «Ξεβράκωτους» Αδέσμευτους ανέτρεψε τα ύπουλα σχέδια των «συμμάχων» της Ελλάδας, ψηφίζοντας άρθρο που κατοχύρωνε ότι και μια απλή βραχονησίδα έχει δική της υφαλοκρηπίδα. Αν περνούσε το άρθρο των Αγγλοαμερικανών, για να πας στα νησιά θα έπρεπε να δείχνεις διαβατήριο, αφού θα ανήκαν στην τούρκικη κυριαρχία.
Στον χρόνο απάνω, η «ευγνωμονούσα» Ελλάδα ξεβράκωνε την Κύπρο.
Υπάρχουν και άλλα πολλά. Οι ελλαδικές κυβερνήσεις πάντοτε ήθελαν λύση του Κυπριακού στα πλαίσια της συμμαχίας. Να θυμίσουμε την Πενταμερή του Λονδίνου του Γενάρη του 1964, στην οποία οι εκπρόσωποι της Ελλάδας έδιναν ρέστα σε βάρος της Κύπρου. Αλήθεια, ποιος ασχολήθηκε με αυτήν τη διάσκεψη και τις συνέπειες για τη λύση του Κυπριακού;
Κ. Ιακωβίδης
Αναπληρωτής καθηγητής ΕΚΠΑ