Απέτυχε το μοντέλο διακυβέρνησης

Το σοκ που έχει προκαλέσει στο κυβερνών κόμμα η απόφαση για ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης και η εμπλοκή του ΔΝΤ στην Ελλάδα αναγκάζει πλέον έμπειρα στελέχη, αλλά και συνομιλητές και συνεργάτες του πρωθυπουργού, να «κρούουν τον κώδωνα» του κινδύνου στον ίδιο τον πρωθυπουργό, αποφεύγοντας όμως για την ώρα να διαφοροποιηθούν δημόσια.
Κυρίως οι παρατηρήσεις και η κριτική επικεντρώνονται στο μοντέλο διακυβέρνησης και στο με ποιους διαβουλεύεται και συνομιλεί ο πρωθυπουργός προκειμένου να λαμβάνει τόσο σημαντικές αποφάσεις.
Έχει, λένε, εγκλωβιστεί σʼ έναν πολύ στενό κύκλο ανθρώπων με τους οποίους συνομιλεί για τα ουσιαστικά και λαμβάνει τις σοβαρές αποφάσεις.
«Είναι σωστό, αυτό επεδίωκε, δηλαδή μια νέα δομή στο πρωθυπουργικό Γραφείο, όμως ο τρόπος που γίνεται και κυρίως τα πρόσωπα που διαχειρίζονται το όλον θέμα έχουν αρχίσει να λειτουργούν αρνητικά», τονίζουν έμπειρα στελέχη και κυβερνητικοί παράγοντες. Σημειώνουν χαρακτηριστικά πως «αδύναμο σημείο που ίσως αποβεί και μοιραίο» είναι η διαχείριση της οικονομικής κρίσης, για την οποία δεν φταίει ο σημερινός πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του, ωστόσο υπάρχουν πολλά «φάουλ» στην τρέχουσα διαχείριση.
Τονίζουν πως το μεγάλο πρόβλημα του πρωθυπουργού είναι πως ουσιαστικά δεν έχει ένα σοβαρό συγκροτημένο οικονομικό επιτελείο και έναν κύκλο σοβαρών οικονομολόγων και ανθρώπων της αγοράς που να μπορούν συλλογικά να προβλέπουν και να σχεδιάζουν μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες κινήσεις, ώστε να μην παρουσιάζεται η εικόνα των διαρκών παλινωδιών στην οικονομική πολιτική, ούτε πολύ περισσότερο, να μην υπάρχει μια έστω και μικρή πρόβλεψη για το τι θα ξημερώσει την επομένη πρωτίστως στις διεθνείς αγορές, αλλά και στα παιχνίδια των οίκων αξιολόγησης.
Υπενθυμίζουν πως ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, αν και γνώριζε εξαιρετικά καλά οικονομία και ήταν εκ των κορυφαίων οικονομολόγων παγκοσμίως, φρόντισε όταν πλησίαζε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία να μαζέψει γύρω του και να καλέσει αμέσως μόλις έγινε κυβέρνηση κορυφαίους έλληνες οικονομολόγους από όλες τις γωνιές του κόσμου με διαφορετικές εξειδικεύσεις ή και απόψεις. «Έφερε τον Δρεττάκη, τον Κουλουριάνο, τον Λάζαρη, τον Ρουμελιώτη, τον Αρσένη, τη Λούκα, τον Βαΐτση και αρκετούς ακόμα. Μιλούσε με όλους, τους άκουγε όλους, τους χρησιμοποιούσε όλους σε διαφορετικές αποστολές και ρόλους, έδωσε ευκαιρίες σε όλους, αλλά το κυριότερο ήταν πως άκουγε και μίλαγε με όλους και ποτέ δεν περιορίστηκε σε έναν ή δύο συνομιλητές για τα κρίσιμα θέματα της οικονομίας, αν και ο ίδιος ήξερε πολύ καλά τα οικονομικά. Αξιοποίησε ακόμα και τον Κώστα Σημίτη στην οικονομία, παρά την αντιπαλότητα που πάντα είχαν». Πρόσθεταν πως δίπλα σʼ αυτούς τους αξιόλογους οικονομολόγους ο Ανδρέας Παπανδρέου έβαζε και κορυφαία πολιτικά στελέχη για να διαχειρίζονται την οικονομία, όπως τον Τσοβόλα ή τον αείμνηστο Γεννηματά.
Σήμερα, όπως λένε, ο Γιώργος Παπανδρέου έχει επιλέξει να μένει «εγκλωβισμένος» σε μια μικρή ομάδα που δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με την οικονομία και τις εξειδικευμένες γνώσεις που απαιτούν οι ανάγκες της εποχής και η σοβαρότητα της κατάστασης. «Είναι μια μικρή ομάδα που αναδείχθηκε στα τελευταία δύο χρόνια που ήταν το ΠΑΣΟΚ αντιπολίτευση και η οποία συνέβαλε στη βελτίωση του επικοινωνιακού προφίλ του ΠΑΣΟΚ εντός της Ελλάδας. Αλλά είναι κάτι διαφορετικό να είσαι κυβέρνηση και να καλείσαι να διαχειριστείς και ένα διεθνές πεδίο». Σημειώνουν πως σήμερα ο Παπανδρέου ουσιαστικά λειτουργεί με έναν άνθρωπο στην οικονομία, τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, και τον «βοηθό του» –όπως λένε χαρακτηριστικά– «τον Φίλιππο Σαχινίδη» και κάποιον… Πεντάζο, πρώην σύμβουλο του Φώλια! Τυπικά, λένε, υπάρχει και ο Ηρακλής Πολεμαρχάκις, όμως δεν φαίνεται να παίζει κανέναν ουσιαστικό ρόλο σε διαβουλεύσεις και κρίσιμες αποφάσεις. Σε ό,τι αφορά τη Λούκα Κατσέλη, αν και κατά πολλούς έχει εξαιρετική οικονομική συγκρότηση, παρά τις όποιες καθυστερήσεις, ουσιαστικά είναι παροπλισμένη και περιορίζεται πλέον σε μια διαχείριση θεμάτων του υπουργείου της. Στον Γιώργο Παπανδρέου χρεώνουν ακόμα πως ο ίδιος επιτείνει τον «εγκλωβισμό» του, καθώς είχε δημόσια δεσμευτεί προεκλογικά ότι θα φέρει στην Ελλάδα και κορυφαίους Έλληνες, αλλά και ξένους οικονομολόγους για να συνδράμουν στην προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η κρίση. «Δεν έφερε κανένα. Περιορίστηκε σʼ αυτόν που ήξερε από την εποχή που ήταν αντιπολίτευση, στον Παπακωνσταντίνου. Είδε μια-δυο φορές τον Στίγκλιτς, που του πρότεινε μια διαφορετική οικονομική προσέγγιση και τέλος. Έμεινε με τους ίδιους να διαχειρίζεται μια τεράστια οικονομική κρίση και μια επικοινωνιακή επίθεση κατά της Ελλάδας από όλο τον ισχυρό διεθνή Τύπο».
«Είναι πλέον ώρα να δημιουργηθεί ένα πρωθυπουργικό Γραφείο εργασίας, μια συνεκτική ομάδα εργασίας από σημαντικούς οικονομολόγους και ανθρώπους της αγοράς που θα λειτουργούν δίπλα στον πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών, που θα σχεδιάζουν, θα αναλύουν σενάρια, θα προβλέπουν και θα προτείνουν», υπογραμμίζουν έμπειρα κυβερνητικά στελέχη και συνομιλητές του πρωθυπουργού και σημειώνουν πως «οι έκτακτες καταστάσεις, όπως αυτές που ζούμε σήμερα, χρειάζονται γνώση, πείρα, πλουραλισμό».