Ο εκβιαστικός μύθος του μονόδρομου

Τίποτε πια δεν αποκλείεται. Ούτε καν εκείνα που φάνταζαν σαν εξωφρενικές προβλέψεις τολμηρών μελλοντολόγων. Δηλαδή η αποτυχία του προγράμματος, τα νέα σκληρά μέτρα, η πτώχευση της χώρας, η αναπόφευκτη αναδιάρθρωση του χρέους, η έξοδος από τη ζώνη του ευρώ, αλλά και μετέπειτα η κατάρρευση της ευρωζώνης. Εφιαλτικά τα σενάρια, με φόντο μια τρομαγμένη και οργισμένη Ελλάδα που θρηνεί τρεις νεκρούς, με τον κόσμο στους δρόμους, το πολιτικό σύστημα να τρίζει και την Ευρώπη να τρέμει από φόβο μήπως εξαπλωθεί η ελληνική φωτιά και κατακάψει ολόκληρη την Ένωση…
Η ιθύνουσα πολιτική τάξη, αυτή που έφτασε την Ελλάδα στο σημερινό κατάντημα, διατείνεται ότι μοναδική οδός σωτηρίας είναι τα σκληρά μέτρα που επέβαλαν το ΝΔΤ και η Ένωση. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που έλεγαν πριν από λίγα χρόνια ότι η χώρα βαδίζει ασφαλής στη μεγάλη λεωφόρο της Ένωσης και της ΟΝΕ, με το μέλλον να διαγράφεται ελπιδοφόρο και λαμπρό… Τότε, ελάχιστοι αμφισβητούσαν την ορθότητα εκείνων των επιλογών και μιλούσαν για φενακισμό που θα στοιχίσει ακριβά στην Ελλάδα. Δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν: Σήμερα το οικοδόμημα της Ένωσης αποδεικνύεται σαθρό. Και το κοινό νόμισμα βρόχος στον λαιμό όλων των Ευρωπαίων.
«Η δημιουργία του ευρώ ήταν μια ηλιθιότητα. Γιατί; Διότι δεν υπάρχει νόμισμα χωρίς κράτος… Το να φτιάξεις πρώτα νόμισμα και μετά κράτος είναι σαν να βάζεις το κάρο πριν από το άλογο», είπε πρόσφατα ένας διαπρεπής οικονομολόγος, ο γαλλοαιγύπτιος Σαμίρ Αμίν, στενός φίλος και μέντορας, τρόπον τινά, του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου (συνέντευξη στον Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο, στον «Κόσμο του Επενδυτή», στις 2/5/2010).
Ο Σαμίρ Αμίν δεν μασάει τα λόγια του. Μιλώντας για τη φενάκη της «κοινωνικής Ευρώπης», λέει: «Είναι αδύνατο να μεταρρυθμίσεις αυτήν την Ευρώπη. Για να τη μεταρρυθμίσεις, πρέπει να την γκρεμίσεις. Να καταργήσεις τις Συνθήκες της Λισσαβώνας, του Μάαστριχτ. Πρέπει να γκρεμίζεις πριν ξαναοικοδομήσεις. Γιατί είναι τέτοιο το οικοδόμημα, που δεν μπορείς να τροποποιήσεις τις αποστάσεις ανάμεσα στα δωμάτια. Είναι το ίδιο το σχέδιο λάθος. Η σημερινή κρίση στην Ελλάδα είναι η ευκαιρία για να γίνει αυτό»…
Και τι προτείνει για την Ελλάδα ο γνωστός οικονομολόγος; «Να φύγει από το ευρώ»! Και να κηρύξει στάση πληρωμών. Ιδού ολοκληρωμένη η πρότασή του: «Αν βρισκόμουν στη θέση της σημερινής κυβέρνησης, θα έφευγα από το ευρώ, θα αποκαθιστούσα τη δραχμή και θα την υποτιμούσα, π.χ. κατά ένα ποσοστό 25%. Ταυτόχρονα θα υπέβαλλα συναλλαγματικούς ελέγχους για να αποφύγω διαδοχικές υποτιμήσεις και μόνο τότε θα πήγαινα να διαπραγματευτώ με τους Ευρωπαίους την ενδεχόμενη αποπληρωμή του χρέους, θέτοντας τους όρους μιας ενδεχόμενης επιστροφής στο ευρώ ή, ακόμα καλύτερα, σε έναν μηχανισμό τύπου «φιδιού» (σ.σ.: σταθερές αλλά αναθεωρήσιμες ισοτιμίες μεταξύ των ευρωπαϊκών νομισμάτων, ώστε να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι διαφορές των προβλημάτων ανάμεσα στις χώρες). Μόνο ενεργώντας έτσι θα μπορούσα να δημιουργήσω συνθήκες διαπραγμάτευσης. Αλλιώς γιατί οι άλλοι να διαπραγματευτούν με την Ελλάδα… Είμαι σίγουρος, είμαι πεπεισμένος, ότι αν μια ευρωπαϊκή χώρα ξεκινούσε μια κίνηση σε αυτήν την κατεύθυνση, θα ακολουθούσαν κι άλλοι».
Οι προτάσεις του Σαμίρ Αμίν είναι τολμηρές και ρηξικέλευθες. Μια στιβαρή ηγεσία θα μπορούσε να τις είχε μελετήσει σοβαρά, αντιμέτωπη ούσα με την τρομακτική κρίση που φαινόταν ότι πλησιάζει απειλητική και διαλυτική… Όμως, πέραν αυτών, τι άλλο θα μπορούσε να πράξει ή να παραλείψει η νεοπαγής κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αντί να εκθέτει τη χώρα και να την υψώνει περίβλεπτη, υποψήφια για χρεοκοπία και ναυαγισμένη; Μια σοβαρή κυβέρνηση με σχέδιο και σθένος, αντί να πανηγυρίζει για τα… μίλια του πρωθυπουργού της και τις ανυπόστατες επιτυχίες, θα μπορούσε να θέσει την Ένωση προ των ευθυνών της. Η απειλή της αποχώρησης από το ευρώ, παράλληλα με την αναδιάρθρωση του χρέους και την καταφυγή σε άλλες περιοχές δανεισμού (π.χ. Κίνα), θα ήταν δυνατόν να συνδυαστεί με ευθεία άρνηση αγοράς όπλων και ταυτόχρονη απαίτηση για πλήρεις εγγυήσεις των συνόρων…
Ακούστε τι είπε εκείνος ο άνισος μεν, αλλά τολμηρός «πράσινος», ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, απευθυνόμενος προχθές στους Ευρωπαίους: «Είμαστε υποκριτές. Τους τελευταίους μήνες η Γαλλία πούλησε στην Ελλάδα έξι φρεγάτες για 2,5 δισ. ευρώ, ελικόπτερα για 400 εκατ. και Ραφάλ προς 100 εκατομμύρια το ένα… Η Γερμανία πούλησε έξι υποβρύχια για τα επόμενα χρόνια προς 1 δισ. ευρώ. Είμαστε πέρα για πέρα υποκριτές. Τους δίνουμε χρήματα για ν’ αγοράσουν όπλα μας». Και συνεχίζει: «Αν είμαστε σοβαροί, να εγγυηθούμε στους Έλληνες τα σύνορά τους. Έχουν 100.000 στρατό, ίσως και παραπάνω, και η Γερμανία έχει 200.000 στρατό. Είναι παρανοϊκό μια χώρα 11 εκατομμυρίων να έχει 100.000 στρατό. Αυτό να ζητήσουμε από την Ελλάδα. Είναι πιο αποτελεσματικό από το να κόβουμε μισθούς κάποιου που βγάζει 1.000 ευρώ. Αυτό ζητάω από την Κομισιόν. Να είμαστε στοιχειωδώς δίκαιοι»…
Είπε και κάτι άλλο ο Κον Μπεντίτ, μιλώντας για το πανάκριβο επιτόκιο με το οποίο θα μας δανείσει η Ένωση: «Κάνουμε λεφτά στην πλάτη της Ελλάδας!» Όμως, ποιος ν’ ακούσει τον Κον Μπεντίτ και τον Σαμίρ Αμίν; Μια μυωπική ηγεσία, απαράσκευη, έμφοβη, φλύαρη; Ή μήπως οι υμνωδοί του ευρωπαϊκού οράματος, που γέμισαν τον κόσμο ψέματα και παραμύθια; Ασφαλώς, ούτε οι τολμηρές λύσεις που προτείνει ο Σαμίρ Αμίν ούτε οι προτάσεις του Κον Μπεντίτ προσφέρονται για απόλυτη αποδοχή. Αποκαλύπτουν, όμως, ότι είναι ασύστολο ψέμα ο δήθεν μονόδρομος. Ότι υπήρχαν και υπάρχουν ακόμη γενναίες επιλογές και δραστικές λύσεις. Με τολμηρούς αναπροσανατολισμούς (π.χ. νέου τύπου συμμαχίες με Ρωσία και Κίνα), με τόλμη και ρίσκο… Όμως οι κατεστημένες δυνάμεις της χώρας, πολιτικές, οικονομικές, μιντιακές και άλλες, πάσχουν από τον μονόδρομο του στραβισμού. Καθηλωμένες σ’ ένα συντηρητικό ιδεολογικό τέλμα, τα μάλα εξυπηρετικό για τα συμφέροντα πολλών από αυτούς, μόρφωσαν και συντηρούν με χυδαία προπαγάνδα την ιδέα του εκβιαστικού μονόδρομου, ο οποίος αποδεικνύεται εφιάλτης για τη χώρα… Ως πότε όμως θα ανέχεται τα ψεύδη, τους εκβιασμούς και τα διλήμματα η χειμαζόμενη και εν εκρήξει ελληνική κοινωνία;
ΥΓ.: «Μαζί» με το ΔΝΤ, έρχεται και ο Ερντογάν! Σε μια κρίσιμη στιγμή, με την Ελλάδα στο καναβάτσο… Η παράσταση που θα δοθεί, με φωτοβολίδες για μείωση των εξοπλισμών κ.λπ., δεν θα έχει προηγούμενο… Κινδυνώδη πράγματα. Και απειλητικά. Με το υπόστρωμα μεταξωτό…