Όχι στο ΔΝΤ

Η απίστευτη ανημπόρια της Ενωμένης Ευρώπης να αποκρούσει την οργανωμένη επίθεση των διεθνών τοκογλύφων εναντίον ενός μέλους της, τελικά εναντίον της, σηματοδοτεί μοιραία το τέλος της.
Ο Εμανουέλ Τοντ, ο διανοητής που προέβλεψε την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, είχε ήδη από το 1995 επισημάνει ότι η συζητούμενη τότε νομισματική ενοποίηση, σχέδιο οικονομικού μετασχηματισμού με τη μέγιστη περιφρόνηση των πολιτισμικών και εθνικών ιδιαιτεροτήτων, θα οδηγούσε σε μαζική δυσλειτουργία. Έγραφε τότε: «Είτε το ενιαίο νόμισμα δεν θα γίνει και το βιβλίο ”Η Επινόηση της Ευρώπης” θα εμφανισθεί ως συμβολή στην κατανόηση των εκατοντάδων ιστορικών δυσκολιών. Είτε το ενιαίο νόμισμα θα θεσπισθεί (θεσπίσθηκε βέβαια) και αυτό το βιβλίο θα μας δώσει τη δυνατότητα να καταλάβουμε σε είκοσι χρόνια (το καταλάβαμε σε δεκαπέντε) γιατί μια εκ των άνω κρατική ενοποίηση με απούσα τη συλλογική συνείδηση δημιούργησε μια ζούγκλα παρά μια κοινωνία». («L’invention de l’Europe» σ. 11)
Σ’ αυτήν τη ζούγκλα, φευ, «ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν», αφού περάσαμε μια φάση ψευδαισθήσεων και δανεικής ευτυχίας. Τότε μπορούσαμε να ζωογονήσουμε τον παραγωγικό ιστό της χώρας, να ευθυγραμμίσουμε τα στραβά της οικονομίας μας, όμως βαυκαλιζόμασταν ότι στραβός ήταν ο γιαλός! Αλλά, όπως έλεγε ο Δημόκριτος, «χαλεπόν άρχεσθαι υπό χείρονος» (βαρύ να κυβερνάσαι από τον χειρότερό σου)!
Η ατέρμων φλυαρία των ιθυνόντων, οι χωρίς νόημα θεατρικές κινήσεις, τα εντυπωσιάζοντα δρομολόγιά τους, η μυθολογία του «μηχανισμού στήριξης» είχαν ως πηλίκον το απαισίας μνήμης για τις χώρες από τις οποίες πέρασε ΔΝΤ.
Τα αυτοκρατορικώς αμειβόμενα παπαγαλάκια διαφημίζουν ως μονόδρομο εθνικής σωτηρίας το κατόρθωμα της παράδοσής μας στα γαμψά νύχια του αμερικανικού εργαλείου οικονομικής διακυβέρνησης του κόσμου. Στην τέχνη του κυβερνάν δεν υπάρχουν μονόδρομοι. Και πάντως το ΔΝΤ είναι οδός απωλείας και όχι σωτηρίας. Οι αναλλοίωτες συνταγές του Ταμείου προβλέπουν δραστική μείωση μισθών, συντάξεων, χιλιάδες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων (ποιων και με ποια κριτήρια;), ελαστικοποίηση του χρόνου και της αμοιβής ιδιωτικής εργασίας, κατάργηση Συλλογικών Συμβάσεων, ανατροπή του ισχύοντος εργατικού δικαίου, απελευθέρωση
απολύσεων, εκθεμελίωση του κοινωνικού κράτους κ.ά.π.
Η μοναδική σκέψη και η μονόδρομη λύση είναι ταυτόχρονα οδοί ανικανότητας. Πονάει χέρι, κόψει χέρι. Με μπλόφες, νεροπίστολα και παιδικές κατασκηνώσεις δεν αντιμετωπίζονται κρίσεις όπως η παρούσα.
Οπωσδήποτε δεν αντιμετωπίζονται με δειλία. Η ελεεινή Goldman Sachs είναι ήδη στα χέρια της αμερικανικής δικαιοσύνης. Παρά ταύτα εξακολουθεί να είναι και οικονομικός σύμβουλος της ελληνικής κυβέρνησης, όπως και των προηγουμένων από εποχής Σημίτη και του περιωνύμου εκσυγχρονισμού και της αλήστου λήθης «δημιουργικής λογιστικής» του.
Η υπόδικη σήμερα στις ΗΠΑ αμερικανική τράπεζα μεθόδευσε τη χρεοκοπία μας, «διαχειριζόμενη» δυστυχώς και αυτήν την ώρα το ελληνικό χρέος. (Πρβλ. τεκμηριωμένη ανάλυση στον ιστότοπο του Δ. Κωνσταντακόπουλου για τα σημεία και τέρατα της υπερατλαντικής μεγαλοτράπεζας.)
Είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα επελέγη ως πειραματόζωο-ιδεώδες δρομολόγιο για να ελεγχθεί η Ευρώπη, να διαλυθεί ο σκληρός πυρήνας της, η Ευρωζώνη, πριν το ευρώ κατορθώσει να γίνει κύριο αποθεματικό. Η Μέρκελ είτε δεν κατάλαβε -λιγότερο πιθανό- είτε συνειδητά συμπράττει στην ακύρωση του προς στιγμήν κοινού ευρωπαϊκού οράματος. Αν δεν συνέβαινε αυτό που προέβλεψε ο Τοντ, η ΕΚΤ θα εξέδιδε ευρωομόλογα και θα ματαίωνε στη γένεσή τους τα άθλια παίγνια των κερδοσκόπων.
Όχι, κύριοι της εξουσίας και ένθεν κακείθεν δεκανίκια της, δεν είναι μονόδρομος το ΔΝΤ.
Κάντε στάση πληρωμών τώρα και αναδιαπραγματευτείτε το χρέος. Δεν είστε οι μόνοι επί της Γης που το κάνουν, άλλες 40 χώρες το έχουν εφαρμόσει.
Η κατοχική δύναμη που εκφράζει το Ταμείο θα καταστήσει την εκλεγμένη κυβέρνηση, κυβέρνηση ανδρεικέλων. Αδηφάγος στην πρόθεσή της να κατασπαράξει ό,τι ακόμη «τρώγεται» σ’ αυτόν τον τόπο, θα αξιώνει όλο και αγριότερα και φρικιαστικότερα αντιλαϊκά μέτρα.
Οι πάντες χρωστούν (ένας κραυγαλέος πίνακας βλ. Γ. Δελαστίκ, «Έθνος», 21/4/2010), αλλά μόνο εμείς πληρώνουμε…
Την ύστατη ώρα πείτε ΟΧΙ στο ΔΝΤ.
Αν δεν το τολμάτε, κάντε δημοψήφισμα. Είστε υποχρεωμένοι, γιατί κανείς δεν σας ψήφισε για να ρίξετε τον τόπο στον λάκκο των λεόντων. Σε κάθε περίπτωση προχωρήστε σε παύση πληρωμών.