Το δικό της κλαμπ φτιάχνει η Γερμανία!
Αυτό που έχουν τώρα κατά νου είναι η… εναλλακτική λύση της σημερινής μορφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τη δημιουργία ενός νέου σκληρού νομίσματος που θα κυκλοφορεί σε μια νέα Ένωση όπου θα μετέχουν Γερμανία, Αυστρία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Φινλανδία, Τσεχία και Πολωνία, με ΕΞΩ τη Γαλλία!
Αυτό το «φανταστικό σενάριο», όπως το αποκαλούσε, εντός εισαγωγικών, αποκάλυψε η «Frankfurter Allgemeine» στις 15 Μαΐου.
«Εμφύλιος» στην Ελλάδα!
Στο ίδιο δημοσίευμα μας περιποιόταν κι εμάς, γράφοντας ότι «η πολιτική του αποπληθωρισμού ίσως φέρει την Ελλάδα στα πρόθυρα ενός “εμφύλιου” πολέμου λόγω της κοινωνικής αναταραχής». (Περίληψη του σχετικού ρεπορτάζ της γερμανικής εφημερίδας παραθέτουμε στο τέλος)
Αυτό που επιδιώκει σ’ αυτήν τη φάση η κυρία Μέρκελ, πίσω από τη θέση που εξέφρασε, ότι θα πρέπει να εξευρεθεί μηχανισμός εξόδου από το ευρώ χωρών μελών της ΕΕ που δεν εφαρμόζουν σωστά το Πρόγραμμα Σταθερότητας, είναι να οδηγηθεί η Ελλάδα στην έξοδο. Επειδή όμως χρειάζεται ομοφωνία, μεθοδεύεται, με ερμηνεία στημένη, να μη μετέχει στην ψηφοφορία η χώρα που δεν τήρησε τις υποχρεώσεις της, ώστε να μην μπορούμε με το δικαίωμα βέτο που έχουμε να μπλοκάρουμε την απόφαση αποπομπής μας.
Να μην υποκύψουμε
Η ελληνική γραμμή αντίστασης θα έπρεπε να είναι να μη δεχθούμε να μπει η παράγραφος που ζητάει η γερμανίδα καγκελάριος, με την οποία θα προβλέπεται μηχανισμός εξόδου. Ακόμη κι αν μας πετάξουν κάποια ανταλλάγματα. Σίγουρα βέβαια θα εκβιάσουν με σταμάτημα του μηχανισμού στήριξης. Γι’ αυτό και η Ελλάδα θα πρέπει να αναζητήσει συμμαχίες με χώρες που λίγο πολύ βρίσκονται στην ίδια θέση μ’ εμάς.
Πάντως, η Μέρκελ δεν πρόκειται να προχωρήσει αμέσως, γιατί την ενδιαφέρει πρώτα να πάρουν τα λεφτά τους οι γερμανικές τράπεζες που έχουν ελληνικά ομόλογα, για να μην έχουν χασούρες…
Πιο σκληρή η ΕΕ από το ΔΝΤ
Άνθρωποι του ΔΝΤ, που κατέχουν σημαντικές θέσεις και οι οποίοι βρέθηκαν τις τελευταίες μέρες στην Αθήνα, έλεγαν ότι τέτοια βίαιη προσαρμογή δεν έχει ξαναγίνει κι ότι όπου πήγε το ΔΝΤ δεν εφάρμοσε τόσο σκληρά μέτρα.
Προσθέτουν ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να απαιτήσει η προσαρμογή να γίνει σε 5 χρόνια κι όχι σε 3. Αποκαλύπτουν ακόμη ότι αν δεν τηλεφωνούσε ο αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δύο φορές στη Μέρκελ, δεν θα αποφασιζόταν ο μηχανισμός στήριξης της ελληνικής οικονομίας. Βέβαια ο Ομπάμα δεν αγωνιούσε για εμάς αλλά για το δολάριό του…
Σημίτης: Επιστροφή στη δραχμή
Το έδαφος για επιστροφή στη δραχμή προετοιμάζει ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Σε άρθρο του την περασμένη Κυριακή στο «Πρώτο Θέμα» υποστήριξε ότι αν αποτύχουμε θα επιστρέψουμε στη δραχμή με υποτίμηση τουλάχιστον 30%!
Το γερμανικό κλαμπ
Το άρθρο με τίτλο «Η εναλλακτική λύση» – «Die Alternative», που δημοσιεύθηκε στη «Frankfurter Allgemeine», πλάθει ένα «φανταστικό σενάριο» σύμφωνα με το οποίο μέσα από μια διαδικασία κλιμάκωσης της οικονομικής κρίσης στις χώρες της περιφέρειας κατά την τριετία 2010 – 2013 σερβίρεται όμορφα η εναλλακτική λύση ενός νέου «σκληρού» νομίσματος μόνο για Γερμανία, Αυστρία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Φινλανδία, Τσεχία και Πολωνία – αλλά χωρίς τη Γαλλία.
Το σενάριο προβλέπει ότι η πολιτική του αποπληθωρισμού ίσως φέρει την Ελλάδα στα πρόθυρα ενός «εμφυλίου» πολέμου υπό το κράτος των συνεχών διαδηλώσεων και της κοινωνικής αναταραχής εξαιτίας των μέτρων, προβλέπει την παραίτηση του υπουργού των Οικονομικών, την κάθετη μείωση των ποσοστών του κυβερνώντος κόμματος και τέλος την αναπόφευκτη πτώχευσή της υπό το σκληρό ευρώ σε συνδυασμό με νέο αίτημα για «διάσωση».
Το νέο αίτημα για διάσωση θα σπρώξει τους Γερμανούς στα όριά τους, διότι δεν είναι δυνατόν αυτοί να καλούνται να διασώζουν τη μια χώρα μετά την άλλη. Έτσι η πολιτική κατάσταση στη Γερμανία θα καταστεί ρευστή και θα ανέλθουν οι πολιτικές δυνάμεις εκείνες που ευνοούν μια συντονισμένη μαζί με τις προαναφερθείσες χώρες έξοδο από την τρέχουσα νομισματική ένωση.
Στο κλείσιμο το σενάριο ξεκαθαρίζει ότι θα ήταν καλύτερα αν η Ευρώπη δεν προσπαθούσε μάταια να κρατήσει ενωμένα δύο τμήματα ασύμβατα μεταξύ τους, υπονοώντας εμμέσως αλλά σαφώς ότι η Γαλλία πρέπει να ανήκει στο άλλο κομμάτι, εκείνο που θα πρέπει να «εξοστρακιστεί» από την ένωση των ισχυρών κρατών, να ξεκινήσει από το μηδέν, εκκαθαρισμένο, φτωχό, αλλά υγιές, είτε ως όλον είτε διασπασμένο στα κράτη από τα οποία συνετέθη.