Τα σχέδιά τους είναι καταστροφικά, οι αντιστάσεις μας ποιες είναι;

Το μήνυμα που έλαβε ο ξένος από τον οικοδεσπότη με την κίνηση αυτή είναι σαφές: Το εξ ορισμού περισσότερο φυλασσόμενο τετράγωνο της πρωτεύουσας είναι μη ασφαλές!

Η Ιστορία όμως πληροφορεί ότι τις παραμονές της Εξόδου του Μεσολογγίου όταν ο Ιμπραήμ έστειλε στους πολιορκημένους αντιπροσωπεία με πρόταση να παραδοθούν, εκείνοι, αν και σε υπερτραγική κατάσταση –δεν είχαν ούτε τροφές ούτε νερό, αποτέλειωσαν και όλα τα τετράποδα, σκυλιά, γάτες, ποντίκια–, περιποιήθηκαν αρχοντικά τους Τούρκους. Και σε μια στιγμή ο Καπετάνιος έχυσε στο δάπεδο το νερό που είχαν συλλέξει με μύρια βάσανα για να δώσει το μήνυμα στους εχθρούς ότι νερό υπήρχε. Και γιʼ αυτό απεριόριστη αντοχή.

Η κυβέρνηση διαβεβαίωσε και πάλιν και πολλάκις τον ελληνικό λαό ότι η υφαλοκρηπίδα είναι η μόνη ελληνοτουρκική διαφορά. Ωστόσο ο πρέσβης της στην Άγκυρα συνεντευξιαζόμενος περί Αιγαίου, μειονότητας κ.λπ. απεκάλυψε ότι «θα συζητηθούν και αυτά τα θέματα». Διαβεβαίωσε μάλιστα ότι «υπάρχουν θερμοί δεσμοί μεταξύ των πρωθυπουργών και των υπουργών των δύο χωρών». Για να καταλήξει ότι «θα ήταν λάθος να περιμένουμε αμέσως αποτελέσματα». Σχόλιο δικό μας: Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι ή, στη γλώσσα των «συμμάχων» μας, γιαβάς – γιαβάς!

H επίσκεψη Ερντογάν έπρεπε να ματαιωθεί για χίλιους λόγους. Οι ημέτεροι θα ισχυρισθούν ότι δεν απεμπόλησαν τίποτε, αφού άλλωστε δεν υπέγραψαν τίποτε. Στο χρόνιο κατευναστικό κλίμα της ελληνικής πλευράς που κατά περιόδους γίνεται δουλικότερο, οι υποχωρήσεις προς τις δυναμικές και ενίοτε βίαιες διεκδικήσεις του εχθρού γίνονται στάση ζωής. Και οι αντιστάσεις μουσειακό είδος.

Η εποπτική οξυωπία της Κύρας Αδάμ («Ελευθεροτυπία» 12 και 13/5/10) αλίευσε κυβερνητικές προθέσεις και πράξεις ιδιαζόντως ανησυχαστικές στο πεδίο της άμυνας. Με στόχο τη μείωση του κόστους αντιμετώπισης της έργω τουρκικής επιθετικότητας, επαναφέρεται μια διμερής ηλεκτρονική ανταλλαγή αεροπορικών δεδομένων η οποία λόγω αντίστασης των επιτελείων μας απετράπη το 1999. Η τουρκική πρόταση επανέρχεται τώρα ψιμυθιωμένη. Αν τελικά προχωρήσει θα σημάνει παραχώρηση εθνικών δικαιωμάτων στην Άγκυρα, αφού μεταξύ άλλων ανηκούστων τα τουρκικά μαχητικά δεν θα καταθέτουν σχέδια πτήσης στο Αιγαίο και δεν θα αναφέρουν τις συσκευές έρευνας και διάσωσης (δικαίωμα που η Ελλάδα έχει από τον ICAO). Φυσικά ανακύπτουν ζητήματα εύρους του εναερίου χώρου και περιπλέκεται και η διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Ενώ ο κ. Ερντογάν ετοίμαζε τις βαλίτσες του για την Αθήνα, η κυβέρνησή μας του επέτρεψε να καταστήσει τουρκική κυριαρχία τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου και να ελέγχει ό,τι πλέει και πετάει εκεί. Η Ελλάδα, αποκλειστικά αρμόδια από τον ICAO να ελέγχει το FIR Αθηνών, εκχωρεί εκείθεν του 25ου παραλλήλου τα δικαιώματά της στην Τουρκία! Ταύτα πάντα και άλλα συναφή προκύπτουν ευθέως από την «Ανακοίνωση» 38/2010 του ΥΠΕΘΑ, το οποίο μας βεβαιώνει ότι οι σύστοιχες προς το περιεχόμενό της ενέργειες τουρκικής φρεγάτας «δεν αξιολογούνται από στρατιωτικής πλευράς ως ιδιαίτερης βαρύτητας»!

Δηλαδή τι άλλο να μας κάνουν για να το ζυγίσουμε «ιδιαίτερης βαρύτητας»;

Δεν έχουμε την πολυτέλεια λάθους στη σημερινή δραματική συγκυρία γιατί είμαστε αντιμέτωποι «με την εθνική χρεοκοπία, την αστική γκετοποίηση, έναν εν εξελίξει εθνικό κατακερματισμό, την παρατεταμένη εξωτερική παρέμβαση» και όλα τα κατʼ ευφημισμόν «καλά», όπως επισημαίνει σε καίρια ανάλυσή του ο καθηγητής του Χάουαρντ Ν. Σταύρου («Ελευθεροτυπία» 12/5/10).

Ο Κάπλαν, ιδαλγός της «ήπιας δύναμης», νεκρανασταίνει τον Χάντιγκτον και τα φληναφήματα μεν, πλην αμερικανική στρατηγική ότι «η Ελλάδα είναι μια ανωμαλία, ο Ορθόδοξος παρείσακτος» στον δυτικό καθολικισμό και προτεσταντισμό και εισηγείται την αποβολή μας από το ευρώ. Ομόδοξοι οι Φούλερ και Πολ Κένεντι ζητούν από τους Τούρκους εγκατάλειψη του κεμαλισμού και αντικατάστασή του από ένα μείγμα Ισλάμ και εθνικισμού, τον νεοοθωμανισμό – ο Νταβούτογλου είναι πληρεξούσιός τους στο «Στρατηγικό βάθος».

Ο καθηγητής Σταύρου χτυπά την καμπάνα και προειδοποιεί: «Επείγουσα ανάπτυξη και ένδεια επενδύσεων, οικονομική αναγέννηση και εθνική αλλοίωση θα πηγαίνουν χέρι – χέρι». Δηλαδή, πολλά μάς περιμένουν.

Οι υιοί του φωτός οφείλουν να αντισταθούν με νύχια και με δόντια όσο «αι ημέραι πονηραί εισί» και έσονται.