Συρρικνώνεται ο Πειραιάς

Αυτό βέβαια οφείλεται και στον «Καλλικράτη», ο οποίος πρόσθεσε περιοχές σε ανταγωνιστικούς δήμους ενώ ο Πειραιάς παρέμεινε όπως ήταν, αλλά η ουσιαστική αιτία βρίσκεται στο ότι ο Πειραιάς συρρικνώνεται, φθίνει! Δυστυχώς, η πόλη-μοντέλο της δεκαετίας του ʼ60, σήμερα δεν υπάρχει. Υφίσταται μια συνεχή υποβάθμιση, που δεν την αξίζει, για την οποία φταίνε τόσο οι δήμαρχοι όσο και οι κυβερνήσεις.

Ο Πειραιάς του Λάμπρου Πορφύρα, του Αιμίλιου Βεάκη, των Ανδριανοπουλαίων, των Μουτσοπολαίων, των Σκυλίτσηδων, δεν υπάρχει πλέον. Τώρα υπάρχει ο Πειραιάς των συμμοριών, των συμφερόντων, της διαπλοκής και της μιζέριας. Ο Πειραιάς που απωθεί, που διώχνει τον κόσμο. Τα ναυτιλιακά γραφεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο, η κρίση έχει «χτυπήσει» καίρια την αγορά, με αποτέλεσμα ένα στα τρία μαγαζιά να είναι κλειστό και το κέντρο της πόλης, εκεί που άλλοτε τα βραδιά αυτήν την εποχή έσφυζε από ζωή, τώρα θυμίζει… νεκροταφείο! Κυριακή βράδυ στην πλατεία Κοραή μετά τις 10 τα μαγαζιά ήταν… άδεια!

Ο κόσμος έφυγε από την πόλη. Δεν έκανε κανένας, ποτέ, τίποτα για να τον κρατήσει. Και τώρα σʼ αυτήν την ερημιά δεν θέλει να ζήσει κανένας. Μόνο η Ακτή Δηλαβέρη εξακολουθεί να μαζεύει κόσμο και το Μικρολίμανο, που δεν χάνει ποτέ το… σουξέ του. Όλος ο υπόλοιπος Πειραιάς, Φρεαττύδα, Ακτή Θεμιστοκλέους, κέντρο, λιμάνι κ.λπ. είναι έρημος. Εικόνα περιθωρίου και εγκατάλειψης.

Ο Πειραιάς έγινε μικρός. Και δεν έγινε… μόνος του. Κάποιοι τον… μίκρυναν, τον απαξίωσαν, τον έκαναν να μην μπορεί να κρατήσει ούτε τα ίδια τα παιδιά του. Υπάρχουν ευθύνες για όλα αυτά. Πολιτικές και προσωπικές. Και θα πρέπει να αποδοθούν κάποτε. Ίσως τότε που ο κόσμος θα μάθει να ψηφίζει για τον τόπο του και όχι για την πολιτική παράταξη που ανήκει…