Εάλω η χώρα…

Έχουν περάσει πάνω από οκτώ μήνες από τη διενέργεια των εκλογών και κυβέρνηση, κόμματα και ΜΜΕ ασχολήθηκαν σχεδόν αποκλειστικά, και δικαίως, με την άθλια οικονομική κατάσταση στην οποία βρέθηκε η χώρα όχι μόνο λόγω της οικτρής διαχείρισης των οικονομικών από την απελθούσα κυβέρνηση του κ. Καραμανλή, αλλά και της αλόγιστης, επί 30 χρόνια και πλέον, σπατάλης όλων των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων, η οικονομική πολιτική των οποίων συνίστατο σχεδόν αποκλειστικά στην άγρα ψήφων.
Κανείς ή σχεδόν κανείς δεν έδειξε το ελάχιστο ενδιαφέρον να διερευνήσει το πώς φτάσαμε ως εδώ, αλλά ούτε καν διερωτήθηκε τι ακριβώς υπονοούσε ο πρωθυπουργός με τη φράση «κινδυνεύει η εθνική μας ανεξαρτησία».
Παραμονές των τελευταίων εκλογών και ενώ ο τέως πρωθυπουργός ετοίμαζε, όπως λέγεται, ανασχηματισμό, ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ επισκέφθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες από πηγές του ΝΑΤΟ και του υπουργείου Εξωτερικών, την τότε υπουργό Εξωτερικών και όπως επιμένουν οι ίδιες πηγές, ήρθαν σε ανοιχτή αντιπαράθεση και ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας, μετά την αναχώρησή του από το υπουργείο Εξωτερικών, επισκέφθηκε εσπευσμένα τον τότε πρωθυπουργό.
Τι διημείφθη κανείς φυσικά δεν γνωρίζει και το μόνο για το οποίο επιμένουν οι ίδιες πηγές είναι η ύπαρξη ενός non paper.
Και γιατί ο νεοεκλεγείς πρωθυπουργός, σχεδόν αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας, έσπευσε, παρότι ήταν εν γνώσει της τραγικής οικονομικής κατάστασης της χώρας, να επισκεφθεί τον τούρκο ομόλογό του;
Τι έσπρωξε τον έμπειρο περί την εξωτερική πολιτική κ. Παπανδρέου σε μια τέτοια τουλάχιστον περίεργη κίνηση; Και γιατί αμέσως μετά θεώρησε ότι έπρεπε να επισκεφθεί Ουάσινγκτον, Μόσχα και άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες χωρών μελών του ΝΑΤΟ;
Κι ενώ ο κ. Παπανδρέου εξεστράτευε εκ νέου στα κράτη της ΕΕ και στις Βρυξέλλες προκειμένου να βρει τρόπους για να αποφευχθεί ενδεχομένως η πτώχευση της χώρας, υπουργοί της κυβέρνησής του αντί να ασχοληθούν με την προσπάθεια αναδιοργάνωσης του κράτους και τη συγκράτηση των δαπανών, προωθούσαν δύο νομοσχέδια που εάν οι βουλευτές όλων των παρατάξεων δεν ασχολούνταν στο πώς θα διαφυλάξουν αποδοχές και προνόμια, θα είχαν θέσει σαφώς το ερώτημα σε τι αποσκοπούσε η κατεπείγουσα προώθηση αυτών των νομοσχεδίων όταν η χώρα βρισκόταν στα πρόθυρα οικονομικής κατάρρευσης.
Είναι δυνατόν να κατατίθεται νομοσχέδιο για το δικαίωμα του εκλέγειν στις δημοτικές εκλογές σε νομιμοποιηθέντες μετανάστες, η πλειονότητα των οποίων είναι μουσουλμανικού θρησκεύματος και όταν οι αρμόδιες αρχές δεν είναι δυνατόν να προσδιορίσουν τον ακριβή αριθμό παράνομων και νόμιμων, που κατά τους πιο μέτριους υπολογισμούς ξεπερνούν το 1,5 εκατ. και η ανεργία στη χώρα αναμένεται να εκτοξευθεί τουλάχιστον στο 15%;
Μιλάμε σοβαρά να επιχειρείται τώρα η ψήφιση του «Καλλικράτη», που σε ό,τι μεν αφορά τη μείωση των δήμων στη χώρα κανείς δεν θα είχε αντίρρηση, όμως το να προωθείται ο τεμαχισμός της ελληνικής επικράτειας σε περιφέρειες και με εκλεγμένους τους περιφερειάρχες, ε, αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ηθελημένη παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Αντιλαμβάνονται οι συντάκτες αυτού του νομοσχεδίου ότι σε ευαίσθητες περιοχές και περιφέρειες των συνόρων (Ροδόπη, Ξάνθη, Κομοτηνή, Γρεβενά, Θεσπρωτία κ.ά.) οι περιφερειάρχες θα έχουν εξουσία ανάλογη του πρωθυπουργού, όταν σε σοβαρές χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία κ.ά. οι νομάρχες, η υπέρτατη εξουσία της αυτοδιοίκησης, προέρχονται από σώμα ανωτάτων κρατικών λειτουργών, ανεξάρτητοι από την όποια κομματική αλλαγή στις κυβερνήσεις τους; Χώρες που καμία δεν έχει πρόβλημα, όπως η Ελλάδα, με τα γειτονικά τους κράτη.
Ειλικρινά εδώ και τώρα, δεν τους προβλημάτισε για να το αποσύρουν η πρόταση του νομάρχη της Χίου για μόνιμη εγκατάσταση Τούρκων στα νησιά μας;
Τελικά φαίνεται ότι ιδιαίτερα η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας χαράσσεται, με την επιεικέστερη εκδοχή, στο πόδι. Διότι με τη χώρα σε μια άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση και με ορατό τον κίνδυνο κοινωνικών εκρήξεων να υποδεχόμεθα τον νεοσουλτάνο με τους δραγουμάνους του, έχοντας επιπλέον να τους αντιπαρατάξουμε δόκτορες χωρίς διατριβές, συμβούλους του Σαακασβίλι στην τραγική περιπέτεια για τον λαό της Οσετίας και ανασυρθέντες από τη ναφθαλίνη γνωστούς οσφυοκάμπτες, δεν μένει παρά να φωνάξουμε όλοι μαζί: Εάλω η Πόλις.
Οι ώρες είναι κρίσιμες διότι εάν η Σερβία ακρωτηριάστηκε και συρρικνώθηκε από τις βόμβες του ΝΑΤΟ, φοβούμαι μήπως την πατρίδα μας περιμένει ανάλογη μοίρα, όχι από βόμβες αλλά από το καλάθι των νομισμάτων, του ευρώ, του δολαρίου και της… τουρκικής λίρας, που τώρα θα ρεύσει άφθονη εδώ από τα παγωτατζίδικα και τα καφέ που θα ανοίξουν συμπατριώτες του φίλου μας του Ερντογάν…

Ρωμιός