Στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια

δ «Και το αυτονόητο δείχνει Γολγοθάς για τη Σοφοκλέους».
δ Ίσως το πιο εύστοχο σχόλιο που γράφτηκε την εβδομάδα που πέρασε για την εικόνα της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς ανήκει στην έμπνευση, σωστότερα στην… απογοήτευση, που νιώθει, βλέποντας τα τεκταινόμενα στο ΧΑ, ο καλός φίλος και συνάδελφος Θανάσης Σταυρόπουλος.
δ Σχόλιο που νομίζω όλοι συμμεριζόμαστε, ιδίως όταν βλέπουμε την αγορά μας να αδυνατεί όχι μόνο να ακολουθήσει τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές αγορές, ακόμα και αυτές χωρών που θεωρητικά αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με την Ελλάδα (Ισπανία, Πορτογαλία δηλαδή), αλλά ούτε καν να καταγράψει μια ανοδική αντίδραση που να ξεπερνά τη μία (!) συνεδρίαση…
δ Σύμφωνοι. Όλα είναι θέμα ψυχολογίας, αλλά στο σημείο που έχει φτάσει η αποτίμηση της αγοράς μας και με δεδομένο πως τουλάχιστον για ένα εύλογο διάστημα η ελληνική οικονομία έχει εξασφαλίσει μια μίνιμουμ «προστασία» από τα δανειακά κεφάλαια των εταίρων μας και του ΔΝΤ, είναι μάλλον απογοητευτικό να συνειδητοποιεί κανείς στην πράξη, κάθε μέρα, πόσο απαξιωμένη είναι πια η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά, πόσο ρηχή και ευάλωτη είναι.
δ Σύμφωνοι. Οι διεθνείς οίκοι εξακολουθούν να «παίζουν» τα παιχνίδια τους, να «απειλούν» με περαιτέρω υποβαθμίσεις χαρτιά και εταιρείες, αλλά επιτέλους η αποτίμηση ΟΛΩΝ -πλέον- των εισηγμένων είναι τέτοια που για να μην ασχοληθεί κανείς σοβαρά με το να τοποθετήσει κάπου τα λεφτά του σημαίνει ότι δεν είναι σίγουρος για το εάν θα υπάρχει αγορά αύριο!
δ Σύμφωνοι και για κάτι ακόμα: για το ότι ΔΕΝ υπάρχουν πια ιδιώτες μικροεπενδυτές που ενδεχομένως θα μπορούσαν να ενδιαφερθούν για μετοχές. Όμως τώρα πια δεν κινούνται ούτε τα μεγάλα πορτοφόλια, ούτε καν οι διαχειριστές κεφαλαίων που συμπεριφέρονται λες και έφτασε το τέλος του έτους, το τέλος της χρήσης και έχουν… κλείσει βιβλία!
δ Δείτε μόνο το πώς συμπεριφέρονται πλέον σχεδόν όλα τα χαρτιά του 20άρη. Από χαμηλό σε χαμηλό πάει η Εθνική που και τζάμπα να δίνει τα χαρτιά της λίγοι ενδιαφέρονται να αγοράσουν! Λες και δεν ξέρουν πως ΕΑΝ, ΟΠΟΤΕ, ΕΦΟΣΟΝ τέλος πάντων ξεκινήσει μια κάποια ανοδική αντίδραση της αγοράς, αυτή θα είναι η πρώτη μετοχή που θα αναλάβει να σηκώσει τον Δείκτη…
δ Ανάλογη εικόνα και για τον ΟΤΕ και για τη ΔΕΗ και για τις «ναυαρχίδες» των Κατασκευών, οπότε και να θέλει κανείς να τοποθετηθεί -προφανώς γιατί άλλη εναλλακτική να επενδύσει το όποιο πλεόνασμά του δεν έχει εδώ που φτάσαμε- δύσκολα θα τον πείσει ο χρηματιστής του να μην περιμένει και την… αυριανή συνεδρίαση. Αφού το βαρέλι δείχνει τελικά να έχει κι άλλον «πάτο»!
δ Τέτοια είναι η εικόνα που μεσοβδόμαδα, εν μέσω φυσικά εντονότατων ανησυχιών και ισχνότατων συναλλαγών, βγήκαν κάποιες ελάχιστες εντολές αγορών κι αυτές αφορούσαν μετοχές κυρίως της μικρής κεφαλαιοποίησης! Είναι αυτό που λέγαμε παλιά για τον στρατό: το τέλος της λογικής!
ΥΓ.: Υπάρχουν πάντως ακόμα μερικοί που δηλώνουν ευθαρσώς πως ο ισχνός όγκος και τζίρος μπορεί να σημαίνει και σταμάτημα της πτώσης στα τρέχοντα επίπεδα. Με δυο λόγια λένε πως όσοι πούλησαν, πούλησαν και άλλα χαρτιά για «σκότωμα» δεν έχουν. Μακάρι να είναι τελικώς αυτοί οι σωστοί κι εμείς οι απαισιόδοξοι…