ΠΟΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΜΠΛΕΓΜΕΝΑ
Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου πάντως φέρεται να είναι αμετακίνητος στο ότι όλα πρέπει να βγουν στη φόρα και να «ματώσει» όλο το πολιτικό σύστημα, προκειμένου να ξεκαθαρίσουν μεγάλες υποθέσεις διαφθοράς.
Την πρόθεσή του αυτή την ξεκαθάρισε εκ νέου σε μια δραματική και μαραθώνια σύσκεψη το βράδυ της Πέμπτης (μία μέρα μετά την ομολογία Μαντέλη), στο γραφείο του στη Βουλή στην οποία μετείχαν οι Θόδωρος Πάγκαλος, Χάρης Παμπούκης, Χάρης Καστανίδης, Γιώργος Πεταλωτής και Νίκος Αθανασάκης.
Η αλήθεια είναι πως και σε αυτήν τη σύσκεψη κυριάρχησε η άποψη για το απρόβλεπτο των εξελίξεων και τους αστάθμητους παράγοντες που υπάρχουν, ενώ επισημάνθηκε σχεδόν από όλους τους μετέχοντες στη σύσκεψη ότι «κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και να κατανοήσει πού θα οδηγήσουν οι αποκαλύψεις και ποια πρόσωπα θα βρεθούν τελικά μπλεγμένα».
Η επισήμανση του κ. Παπανδρέου ήταν σαφής: «Δεν με ενδιαφέρει ποια είναι τα πρόσωπα που έχουν ανακατευτεί στη διαφθορά. Με ενδιαφέρει να ξεκαθαρίσει η κατάσταση και να αποδοθούν οι ευθύνες. Δεν χρωστάω σε κανέναν και συνεπώς δεν θα χαριστώ σε κανέναν για τον οποίο θα αποδειχθεί ότι είναι μπλεγμένος». Πάντως το γεγονός ότι δύο από τους πολύ στενούς συνεργάτες του Κώστα Σημίτη, ο Θόδωρος Τσουκάτος και ο Τάσος Μαντέλης (τα «εξαπτέρυγά» του, όπως χαρακτηριστικά λένε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, αλλά και στελέχη του Μαξίμου), ομολόγησαν δημοσίως ότι πήραν χρήματα από τη Ζήμενς, έχει δημιουργήσει προβληματισμό στο Μαξίμου, αλλά και ένα περίεργο κλίμα στις ήδη ταραγμένες σχέσεις του πρώην πρωθυπουργού με τον νέο ένοικο του Μαξίμου.
Δεν είναι λίγα τα κυβερνητικά στελέχη, αλλά και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που πίσω από τη δήλωση του κ. Σημίτη (με την οποία εξέφρασε την οργή και τη θλίψη του για την πράξη του κ. Μαντέλη) βλέπουν ότι «κρύβονται» προειδοποιήσεις και «υποδείξεις» του πρώην πρωθυπουργού αναφορικά με τους χειρισμούς που πρέπει να γίνουν ή να μη γίνουν στην υπόθεση της Ζήμενς.
Η αλήθεια είναι πως για την ώρα υπάρχουν αρκετές εκδοχές και μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου για το τι ακριβώς εξέπεμπε η δήλωση του κ. Σημίτη. Κατά μία εκτίμηση προσπαθεί να προλάβει την ολοσχερή κατεδάφιση της οκταετούς κυβερνητικής θητείας του και να αποτρέψει την ταύτιση της περιόδου των εκσυγχρονιστών με σειρά σκανδάλων και υποθέσεων διαφθοράς.
Μια άλλη εκδοχή είναι πως ο πρώην πρωθυπουργός διέκρινε, στην τοποθέτηση του κ. Μαντέλη στην Εξεταστική, υπονοούμενο για ενδεχόμενη εμπλοκή στην όλη υπόθεση με τη γερμανική εταιρεία στενού συγγενικού του προσώπου, λόγω σχέσεων που διατηρεί με σημαίνουσες πολιτικές, επιχειρηματικές κ.ά. προσωπικότητες της Γερμανίας.
Πάντως για πολλούς, εντός και εκτός κυβερνώντος κόμματος, η δήλωση του Γιώργου Παναγιωτακόπουλου, με αφορμή την υπόθεση Μαντέλη, καταγράφει το τι μπορεί να επακολουθήσει. «Εκπλήσσομαι με όσους εκπλήσσονται με την ομολογία Μαντέλη. Τα είχα περιγράψει από το 1997 στην ΚΕ του ΠΑΣΟΚ. Το εύκολο την περίοδο του εκσυγχρονισμού ήταν να γίνεις πλούσιος. Το δύσκολο, να παραμείνεις έντιμος. Ευθύνη όλων είναι να τραβήξουν τις κουρτίνες και να πέσει άπλετο φως παντού. Γιατί ευθύνες για το σημερινό κατάντημα της χώρας γεννήθηκαν τα τελευταία 15 χρόνια αδιακρίτως. Ας ευχηθούμε ότι δεν επωάζονται σήμερα πλέον παρόμοιες συμπεριφορές. Πιστεύω και ελπίζω να μη μείνουμε στην κορυφή του παγόβουνου», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Παναγιωτακόπουλος.
Πάντως, για την ώρα τουλάχιστον, όλοι, και κυρίως το επιτελείο του πρωθυπουργού, προσπαθούν να καταλάβουν πού θα το πάει τελικά ο Τάσος Μαντέλης, τι θα διαπραγματευτεί και τι άλλα χαρτιά και για ποιους κρατάει.
Υπό την έννοια αυτή θεωρούν ότι ο κ. Μαντέλης έστειλε ένα σαφές μήνυμα προς πολλές κατευθύνσεις με τη φράση του στην Εξεταστική:
«Ψάξτε τον ανώνυμο πληροφοριοδότη που στις 18/6/2008 έδωσε σε δύο δημοσιογράφους την πληροφορία ότι στους λογαριασμούς μου υπάρχουν δέκα εκατομμύρια μάρκα ώστε να ξεπλύνουν τη μίζα στην πλάτη μου».
Ο πρώην υπουργός προφανώς θεωρεί δεδομένο ότι υπήρξε μίζα δέκα εκατομμυρίων μάρκων, αφού μάλιστα πιστεύει ότι κάποιοι πήγαν να την «ξεπλύνουν στην πλάτη του».
Τα δημοσιεύματα, για τα οποία ισχυρίζεται ότι είχαν στόχο να αποπροσανατολίσουν από τον πραγματικό αποδέκτη της μίζας, ανέφεραν ότι εμβάσματα δέκα εκατομμυρίων μάρκων κατατέθηκαν αρχής γενομένης από τον Ιανουάριο του 1998 στην Canadian Imperial Bank of Commerce, στη Γενεύη, σε λογαριασμό με δικαιούχο τον Α. Ρόκο. Αφού ο ίδιος αρνείται ότι είναι ο παραλήπτης, το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι σε ποια πολιτικά πρόσωπα πήγαν τα εκατομμύρια.