Βυζάντιον
Έγραφα ο κακομοίρης ο άτολμος στις 5 Ιουλίου του 2009: «Μου περιγράφουν το καινούργιο σπίτι κορυφαίου της παρατάξεως: βρίσκεται στο Κολωνάκι. Είναι δύο όροφοι μέσα σε πολυκατοικία, αλλά υπάρχει και ένας τρίτος, ας τον πούμε δώμα, όπου στεγάζεται το τζακούζι. Ο δεύτερος όροφος φιλοξενεί το υπνοδωμάτιο, αλλά ξεχωρίζει το λουτρό, ειδικά ο χώρος του ντους. Και στον πρώτο όροφο αναπαύονται εντυπωσιακά έπιπλα και μία λειτουργική κουζίνα – ειλικρινώς δεν γνωρίζω αν οι συσκευές είναι της Siemens. Να ζήσει και να το χαρεί, είναι ένα σύμβολο στάτους που αντιστοιχεί στην εντυπωσιακή πορεία του στελέχους από τα χαμηλά της περιφέρειας στα υψηλά της πρωτεύουσας…». Βλέπεις, δεν είχα την τόλμη να γράψω τα πράγματα με το όνομά τους, δηλαδή με το όνομα που υπάρχει στο θυροτηλέφωνο. Ήταν η εποχή που κυκλοφορούσαν ακόμα εργάτες μέσα στην κατοικία του Άρη και είχα ακούσει, όλως τυχαίως, τη διήγηση ενός εντυπωσιασμένου αλλοδαπού που έκανε μεροκάματο πάνω στο ακριβό σανίδι.
•••
Ασφαλώς και πιστεύω τον Άρη όταν ισχυρίζεται ότι το σπίτι περιήλθε στην κατοχή του με την πώληση περιουσιακών στοιχείων. Θυμίζω πως ο άνθρωπος έχει κάνει και ένα γερό κομπόδεμα κερδίζοντας την αγωγή κατά Κόκκαλη, Αναστασιάδη και Κακαουνάκη για τα περί «Τρελοκόριτσου» από τη συχνότητα του Flash. Ούτως ή άλλως, αυτά τα σπίτια τα παίρνεις εδώ και χρόνια με ψίχουλα, είναι ασύμφορα γιατί πηγαίνεις πάνω-κάτω στις σκάλες. Γενικά πιστεύω πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έτσι και μπεις στην πολιτική θα βρεις τον δρόμο σου για το τζακούζι. Εξ όσων μαθαίνω υπάρχουν και άλλα εκλεκτά μέλη του πολιτικού προσωπικού που διαμένουν σε υπέροχες κατοικίες, και μάλιστα όχι υπό το καθεστώς διαφάνειας που διέπει την παραμονή του Άρη στην πρωτεύουσα και για όλο το διάστημα μέχρι την επιστροφή του στην Πάτρα ή σε κάποιο χωριό της Αχαΐας. Αυτοί κάνουν κάτι άλλο: Το σπίτι αγοράζεται από υπεράκτια εταιρεία, η οποία και το νοικιάζει σε πρόσωπο εμπιστοσύνης, το οποίο και το μισθώνει εκ νέου στον πολιτικό. Έτσι, ο πολιτικός άνδρας (ή η γυναίκα) μπορεί άνετα να ισχυριστεί προς τους ψηφοφόρους του (ή της) ότι διαμένει στο νοίκι. Τέλος πάντων, δεν έχει σημασία. Το άλλο που θυμάμαι από το περσινό καλοκαίρι είναι πως το τρίγωνο Στυλιανίδης – Μαρκόπουλος – Σπηλιωτόπουλος «έδιναν» ο ένας τον άλλον. Κάτι είχα γράψει, αλλά πάλι χωρίς ονόματα. Φαιδρότητες! Κάθομαι και κάνω κριτική, αλλά συνάμα αδυνατώ να γράψω τα πράγματα ως έχουν. Μάλλον δεν αδυνατώ, φοβάμαι. Όχι ότι θα μου κάνουν αγωγή και διάφορες άλλες αηδίες. Απλώς όλα είναι τόσο βρώμικα και συνάμα τόσο μάταια, που σε πιάνει μια λυτρωτική οκνηρία.
•••
Που λέτε, ένας βουλευτής, από τους συμπαθείς, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, μου εξηγούσε ότι ακόμα και ο ίδιος, που είναι υπεράνω πάσης υποψίας, προβληματίζεται όταν κυκλοφορεί δημοσίως και ακούει ξεφωνητό. «Το φαντάζεσαι, Προκόπιε, ότι αδυνατώ να περάσω πλέον από τα Εξάρχεια; Αν δεν πέσει το γιαούρτι, είναι σίγουρο ότι θα πέσει η σφαλιάρα». Τον κατανοώ. Και πού να δει τι συμβαίνει όταν εμφανίζονται τύποι όπως ο Βουλγαράκης. Άλλοι κυκλοφορούν σχεδόν μεταμφιεσμένοι ή προτιμούν να μένουν κλεισμένοι στο σπίτι. Φυσικά αυτό ως κατάσταση περιέχει και ψήγματα φασισμού, αλλά, μεταξύ μας, γουστάρω τρελά. Και πλέον έχω πειστεί ότι θα δούμε κάποιους φυλακή. Ναι, κανονικά, σε ειδική πτέρυγα στον Κορυδαλλό να κάνουν παρέα με τη Ρούπα, τον Κουφοντίνα και τους Ξηρούς. Κάπως δεν πρέπει να προστατευτεί το σύστημα; Ε, θα πετάξει δυο τρεις στη θάλασσα για να πλεύσουν οι άλλοι με μεγαλύτερη ασφάλεια – εν προκειμένω οι καρχαρίες βρίσκονται πάνω στο πλοίο, όχι στο νερό. Ποιοι θα πάνε στη φυλακή; Αυτό έχει τη σημασία του. Θα είναι με ποσόστωση; Για παράδειγμα, τρεις ΠΑΣΟΚοι, δύο γαλάζιοι και συμβολικά ένας αριστερός με αναστολή; Εντάξει, κάποιοι θα κάνουν το θύμα και εμείς οι υπόλοιποι το κορόιδο. Βλέπεις, το θέμα δεν είναι να ανοίξουν τα κελιά, αλλά να κλείσουν τα παράθυρα των θεσμών. Και εν τέλει ο απλός πολίτης θα ρωτήσει: Τι στο διάολο τους έπιασε τώρα με τη διαφάνεια και την κάθαρση; Όλοι τους τριάντα χρόνια στην πολιτική είναι, γιατί δεν τα έλεγαν και νωρίτερα; Γιατί αν τα έλεγαν νωρίτερα, τώρα δεν θα ήταν εδώ που βρίσκονται τώρα επειδή, πιθανότατα, εσύ δεν θα τους είχες ψηφίσει, βλάκα μου.
•••
Να, τους χαζεύω τώρα να καταθέτουν για το Βατοπέδι. Ένα show, μια κακή παράσταση με χαμηλό επίπεδο υποκριτικής. Ακόμα και αν δεν είσαι σίγουρος ότι τα έχουν πιάσει, θέλεις να τους μπουκώσεις στο χρήμα μήπως και εξαφανιστούν, να μην τους βλέπεις μπροστά στα μάτια σου. Λένε ότι οι εξελίξεις τούς εκδικήθηκαν, πως η έπαρση και η αλαζονεία έδωσαν τη θέση τους στην περιφρόνηση και στην κατάθλιψη που συνεπάγεται το περιθώριο. Μα ποιος ηλίθιος τα λέει και τα πιστεύει όλα αυτά; Προσωπικά δεν θα ήθελα τίποτα άλλο από το να βρισκόμουν για έξι μήνες στη θέση του Ρουσόπουλου. Έξι μήνες όχι απλώς στην καρδιά της εξουσίας, αλλά στον μυελό των οστών της. Άντε μη φορτώσω…
•••
Επίσης, θα μπορούσα να σας εξηγήσω για ποιους ακριβώς λόγους είναι ανεφάρμοστες οι προτάσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας για το επίορκο πολιτικό προσωπικό. Και αν ήμουν Δασκαλόπουλος, θα τους απαντούσα με επιχειρήματα, συγκεκριμένες περιπτώσεις και, ει δυνατόν, αριθμούς λογαριασμών με τα ποσά. Πώς έχει γραφεί η πολιτική και η οικονομική ιστορία αυτού του τόπου; Με ακριβές πένες πάνω σε μπλοκ επιταγών. Είναι χωμένη μέσα σε μαύρες σακούλες, έγινε παραλιακά οικόπεδα και ακίνητα στην Ελβετία. Ελάτε τώρα, ο Δασκαλόπουλος δεν τους προσέβαλε. Σήκωσε τον καθρέφτη και είδαν το πρόσωπό τους.
•••
Λοιπόν, ακούστε! Στο υπουργείο Οικονομικών εκτιμούν ότι, αν σπρώξουν το 51% της Πάρνηθας, θα πάρουν γύρω στα 250 εκατομμύρια. Εγώ θα τους πω ότι η κοινοπραξία δεν δίνει τόσα λεφτά, ειδικά σε περίοδο ύφεσης. Το deal θα κλείσει κάπου στα 200 εκατομμύρια και, απ’ ό,τι μαθαίνω, θα αποκλείει τη χορήγηση άλλης άδειας για τη δημιουργία καζίνο όχι μόνο στην Αττική αλλά και στη Στερεά Ελλάδα. Δεν ξέρω αν θα δούμε κανένα καζίνο στη Θεσσαλία που θα αναλάβει να τρυγήσει αλλιώς τον μόχθο και τον ιδρώτα του τιμημένου έλληνα αγρότη. Τώρα αν κλείσουν γρήγορα το deal με τους καζινάδες, μην αποκλείετε το ενδεχόμενο να κάνουν κάπως πίσω για τα φρουτάκια και το online στοίχημα, αφού το καζίνο δεν επιθυμεί διασπορά των επιλογών τζόγου. Κατανοητό. Όταν το πολιτικό σου σύστημα έχει μετατραπεί σε τροτέζα στο far west, τότε μέχρι και οι καζινάδες μπορούν να γίνουν από σπόντα θεματοφύλακες της τάξεως. Έτσι που λέτε, εδώ δεν αποκλείεται να δείτε τη διαπλοκή να πλακώνεται στο ξύλο, καθώς αν αρχίσεις και τινάζεις καζίνο και online στοίχημα θα βρεις μέσα όλα τα καλά παιδιά.
•••
Α, μην το ξεχάσω! Ποιος είναι ο πόνος που έχει πιάσει τον μέσο βουλευτή; Το πώς θα γίνει να μπει στα τσάρτερ της χαράς για τη Νότιο Αφρική χωρίς να προκαλέσει. Ναι, θα βάλουν τσάρτερ οι χορηγοί, όποιος βουλευτής θέλει μπορεί να πάει, αλλά μετά τι κάνει με τη φωτογραφία από την κερκίδα; Τίποτα, μάλλον χαμογελάει, φαντάζομαι…