Περίλυπος εστίν η ψυχή μου
Λοιπόν, αυτό που λέγω δεν είναι παλιομοδίτικη κουβέντα και ξεπεσμένος εθνικισμός όπως πιθανόν να την εμφανίσουν οι πολύ προχωρημένοι εκσυγχρονιστές, οι υπερμοντέρνοι ευρωπαϊστές που δεν τους κόφτει αν χαθεί για παράδειγμα η Σαμοθράκη, φθάνει να πουλάμε τα ωραία κίτρα μας στις αγορές. Συβαριτισμός στην κλασική εκδοχή του. Ειδικά, εμείς οι Έλληνες της Κύπρου, που το νησί μας τελεί υπό στρατιωτική κατοχή και πάντοτε στρέφαμε το βλέμμα προς Δυσμάς, προς τη χώρα των λογισμών και των ονείρων της κυπριακής ιστορίας, αισθανόμαστε παντελώς εγκαταλειμμένοι και αβοήθητοι. Όχι μόνο γιατί η Μητροπολιτική Ελλάδα έχει νομικές και πολιτικές υποχρεώσεις απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά κυρίως γιατί αν δεν διασωθεί η Κύπρος, δεν θα μπορέσει να διασωθεί η Ελλάδα. Άλλωστε, το φρόνημα του λαού βρίσκεται στο ναδίρ καθώς οι τουρκικές φρεγάτες περιπλέουν το Σούνιο. Τα τουρκικά αεροπλάνα υπερίπτανται των νησιών του Αιγαίου και ο πρωθυπουργός ομιλεί για χώρα υπό κηδεμονία, δηλαδή με μειωμένη κυριαρχία.
Η πολιτική του εξευμενισμού του θηρίου και του ημερώματος της στρίγγλας έχει καταρρεύσει. Η Τουρκία αβρόχοις ποσί πλέει πλησίστια προς την Ευρώπη χωρίς να έχει σεβαστεί στοιχειώδεις υποχρεώσεις της προς τους γείτονες της Ελλάδας, Κύπρο, Αρμενία, Ιράκ και Συρία. Χωρίς ουσιαστικά βήματα εκδημοκρατισμού. Η Ελλάδα, για λόγους που δεν είναι μόνο οικονομικοί, έχει καταρρεύσει και η Κύπρος γονατιστή μπροστά στα πόδια του φονιά της ζητά δικαιοσύνη, κατά πώς λέει ο Όμηρος.
Η κρίση είναι βαθύτατη και δεν μπορεί κανείς να αναμένει ότι ο λαός που έχει βιώσει τον πολιτικό αμοραλισμό των τελευταίων εξήντα χρόνων με τη μεγαλύτερη ένταση -αλλά και σε πολλές περιπτώσεις ήταν βασική συνιστώσα αυτού του αμοραλισμού, ζώντας εν πολλοίς πολύ πιο κάτω από το όριο της φτώχειας και μη ελπίζοντας σε τίποτε- θα μπορέσει αυτήν τη στιγμή να ανταποκριθεί στα κελεύσματα των εθνικών και υπερεθνικών ταγών για να σώσουμε την πατρίδα μας. Γι’ αυτόν τον λόγο νομίζω πως είναι ζωτικής σημασίας ο άμεσος σχηματισμός κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας. Με τη συμμετοχή όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Στη βάση ενός συμφωνημένου προγράμματος. Στην προσπάθεια σύγκλισης των απόψεων, μετριασμού των ακραίων τοποθετήσεων και ομόφωνης έκκλησης προς τον λαό να συνδράμει την προσπάθεια. Όπως τότε που κατέθετε τα δακτυλίδια και τα χρυσαφικά του για να σωθεί η Ελλάδα.