ΕΝΕΚΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΥ ΤΟΥΣ ΟΓΚΟΥ ΧΟΡΕΥΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΟΡΟ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ

Μέρα θριάμβου τών ταγών
η τών τεσσάρων καύση
καθότι υπήρχεν εν γαστρί
έμβρυο. ΤΩΡΑ ΠΑΥΣΗ.

Άρα οι τρεις δέν ήτο τρεις
μά τέσσαρες. (Γαϊδούρια
πού κάτσατε στόν σβέρκο μας
ως άγρια τσιμπούρια.)

Ποιός θά δικάσει τόν φονιά
καί ποιός τόν αρχηγό του
πού ούτε ενός κόκορα
δέν φτάνει τό μυαλό του;

Ποιός θά ειπεί στούς συγγενείς
τό πώς νά ανασάνουν
καί τήν ψυχή τούς πού καί πώς
νά γείρουν νά ζεστάνουν;

Πάλι οι τάφοι θ’ ανοιχτούν
κι όλα θ’ αλλάξουν χρώμα
πάλι τά φτυάρια θά πετούν
τής λησμονιάς τό χώμα.

Όλα καπνός καί μπούλμπερη
όλα ανατριχίλα.
Βρωμάει ο αγέρας σαδισμό
σήψη καί κιτρινίλα.

Τ’ άδεια τά λόγια σφάζουνε
περσσότερο απ’ τό πένθος,
τά εκστομίζουν όλ’ αυτοί
πού δέν ανήκουν σ’ Έθνος.

Όλοι μέ μάτια αλεπούς
μάς λένε πώς λυπούνται.
Όλοι συλλυπητήρια
διαβάζουν, προσποιούνται.

Λές καί μάς κάνουν μάθημα
– γιά MASTER υποκρισίας-
οι έμμισθοι υπάλληλοι
Άδου κι Αχερουσίας.

Μέσα στά μάτια τους γροικάς
μόνο αχανείς εκτάσεις.
Στέπες, θολούρα, άγνοια
παράνοια τής πλάσης.

Καί μαρμαρώνεις πάραυτα
χάνεις τόν μπούσουλά σου,
καί μιά λυπάσαι γιά αυτούς
κι άλλη γιά τά μυαλά σου.

Πούθε ξεφύτρωσαν, ρωτάς
ποιά ένεση τούς κάναν
καί σάν ρομπότ υπάκουα
ανοίγουν τήν δαγκάναν;

Έκλαψαν έστω μιά φορά
χάιδεψαν, αγαπήσαν;
(Ο Χίτλερ έμπροσθεν αυτών
μοιάζει μέ σκέτη νήσσαν.)

Ώ! κέρατα τού Σατανά
τής κόλασης νταβάδες,
τσιράκια τού απόκοσμου
καί τής Τουρκιάς αγάδες.
Ωσάν Γραφεία Τελετών
ζητάτε πελατεία.
(Θά δικαστείτε κάποτε
στ’ αλήθεια κι όχι αστεία.)

Σάν Λουδοβίκοι ανόητοι
καί σάν Αντουανέτες
θά πάτε στό ικρίωμα
– άχαρες μαριονέτες.

Καί στίς πλατείες ο Λαός
θά χαίρεται, θά άδει
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΦΩΣ, ΕΠΙΟΡΚΟΙ
ΘΑ ΔΙΩΞΕΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ.
………………………………………………
«Βράδιασε νωρίς στήν οικουμένη
ψάχνω, σέ φωνάζω, δέν μ’ ακούς
βλέπω τά ηφαίστεια στούς δρόμους
μέ φωτιές νά καίν
τούς ζωντανούς».
Δίσκος: «ΛΑΪΚΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ».
Σωτηρία Μπέλλου.