Δίκαιη κατανομή βαρών

Το τίμημα για τη διάσωση της χώρας κλήθηκαν να το επωμιστούν περίπου 3 εκατομμύρια πολίτες είτε είναι συνταξιούχοι είτε εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα. Τα νοικοκυριά αυτής της κατηγορίας καλούνται να υποστούν μείωση του οικογενειακού προϋπολογισμού τους λόγω των περικοπών που περιλαμβάνονται στα εξαγγελθέντα μέτρα, καθώς και από τις αυξήσεις του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων κατανάλωσης σε καύσιμα, ποτά και τσιγάρα. Και δυστυχώς αυτά τα νοικοκυριά, εάν έχουν δαπάνες για στεγαστικά δάνεια ή δίδακτρα, θα οδηγηθούν σε οικονομικό αδιέξοδο. Προφανώς για την κρίση δεν φταίνε ούτε οι συνταξιούχοι ούτε οι δημόσιοι υπάλληλοι και παρά ταύτα αυτοί καλούνται να σώσουν τη χώρα.
•Δίκαιη κατανομή βαρών σημαίνει να πληρώσουν όλοι το «μάρμαρο» κι όχι εφάπαξ αλλά επί μία τριετία. Να πληρώσουν και οι επιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι επιτηδευματίες. Κυρίως δε να πληρώσουν όσοι συστηματικά φοροδιαφεύγουν κι όσοι συμπράττουν στη λεγόμενη παραοικονομία που αγγίζει το 50% του ΑΕΠ. Οι επαΐοντες υπολογίζουν ότι εάν περιοριστεί δραστικά η παραοικονομία μπορούν να μπουν στα κρατικά ταμεία περίπου 40 δισ. ευρώ. Έστω και κατά το ήμισυ να περιοριστεί, λύνεται το πρόβλημα των εσόδων.
•Όμως για να πληρώσουν όσοι συστηματικά φοροδιαφεύγουν και φοροκλέπτουν, πρέπει και η Πολιτεία και η κοινωνία να τιμωρήσουν σκληρά όποιον συλλαμβάνεται να φοροδιαφεύγει – να γίνει δηλαδή κοινωνικά απαράδεκτη η φοροδιαφυγή, που μέχρι χθες ορισμένοι θεωρούσαν μαγκιά. Τάχιστα η κυβέρνηση οφείλει να κινητοποιήσει τους μηχανισμούς ελέγχου και να τιμωρήσει παραδειγματικά όσους πιαστούν στα «πράσα», να πάνε μερικοί φυλακή, ώστε οι άλλοι -έστω με το ζόρι- να δηλώσουν τα εισοδήματά τους. Φοροφυγάδες και φοροκλέπτες πρέπει να τεθούν υπό διωγμό!