ΟΙ ΠΕΡΙΟΔΕΥΟΝΤΕΣ ΠΑΛΙΟΙ ΘΙΑΣΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΝ ΜΠΟΥΛΟΥΚΙΑ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΠΑΛΟΥΚΙΑ

Μ’ ένα τσουβάλι αγκαζέ
παλιόρουχα γεμάτο
ξεκίναγαν οι θίασοι
μέ ύφος Μάρλον Μπράντο.

Η επαρχία θλιβερή
καί καταφρονεμένη
άκουγε στά μεγάφωνα
ότι θά φτάσουν ξένοι.

Αυτοί θά διασκέδαζαν
αγρότισσες κι αγρότες
υπαλληλάκους άπλυτους
γιά λίγα αβγά από κότες.

Διότι τά νομίσματα
είχανε ταξιδέψει
κι έτσι τό είδος έγινε
νόμισμα γιά τήν πέψη.

Και δός του Ερωτόκριτοι
και δός του Βοσκοπούλες
κι ημίγυμνες επί σκηνής
χοντρομπαλούδες τσούλες.

Αυτό τό συνονθύλευμα
ανθρώπων καί θιάσου
έφερνε γέλιο, κλάματα
ως πίναξ τού Πικάσου.

Θύμιζε τήν Γκουέρνικα
τήν ισοπεδωμένη
μέ αλογίσιες κεφαλές
στόν τοίχο κρεμασμένη.

Νόμος καί τάξη άφαντα
κι εκτός ρεπερτορίου,
τό δέ μπουλούκι φάρμακο
τής πείνας καί τού κρύου.

Όμως ουδέναν έβλαψαν
παίζοντας στά πατάρια,
έτσι πήγανε άδοξα
ντυμένοι παλικάρια.

Κανέναν δέν παλούκωσαν
ούτε αισχροκερδούσαν,
έστω κι άν παίζαν άσχημα
καί φάλτσα τραγουδούσαν.

Τούς ενθυμούμαι συνεχώς
όταν η νύχτα πέφτει,
είναι εδώ καί μού μιλούν
μέσα από τόν καθρέφτη.

Είς άλλος πάντως ΘΙΑΣΟΣ
τής σοβαροφανείας,
πού έλκει τήν καταγωγή
εκ τής Θεογονίας,

μού πρήζει τό υπογάστριο
καί εμετό μού φέρνει
καθώς δίνει παράσταση
ξενο-σχεδιασμένη.

Μπήζει παλούκια όπου βρει
βιάζει όποιον λάχει
κι εσύ συνέχεια πολεμάς
κι όμως χάνεις τήν μάχη.
Αυτός ο άλλος ΘΙΑΣΟΣ
–ενώ είναι μπουλούκι–
νομίζει πώς στήν Γή αυτή
μένουνε Μαμελούκοι.

Τί παραστάσεις θλιβερές
τί μπάζες, τί κουστούμια,
τί βίλες, τί χοντροκοιλιές
τί USA σουσούμια.

ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Ο ΚΩΔΩΝΑΣ ΧΤΥΠΑΕΙ.
ΑΛΙ ΣΕ ΣΑΣ ΒΡΙΚΟΛΑΚΕΣ
Ο ΘΙΑΣΟΣ ΣΚΟΡΠΑΕΙ.
………………………………………………………………………………………………ΚΛΕΒΕ, ΚΛΕΒΕ, ΚΛΕΒΕ,
ΚΛΕΒΕ, ΑΛΛΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ.
ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΩ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΛΕΡΩΝΕΙ