επί του πιεστηρίου

Μας στενοχώρησαν οι πιλότοι μας. Τους θέλουμε πάντα ψηλά! Εκεί όπου δεν φτάνουμε εμείς. Εκεί όπου είναι μόνοι με τον Θεό, όπως έχουν πει. Και με την πατρίδα που τη φυλάνε. Με τη ζωή τους σε δεύτερη μοίρα. Όλα αυτά τα παιδιά είναι για μας ήρωες. Και τους ζηλεύουμε για το θάρρος τους. Για το πάθος τους να είναι λεύτεροι στους ουρανούς. Που από μικροί έχουν ονειρευτεί. Και ποτέ δεν το είδαν ως επάγγελμα. Έρωτας είναι. Και δεν μετριέται με χρήμα. Όσα δίκια κι αν έχουν, όσες δυσκολίες και προβλήματα κι αν αντιμετωπίζουν στο σπίτι, να μην τους φτάνουν τα λεφτά, δεν τα λύνεις αφήνοντας αφύλαχτη την πατρίδα. Έχεις άλλους τρόπους να δημοσιοποιήσεις την πίκρα, το παράπονο. Όχι με οργή. Γιατί δεν μπορείς να πεις, δεν μου δίνεις αύξηση, δεν αναχαιτίζω κι εγώ τον εισβολέα, δεν σηκώνω το αετοπούλι μόλις σημάνει συναγερμός. Σας αγαπάμε, σας καμαρώνουμε, είσαστε παλικάρια, με μυαλό, μʼ όλες τις αισθήσεις στις κρίσιμες στιγμές στη νιοστή, μην κατεβαίνετε χαμηλά. Όλα αυτά μια εξομολόγηση, για σας τους αετούς μας… Φύλακες αγγέλους…

Ο Μίκης Θεοδωράκης στις δύσκολες για την Ελλάδα ώρες είναι πάντα παρών. Μπροστάρης. Έτσι και τώρα. Λέει αυτά που μαγειρεύουν. Πίσω από την οικονομική κρίση στόχο έχουν τα εθνικά μας θέματα. Μʼ έναν σμπάρο δυο τρυγόνια. Σε δήλωσή του ο Μίκης προειδοποιεί:

«Όλοι γύρω μας, ποιος λίγο ποιος πολύ, είναι δεμένοι στο άρμα των ΗΠΑ. Η μόνη παραφωνία εμείς, που από την επιβολή της χούντας και την απώλεια του 40% της Κύπρου ως τους εναγκαλισμούς με τα Σκόπια και τους υπερεθνικιστές Αλβανούς, δεχόμαστε συνεχώς χτυπήματα δίχως να βάλουμε μυαλό.

Θα έπρεπε λοιπόν να καταργηθούμε ως λαός και αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα. Η οικονομική κρίση (που μας επεβλήθη) δεν είναι παρά μόνο το πρώτο πικρό ποτήρι στο λουκούλλειο γεύμα που θα ακολουθήσει και που αυτήν τη φορά θα αφορά ζωτικά και κρίσιμα εθνικά μας θέματα, που δεν θα ήθελα ούτε να φανταστώ πού θα μας οδηγήσουν. Μακάρι να έχω άδικο».

Μακάρι, θα λέγαμε κι εμείς… Ας έχουμε πάντως όλοι τον νου μας και τα μάτια μας ανοικτά.

Αυτές οι κουστωδίες βουλευτών που πάνε ως εκπρόσωποι της Βουλής σε εκδηλώσεις και εθνικές επετείους σε Αμερική, Καναδά, Αυστραλία και Αφρική, θα πρέπει, πρόεδρε της Βουλής, κ. Φίλιππε Πετσάλνικε, να περικοπούν. Ένας μάς φτάνει. Μπορεί να εκπροσωπεί το κέντρο του Ελληνισμού πάρα πολύ καλά. Επιτέλους, αρκετά τράβηξε αυτός ο τζάμπα τουρισμός, όπου μάλιστα οι κύριοι βουλευτές παίρνουν μαζί τους και τις γυναίκες τους.

ΟΛΟΙ –εξαίρεση δημόσια δεν έχουμε δει ΟΥΤΕ ΜΙΑ– οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ καίνε λιβάνι για την προσφυγή στο ΔΝΤ. Προς απόδειξη το ρεπορτάζ της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» όπου επώνυμα καμιά εκατοστή βουλευτές ψηφίζουν υπέρ του κηδεμόνα μας. Στο… μιλητό βέβαια, στʼ αυτί κυριολεκτικά, στο εντευκτήριο, στο καφενείο και στο περιστύλιο της Βουλής, μακριά από μικρόφωνα και μαγνητόφωνα και κοιτώντας δεξιά και αριστερά μην τους ακούσει κανένας… επιτηρητής του Μαξίμου, άλλα λένε… Κατάρες σέρνουν κατά της απόφασης να πάμε στον ομογάλακτό τους, σοσιαλιστή Ντομινίκ Στρος-Καν… Συνοδεύοντάς τες με όχι και τόσο… κολακευτικά λόγια για την ηγεσία τους…

Όλοι αυτοί οι καθηγητάδες περί τα οικονομικά που βγαίνουν στα κανάλια και κάνουν τα… κοκόρια και τους πολύξερους, και εμφανίζονται ως προστάτες της κοινωνίας και των εργαζομένων, πού ήταν πριν ξεσπάσει η καταιγίδα που απειλεί τη ζωή μας με τραγικές, πρωτόγνωρες καταστάσεις; Γιατί αυτοί οι κύριοι παντογνώστες δεν είδαν, δεν πήραν χαμπάρι τα μαύρα σύννεφα που συνωστίζονταν στον ορίζοντα, να βγουν να φωνάξουν, ε, πού πάμε, έρχεται τσουνάμι, πάρτε μέτρα; Είχαν χωθεί στη βολή τους και απολάμβαναν τα ελέη της καρέκλας τους. Μετά Θεό προφήτες δεν χρειαζόμαστε… Όσοι αγωνίζονται για τον λαό είναι συνεχώς παρόντες… Στην πρώτη γραμμή…

Λάθος η απόφαση του ΣΚΑΪ να μη μεταδίδει τις δραστηριότητες και τις ανακοινώσεις με τις αποφάσεις του ΚΚΕ. Με το επιχείρημα ότι δεν σέβεται τη νομιμότητα. Το ίδιο δεν επικαλούνται οι λογοκριτές; Έχει απαγορευτεί η λειτουργία του ΚΚΕ και δεν το πήραμε χαμπάρι; Ή ανέλαβαν ρόλο Συνταγματικού Δικαστηρίου τα ΜΜΕ… Κι αν αύριο και άλλο κανάλι αποκλείσει κάθε αναφορά στη δράση του ΠΑΣΟΚ με το ίδιο σκεπτικό, αντιλαμβανόμαστε πού πάμε; Ο ρόλος και η αποστολή πάντοτε του Τύπου είναι εντελώς διαφορετικά.

«Η λογοκρισία και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύονται. Ο δημοσιογραφικός κανόνας λέει: η είδηση, το γεγονός, μεταδίδεται και δημοσιεύεται. Μετά κρίνεται και σχολιάζεται. Η απόκρυψή του είναι αδιανόητη για την ελευθεροτυπία», σημειώνει ο Γιώργος Καρελιάς στη σαββατιάτικη «Ελευθεροτυπία» όπου δημοσιογραφεί χρόνια, σχολιάζοντας την απόφαση της εκδότριάς του να μη δημοσιευθεί η είδηση για την ανακάλυψη της γιάφκας πίσω από τα Δικαστήρια.

Βλέπω να έχει εγκαταλείψει η μνήμη αρκετούς από τους σημερινούς υπουργούς. Λες και ήρθαν απʼ άλλον πλανήτη… Ακούς π.χ. ότι στον χώρο της Υγείας όλα λειτουργούσαν περίφημα, άριστα, π.χ. δεν υπήρχε κανένα παρασιτικό κύκλωμα ούτε οι γιατροί έπαιρναν φακελάκια ούτε υπήρχαν υπερτιμολογήσεις στα φάρμακα, τα Κέντρα Υγείας λειτουργούσαν με πλήρη στελέχωση γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού, το ΕΚΑΒ είχε ουρές από ασθενοφόρα, σʼ όλη τη χώρα.

Δεν άκουσαν π.χ. τον Αλέκο Παπαδόπουλο, όταν ήταν επί κυβέρνησης Σημίτη υπουργός Υγείας, να μιλάει για πιράνχας. Και έφυγε ο Αλέκος γιατί δεν κρατούσε το στόμα του κλειστό και ενόχλησε τον τότε πρωθυπουργό και τα πιράνχας έμειναν… Και εξακολουθούν και σήμερα να είναι εδώ…

ΥΓ.: Άκουσα να λέει στο Alter, στην εκπομπή του Αυτιά, η υπουργός Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου ότι θα υπάρχει από δω και πέρα κατάλογος των ιατρικών εξετάσεων που θα μπορούν να γράφουν οι γιατροί των κρατικών νοσοκομείων. Κι αν πεθάνει ο ασθενής εξαιτίας κάποιας εξέτασης που δεν έγινε, γιατί ήταν ακριβή, ποιος θα έχει την ευθύνη, κυρία υπουργέ; Αν πει ο γιατρός «εγώ πιστεύω, με τις γνώσεις και την εμπειρία μου, ότι χρειάζεται να γίνει μια εξέταση που δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο», ποιος αναλαμβάνει την απόφαση να του πει όχι;

***

Επιτέλους! Με το οικονομικό χάλι που έχουμε θα ανασταλεί… το μεταναστευτικό κύμα προς την Ελλάδα!

***

Μήπως είναι τελικά για το… καλό μας το ΔΝΤ; Βάλαμε νοικοκύρη (ακριβότατο βέβαια) να μας νοικοκυρέψει, μια και ο Γιώργος και οι προκάτοχοί του ομολόγησαν ότι είναι ΑΝΙΚΑΝΟΙ να βάλουν τάξη; Το λέω, γιατί αυτά ακούω από… νουνεχείς και… μορφωμένους, που τώρα τους έπιασε ο πόνος για το… ΔΝΤ και όχι για τον τόπο τους και τον λαό… Την ίδια… ευαισθησία (και χαρά) δείχνουν και οι τραπεζίτες και μεγαλοεπιχειρηματίες, γιατί έτσι, πιστεύουν, ότι σώζουν τα λεφτά τους…
Μα αν είναι έτσι ρε παιδιά, γιατί δεν μπαίναμε από καιρό στο… φιλανθρωπικό Ταμείο. Μήπως πρέπει να ανάψουμε και λαμπάδα στη Μέρκελ που μας έστειλε στο ΔΝΤ;

***