Ευθύνη και ψυχραιμία

Στο πολιτικό σκηνικό καταγράφεται ένα μεγάλο έλλειμμα ευθύνης και ψυχραιμίας που θολώνει το δέον γενέσθαι – ταυτόχρονα το «κύκλωμα» των διαμεσολαβητών της κοινής γνώμης αναπαράγει και μεγεθύνει κάθε καταστροφολογικό σενάριο είτε αυτό αφορά την οικονομία και το χρέος της χώρας είτε αφορά την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των νοικοκυριών και την επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων. Ασφαλώς για να αντιμετωπιστεί η κρίση δανεισμού και τα μεγάλα ελλείμματα, θα πρέπει άπαντες να αναλάβουμε το κόστος που μας αναλογεί, φταίμε δεν φταίμε, για την κατάντια της χώρας. Κι αυτό σημαίνει υποβάθμιση του βιοτικού μας επιπέδου κι αλλαγή καταναλωτικής νοοτροπίας.
•Σε αυτήν τη φάση το πρωταρχικό για τη χώρα είναι να ξεπεράσει την κρίσιμη ημερομηνία της 19ης Μαΐου. Αυτό σημαίνει να λειτουργήσει ο μηχανισμός στήριξης ΕΕ και ΔΝΤ –κάτι που δεν είναι αυτονόητο–, η χώρα να πάρει τα 9 δισ. ευρώ που χρειάζεται επειγόντως και μετά ταύτα με ηρεμία να υλοποιήσει το πρόγραμμα σταθερότητας. Διαφορετικά απομένει ο δρόμος της αναδιάρθρωσης του χρέους ή η στάση πληρωμών, που και τα δύο ενδεχομένως ισοδυναμούν με χρεοκοπία και δραματική υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των νοικοκυριών. Άρα ας διασφαλίσουμε πρώτα την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης ΕΕ – ΔΝΤ και κατόπιν ας «κλάψουμε» για το πακέτο των μέτρων που θα φορτωθεί στους ώμους μας.
•Έπειτα τα πράγματα δεν είναι και τόσο μαύρα, υπάρχει η αναξιοποίητη περιουσία του Δημοσίου που υπερκαλύπτει –κατά πολλούς– το δημόσιο χρέος, ενώ υπάρχει και η παραοικονομία και το τεράστιο πεδίο της φοροδιαφυγής, η οποία εάν περιοριστεί σε λογικό επίπεδο θα φέρει τεράστια έσοδα στα κρατικά ταμεία. Αρκεί βέβαια, όπως τονίσαμε, να ξεπεράσουμε τη 19η Μαΐου. Κατόπιν θα έχουμε τα χρονικά περιθώρια απερίσπαστοι να προχωρήσουμε στη δραστική μείωση των ελλειμμάτων και στις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που θα αναδιαρθρώσουν τις δομές της οικονομίας μας. Ευθύνη και ψυχραιμία λοιπόν, μπόρα είναι θα περάσει…