H χειραγώγηση του λαού

Η χειραγώγηση του λαού είναι μόνιμος σκοπός της εκάστοτε κυβέρνησης. Διατηρεί ή και αυξάνει την επιρροή της, δικαιολογεί λάθη ή παραλείψεις και αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά προβλήματα. Το εργαλείο για να το επιτύχει είναι η προπαγάνδα, που κυρίως επιτυγχάνεται με τα ΜΜΕ. Το πράγμα γίνεται πιο επικίνδυνο όταν τα ΜΜΕ υποκαθιστούν την κυβέρνηση, όταν αυτά χαράσσουν τη γραμμή, όταν δηλαδή αυτά γίνονται η πραγματική εξουσία.

Όλοι συνειδητοποιούμε ότι βιώνουμε τις δυσκολότερες ημέρες στην πατρίδα μας, όχι μόνο μετά τη μεταπολίτευση αλλά και από πιο παλαιά. Ευθύνονται γι’ αυτό όλες οι κυβερνήσεις που προηγήθηκαν.

Όμως δεν είναι μόνο η τραγική οικονομική κατάσταση. Είναι και άλλα αίτια, εξίσου σημαντικά, που συνετέλεσαν στο να φτάσουμε τόσο χαμηλά. Ο κάποτε υπερήφανος λαός μας, που όταν κινδύνευε η πατρίδα του όρθωνε υπέροχο ανάστημα. Ο κάποτε ευαίσθητος λαός μας, που έδειχνε αλληλεγγύη και για άλλους δοκιμαζόμενους λαούς, με τελευταία αναλαμπή τη συμπόνια και αγανάκτησή του όταν σφαγιάζονταν οι Σέρβοι από τους Αμερικανούς και τους εταίρους μας στην Ευρώπη.

Αυτός ο λαός πλέον, σε μεγάλο βαθμό, μεταλλάχθηκε. Δεν παράγει πια ηθικά αντισώματα. Δεν επαναστατεί όταν κάποιος διαπιστώνεται ότι είναι μιζαδόρος και κλέφτης. Τον θεωρεί καπάτσο και ικανό. Τον έντιμο τον θεωρεί άτομο εκτός εποχής, κορόιδο. Φυσικά η διαφθορά του λαού μας, ο εθισμός του στην αρπαχτή, δεν έγινε τυχαία. Συντελέστηκε αργά αλλά σταθερά από τους κυβερνώντες. Η ρήση του Ισοκράτη ότι «το ήθος του λαού μοιάζει με το ήθος των αρχόντων», επαληθεύεται απόλυτα. Τον λαό μας τον διέφθειραν οι ταγοί και τώρα ο λαός μας αναδεικνύει τις ηγεσίες που του αξίζουν.

Δεν ρίχνει στα απόβλητα της πολιτικής τους μιζαδόρους, δεν αποδοκιμάζει τους πολιτικούς απατεώνες και ανίκανους.

Ο δεύτερος παράγοντας που

ωθεί τον λαό στα έσχατα σκαλοπάτια του αμοραλισμού, της αποχαύνωσης, της μετατροπής του σε άμορφη μάζα, είναι η συμπεριφορά των ΜΜΕ και κυρίως των ηλεκτρονικών. Ζούμε στην πατρίδα μας τη χειρότερη δικτατορία που γνώρισε ο τόπος. Μια δικτατορία που δεν στηρίζει την εξουσία της με τη δύναμη των όπλων, αλλά με πιο δηλητηριώδη, πιο υποχθόνιο και γι’ αυτό πιο αποτελεσματικό τρόπο. Βασίζεται στη δύναμη της πλύσης εγκεφάλου, στη δύναμη της διαστρέβλωσης, στη δύναμη της πολιτικής χειραγώγησης του λαού από όλα ανεξαιρέτως τα κανάλια, περιλαμβανομένων και των κρατικών, που πλέον είναι οι ναυαρχίδες του συστήματος.

Όλα τα κανάλια, που στην πλειονότητά τους ανήκουν σε εργολάβους, εφοπλιστές, μεγαλοεκδότες, βαρόνους του χρήματος, ενορχηστρωμένα προς την ίδια κατεύθυνση, με κίνητρα ιδιοτελή, στην υπηρεσία των δικών τους συμφερόντων, προωθούν χωρίς καμία εξαίρεση την ίδια πολιτική.

Αν σταθεί κανείς μόνο στα τελευταία γεγονότα, θα διαπιστώσει την αγωνιώδη προσπάθειά τους να εξωραΐσουν τις εγκληματικές επιλογές του Γ.Α.Π.

Αν άλλος πρωθυπουργός δήλωνε σε αρκετά ανύποπτο χρόνο ότι χάνουμε τμήμα της εθνικής μας κυριαρχίας, θα τον είχαν κατεδαφίσει.

Αν άλλος πρωθυπουργός δήλωνε στη Βουλή πως την εισηγητική έκθεση για τα πρόσφατα μέτρα την έγραψε η τρόικα, θα τον ισοπέδωναν την άλλη ώρα.

Ο Σαχινίδης δηλώνει αφελώς πως από την πρώτη στιγμή θεωρούσε η κυβέρνηση μονόδρομο την προσφυγή στο ΔΝΤ και η απίστευτη αυτή δήλωση πέφτει στα μαλακά, καθώς και η επερώτηση των δέκα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ εναντίον ουσιαστικά του Παπακωνσταντίνου. Η ολοκληρωτική, χωρίς ούτε μία εξαίρεση, στήριξη του ΠΑΣΟΚ είναι επίσης χαρακτηριστικό γνώρισμα της προσπάθειας για χειραγώγηση του λαού. Οι επιλογές των προσώπων που καλούνται να μιλήσουν είναι ενδεικτικές.

Έχει απαυδήσει ο τηλεθεατής να βλέπει δεκάδες φορές τον διαχρονικό αποστάτη Κ. Μητσοτάκη να δίνει μαθήματα ήθους και υποταγής. Άπειρες φορές την Μπακογιάννη, την οποία μανιασμένα προβάλλουν, στηρίζουν και θα ενισχύουν όλο και περισσότερο στη δεδομένη προοπτική της για ίδρυση κόμματος, με κύριο στόχο πλέον να μη γίνει κυβέρνηση ποτέ η ΝΔ και πρωθυπουργός ο Σαμαράς.

Έχει βαρεθεί ο λαός να βλέπει μονίμως αλαζόνες εκπροσώπους της κυβέρνησης να προπαγανδίζουν, να δικαιολογούνται για τα προεκλογικά τους ψεύδη και να τους χαϊδεύουν οι παρουσιαστές με ανούσιες και αβανταδόρικες ερωτήσεις. Αν καμιά φορά καλείται και κανένας ικανός πολιτικός άλλης πλευράς, δεν τον αφήνουν να ολοκληρώσει κάποια πρόταση και τον διακόπτουν αμέσως μόλις ενοχλήσει. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του κ. Μιχαλολιάκου, που τόλμησε, σε ολιγόλεπτη παρουσία του πρόσφατα στο MEGA, να κριτικάρει τη συμπεριφορά των καναλιών. Πώς αντέδρασαν οι παρουσιαστές; Τον διέκοψαν ως εάν τους δάγκωνε κόμπρα.

Εννοείται ότι εκπρόσωποι της

Αριστεράς σπανίζουν, ενώ μεγάλος έρωτας υπάρχει με τον Καρατζαφέρη, που εξυπηρετεί με τις θέσεις του τους σκοπούς τους. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός, δοθέντος ότι όλα τα κανάλια υμνούν μανιωδώς το ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση, ότι δεν υπάρχει ούτε ένας καναλάρχης, που έστω για λόγους καθαρά συμφέροντος και ακροαματικότητας να επιλέγει να στηρίξει τον άλλο πόλο. Απόδειξη πως τα συμφέροντά τους είναι ταυτόσημα και εξυπηρετούνται μονόπλευρα.

Όσο για την ποιότητα των λοιπών εκπομπών, ας μη γίνεται λόγος. Οι πιο απίθανοι και αγράμματοι εν πολλοίς παρουσιαστές,

έχουν εκπομπές που υποβιβάζουν τον πολιτισμό και την αισθητική σε βαθμό εγκληματικό.

Όλη η αμερικανικής προέλευσης υποκουλτούρα κυριαρχεί σε σίριαλ και ταινίες.

Με λίγα λόγια, βιώνουμε τη χειρότερη, την πιο βλαβερή, την πιο βάρβαρη δικτατορία. Τη χούντα των συνταγματαρχών μπορούσε ο πολίτης να την πολεμήσει. Να αντισταθεί, είτε με ενέργειες πολιτικές είτε με σαμποτάζ είτε ακόμα και με ανέκδοτα. Υπήρχε τότε εξάλλου και η Ντόιτσε Βέλε, που αποτελούσε βάλσαμο ψυχής και ακοής.

Αυτήν τη χούντα των ΜΜΕ δεν μπορεί κανείς εύκολα να βρει τρόπο να τη χτυπήσει. Γιατί λειτουργεί με ψεύτικο δημοκρατικό μανδύα. Γιατί η κρατική εξουσία την τρέφει και τρέφεται από αυτήν. Όχι βέβαια κάθε κρατική εξουσία, αλλά μόνον η ΠΑΣΟΚική. Γιατί ο Καραμανλής υπέστη αδυσώπητη πολεμική και πριν αναλάβει και μετά τη νίκη του. Και το αν εξελέγη δύο φορές, κόντρα στην πολεμική τους, οφείλεται πρωτίστως στο γεγονός ότι ο Έλληνας πρώτα καταψηφίζει και μετά επιλέγει. Έτσι, ήταν τόση η αγανάκτησή του από την ΠΑΣΟΚική διακυβέρνηση, που η χούντα των καναλιών δεν μπόρεσε να τον εμποδίσει. Ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις σε αυτήν τη δικτατορία των ΜΜΕ βρίσκονται στα έντυπα ΜΜΕ, με κορυφαία την εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ», που υπηρετούν την πατρίδα σε βάρος των συμφερόντων τους.

Η δικτατορία των ΜΜΕ διευκολύνεται και από την απόλυτη σιωπή του λεγόμενου κόσμου του πνεύματος, την τιμή του οποίου διασώζει μόνο ο μέγας Μίκης Θεοδωράκης. Αλλά ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη. Η χούντα των ΜΜΕ μετέρχεται φυσικά κάθε μέσον για να κάνει το άσπρο μαύρο.

Έτσι, φέρνουν στο φως της δημοσιότητας γκάλοπ που προκαλούν βάναυσα τη νοημοσύνη μας.

Δεν υπάρχει σήμερα πολίτης και ψηφοφόρος, ακόμη και του

ΠΑΣΟΚ, που να μην είναι έξαλλος με τα μέτρα της κυβέρνησης. Που να μη μιλά σκληρά για τον ΓΑΠ, ο οποίος ενώ ήξερε τις δυσκολίες προεκλογικά, εξαπατούσε εν ψυχρώ τον λαό λέγοντας «λεφτά υπάρχουν», «έχουμε σχέδιο για όλα».

Και όμως, εμφανίζουν το

ΠΑΣΟΚ με αμείωτη διαφορά έναντι της ΝΔ και τον ΓΑΠ, τον μεγαλύτερο μεταπολιτευτικά ψεύτη πολιτικό, με υψηλή δημοτικότητα.

Βέβαια, το φθινόπωρο δεν απέχει πολύ, όπου θα γίνει γενικός ξεσηκωμός, διότι τότε καθένας θα νιώσει τα μέτρα στο πετσί του.

Όμως όσοι νιώθουν βαριές τις αλυσίδες της χούντας των ΜΜΕ, όσοι απεχθάνονται τη χειραγώγηση και τη μετατροπή τους σε άφωνους δέκτες της παραπληροφόρησης, ας αντιδράσουν από τώρα, με κάθε τρόπο εναντίον τους.

Μπορεί οι ταγοί να διέφθειραν τον λαό, όχι όμως ολόκληρον και όχι απόλυτα.