ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ!

Μέτρα τιμωρίας για όλους όσοι είναι ανεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση. Κι αυτό ο κ. Παπανδρέου θεωρεί ότι αποτελεί δίκαιη κατανομή των βαρών. Οι λέξεις στα χείλη των σημερινών κυβερνητικών παραγόντων έχουν χάσει πλέον την πραγματική τους έννοια και έχουν προικιστεί με ένα έντονο άρωμα εξαπάτησης του ελληνικού λαού. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι αδιανόητο. Οι κυρίως υπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση να λαβαίνουν μέτρα εξόντωσης των εντελώς ανεύθυνων. Αυτή είναι η τραγωδία της Ελλάδας. Πού αποβλέπει άραγε η κυβέρνηση;

Ο πρωθυπουργός από την επομένη σχεδόν της ορκωμοσίας του πέτυχε την «τραγικοποίηση» των προβλημάτων της οικονομίας μας. Το υψηλό χρέος, τα υψηλά ελλείμματα και τα προβλήματα στον δανεισμό τα γιγάντωσε είτε εσκεμμένως είτε από απειρία. Το χρέος της Ισπανίας ανέρχεται, για παράδειγμα, των τραπεζών στο 178% του ΑΕΠ και το χρέος του Δημοσίου στο 53% του ΑΕΠ. Το συνολικό εξωτερικό της χρέος φτάνει στο 231,2% του ΑΕΠ, πολύ υψηλότερο από το δικό μας. Και αυτά αναφέρονται για το τέλος του 2009. Το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας αυτής έφτασε το 2009 στο 11,2%. Οι τράπεζες της Ισπανίας στις 31/12/09 είχαν δανειοδοτήσει τον κλάδο των ακινήτων κατά 445 δισ. ευρώ, εκ των οποίων πολλά θα είναι προβληματικά στην εξυπηρέτησή τους. Κι όμως, ο Θαπατέρο δεν σκέφτηκε ποτέ να διεκτραγωδήσει τα προβλήματα της χώρας του και να λάβει εξοντωτικά μέτρα εις βάρος των οικονομικά αδύναμων πολιτών. Η Βρετανία έχει εξωτερικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, που φτάνει στο 470% του ΑΕΠ και το έλλειμμά της το 2009 έφτασε στο 12% του ΑΕΠ. Στη Γαλλία το έλλειμμα έφτασε το 2009 στο 7,5% του ΑΕΠ και για φέτος υπολογίζεται να φτάσει στο 8,4% του ΑΕΠ. Το δημόσιο χρέος της έχει εκτιναχθεί το 2009 στο 80% του ΑΕΠ. Δεν ωφελεί να συνεχίσουμε. Απλώς θέλουμε να δείξουμε ότι το πρόβλημα των υψηλών ελλειμμάτων είναι παγκόσμιο και όχι αποκλειστικά ελληνικό. Θα μπορούσε ο κ. Παπανδρέου να οχυρωθεί πίσω από την παγκοσμιοποίηση των δημοσιονομικών δυσχερειών που αντιμετωπίζουν όλες οι χώρες που ακολουθούν τον νεοφιλελευθερισμό και με ηπιότερα μέτρα να προσπαθήσει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, φυσικά και με τη βοήθεια της ΕΕ, η οποία είχε αντιληφθεί και τα παιχνίδια των κερδοσκόπων, αλλά και ένα βασικό συμπέρασμα που βγαίνει από τη σημερινή κρίση, η οποία έπληξε βάναυσα μόνο τις χώρες που με φανατισμό υποστήριζαν την πλήρη ελευθερία (ασυδοσία) των αγορών. Επομένως ήταν διατεθειμένη η ΕΕ να παράσχει χείρα βοηθείας, προκειμένου να διατηρηθεί το καθεστώς της ασυδοσίας των αγορών. Βέβαια η ΕΕ προ ημερών έλαβε την απόφαση συγκρότησης ενός οργάνου στήριξης των προβληματικών οικονομιών της Ευρωζώνης. Το μέτρο αυτό ασφαλώς θα βοηθήσει τα κράτη της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν δημοσιονομικό πρόβλημα και δυσχέρειες δανεισμού. Όμως αυτό δεν αποτελεί περιορισμό της ασυδοσίας των αγορών. Θα μπορούσε λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση να πετύχει ευρωπαϊκή βοήθεια χωρίς να λάβει μέτρα τιμωρίας των οικονομικά αδύναμων πολιτών της. Λογικά προκύπτει το συμπέρασμα ότι ο κ. Παπανδρέου βάσει σχεδίου προχώρησε στη λήψη αυτών των μέτρων. Γι’ αυτό και από την αρχή της θητείας του τραγικοποίησε τα προβλήματά μας, επιδιώκοντας να πείσει τον λαό να δεχτεί αγόγγυστα τα δεινά που πρόκειται να επακολουθήσουν. Από την αρχή μας απειλούσε, και τον ελληνικό λαό αλλά και την ΕΕ, για προσφυγή στο ΔΝΤ. Μήπως αυτή ήταν η επιδίωξή του; Και είναι να διερωτάται κανείς εάν το οικονομικό επιτελείο της ελληνικής κυβέρνησης αποτελείται από ατλαντιστές ή από ευρωπαϊστές ή από ανθρώπους που δεν συναισθάνονται τα προβλήματα των χαμηλού εισοδήματος νοικοκυριών.

Τι βλέπει σήμερα ο ελληνικός λαός; Βλέπει, όπως είπαμε και στην αρχή, να πληρώνει τον λογαριασμό ο ανεύθυνος πολίτης και να κυκλοφορούν ελεύθεροι και χωρίς κανένα μέτρο σε βάρος τους όλοι αυτοί που προκάλεσαν τη σημερινή δημοσιονομική μας κρίση. Η κυβέρνηση συγκρότησε εξεταστικές επιτροπές για θέματα της τελευταίας τετραετίας για να μπορέσει να πλήξει τους προκατόχους της στην εξουσία και όχι για να βρεθούν και να τιμωρηθούν όλοι οι υπεύθυνοι. Πού είναι η εξεταστική επιτροπή για το παιγνίδι του Χρηματιστηρίου το 1999 και το 2000; Πού είναι η εξεταστική επιτροπή για τις ζημίες που υπέστησαν τα ασφαλιστικά μας ταμεία, όταν η κυβέρνηση Σημίτη απελευθέρωσε τα Ταμεία από την απαγόρευση να παίζουν κερδοσκοπικά παιγνίδια στο Χρηματιστήριο; Σύμφωνα με διάφορους υπολογισμούς η ζημία εκείνης της εποχής των ασφαλιστικών ταμείων ήταν αυτή που κλόνισε την οικονομική τους δύναμη και πρέπει να ανέρχεται σε 1,7 δισ. δραχμές. Και τώρα προσπαθούν να στηρίξουν το ασφαλιστικό μας σύστημα με μέτρα άδικα και κοινωνικά απαράδεκτα.

Πού είναι η εξεταστική επιτροπή για την προμήθεια των γερμανικών υποβρυχίων και του συστήματος ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων; Πού είναι η εξεταστική επιτροπή για τα λάθη που έγιναν κατά την περίοδο προπαρασκευής της ελληνικής οικονομίας για την είσοδό της στην ΟΝΕ, που μας στοίχισε τόσο ακριβά; Τα λάθη της σημερινής κυβέρνησης είναι πολλά μέσα στο σύντομο διάστημα που ασκεί την εξουσία.

Διεθνοποίησε το ελληνικό πρόβλημα λες και ήταν η Ελλάδα η μοναδική περίπτωση. Έτσι βρήκαν έδαφος και χτύπησαν οι κερδοσκόποι. Προκάλεσε δέος στην ελληνική κοινωνία για να δεχτεί τον ζυγό του ΔΝΤ. Καθυστέρησε την έγκαιρη σύναψη δανείων όταν το spread ήταν χαμηλό. Έχασε το πλεονέκτημα διαπραγμάτευσης των όρων προσφυγής στο σχέδιο στήριξης. Αυτά τα λάθη ποια εξεταστική επιτροπή θα τα ερευνήσει; Η Ελλάδα πάσχει από την εκροή χρηματικών κεφαλαίων που έγινε και πρόσφατα σε πολύ μεγάλη έκταση. Οι εξεταστικές επιτροπές θα πρέπει να στρέψουν την προσοχή τους στους υπεύθυνους που προκάλεσουν αυτά τα θέματα, να τους κατονομάσει και να διερευνήσουν το «πόθεν έσχες» αυτών και των στενών συγγενών τους. Αυτό το μαύρο χρήμα, που έχει ήδη μεταναστεύσει στο εξωτερικό, για ευνόητους λόγους, είναι υπεύθυνο κατά σημαντικό ποσοστό για τη σημερινή δύσκολη κατάσταση της οικονομίας μας και για τα δεινά που πλήττουν βάναυσα τους χαμηλοεισοδηματίες.

Είναι γεγονός ότι τα σημερινά προβλήματα που δημιούργησε η χρηματοπιστωτική αγορά των ΗΠΑ είναι περίπλοκα και καταδικάζουν τα αδύναμα κράτη να πέσουν στην αγκαλιά των κερδοσκόπων της ελεύθερης αγοράς. Κι όμως, αυτό το οικονομικό μοντέλο της ασυδοσίας των αγορών, αυτό που σοφίστηκαν ο Ρίγκαν και η Θάτσερ και το συστηματοποίησαν ο Μπους και ο Κλίντον, εξακολουθεί να αποτελεί το κυρίαρχο μοντέλο οικονομικής πολιτικής. Αυτού του μοντέλου θαυμαστής είναι και ο δικός μας πρωθυπουργός, όπως και οι προκάτοχοί του, Καραμανλής και Σημίτης. Με μεγάλη μαεστρία ο κ. Παπανδρέου, που είναι και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, κατάφερε να εμπεδώσει και στην Ελλάδα τον πλέον απαίσιο νεοφιλελευθερισμό. Αυτόν που οδηγεί αδιάντροπα στην εξόντωση των οικονομικά ανίσχυρων και επιτρέπει σε ορισμένους να λυμαίνονται τον πλούτο των εθνών. Πραγματική σοσιαλιστική οικονομική πολιτική φαίνεται να ακολουθεί ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας, ο Τσάβες, ο οποίος δεν είναι και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Πορεύεται χωρίς ταμπέλα στα βήματα που, σύμφωνα με την άποψή του, χάραξε ο Χριστός, τον οποίον θεωρεί τον μεγαλύτερο επαναστάτη και σοσιαλιστή, όπως δήλωσε προ ημερών ο ίδιος.

Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει το μέγεθος των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας. Όμως οι κυβερνητικές προσπάθειες δεν είναι νοητό να περιορίζονται στη διαπίστωση των προβλημάτων. Εκείνο που προέχει είναι η επίλυση των προβλημάτων αυτών με τα αναγκαία μέτρα που θα διασπείρουν τα βάρη σε όλους τους πολίτες, ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητές τους. Η αντιμετώπιση των προβλημάτων μας ασφαλώς θα ήταν ευκολότερη αν και η ΝΔ μπορούσε να προβάλει μια ολοκληρωμένη δέσμη μέτρων που να διαχέουν κατά δίκαιο τρόπο τις θυσίες που, έτσι κι αλλιώς, πρέπει να γίνουν. Σ’ αυτόν τον βασικό ρόλο της αντιπολίτευσης δεν μπόρεσε να σταθεί όρθια και η ΝΔ. Έτσι ο ελληνικός λαός παραδόθηκε στις ορέξεις ορισμένων που δημιούργησαν τη σημερινή οικονομική κρίση, με αποκλειστικό στόχο την αποδυνάμωση της εργατικής τάξης που πέτυχαν με την κατάρρευση και της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και οι δύο αυτοί πόλοι εξουσίας απεδείχθη ότι είναι κατώτεροι των περιστάσεων. Κι αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα του σημερινού πολιτικού μας συστήματος. Το πολιτικό μας σύστημα περνάει κρίση, γιατί οι συνιστώσες του συστήματος πάσχουν αθεράπευτα. Ο πρωθυπουργός, μιλώντας προ ημερών έπειτα από το αποδυναμωμένο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών, δήλωσε ότι πρέπει να ξεχάσουμε την Ελλάδα του χθες. Βέβαια η Ελλάδα του χθες είναι απείρως καλύτερη από την Ελλάδα του σήμερα και των επόμενων ημερών. Ας ευχηθούμε οι επόμενες ημέρες να μην είναι τόσο επώδυνες για τον ελληνικό λαό.