Μια χαρά

Η χρονιά του 2010 ξεκίνησε με τα κατάλοιπα της… «νέας» γρίπης.
Συνεχίστηκε με το «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», τα SPREADS και τον μηχανισμό στήριξης, μετεξελίχθηκε στα… Τέμπη, για να επακολουθήσει και η έκρηξη του ηφαιστείου στην Ισλανδία.
Μια χαρά, δηλαδή, στους πρώτους τέσσερις μήνες (και έχουμε, ακόμη, οκτώ).
Φυσικά οι παραπάνω αναφορές δεν περιλαμβάνουν και άλλα, ειδικότερου ελληνικού ενδιαφέροντος ζητήματα όπως –ενδεικτική, ασφαλώς, η μνεία– τα ακόλουθα:
• Το διαζύγιο Λάτσιου – Μενεγάκη.
• Τη βούληση της Τζούλιας να… σκύψει πάνω στα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας.
• Τις τσαχπινιές της Ευγενίας.
• Την απουσία της Ντόρας από συνδιάσκεψη της ΝΔ.
• Τα καλαμπούρια του Αλαβάνου για τον Γιώργο και τον Κώστα.
Η κατάσταση βεβαίως είναι εξόχως σοβαρή και δεν προσφέρεται για αστεϊσμούς. Ωστόσο μπορεί να κάνουμε το σκ… μας παξιμάδι, αλλά ο Λαζόπουλος και ο Κανάκης, με τους συν αυτοίς, δίνουν –και οφείλουν να δίνουν– τα ρέστα τους. Φυσικά κάνει και ο Γιώργος ό,τι μπορεί, αλλά τι να πρωτοπρολάβει ο άνθρωπος;
Γιʼ αυτό και οφείλουμε –όλες και όλοι ανεξαιρέτως– να επιστρατεύσουμε τα αποθέματα του χιούμορ μας.
Χαμογελάτε γιατί χανόμαστε!
Και, όπως είναι γνωστό, γελάει καλά όποιος γελάει τελευταίος. Αρκεί να μην πρόκειται για τον τελευταίο… Έλληνα!
Σ.