Οι νέοι μας έχουν ανάγκη από «όρθιους δασκάλους» και όχι από αυλοκόλακες και εραστές του χρήματος

Κάτω απ’ αυτούς τους όρους είμαστε υποχρεωμένοι ως υποψήφιοι στις πρυτανικές εκλογές να κοιτάζουμε το ελληνικό πανεπιστήμιο όχι μέσα από ψευτοδιλήμματα του τύπου νικήσαμε ή χάσαμε. Μπροστά στον κίνδυνο η κρίση στην ανώτατη εκπαίδευση να υποθηκεύσει το μέλλον όλων των νέων, δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι», τονίζουν σε κοινή διακήρυξή τους «Για ένα Πανεπιστήμιο Αριστείας, Ελευθερίας και Ευθύνης», οι καθηγητές Μαν. Φραγκούλης, Γιάν. Πανούσης, Αντ. Μακρυδημήτρης και Μιχ. Κουτσιλιέρης, οι οποίοι θα είναι υποψήφιοι (ο πρώτος για πρύτανης και οι άλλοι τρεις για τις θέσεις των αντιπρυτάνεων) στις πρυτανικές εκλογές που θα γίνουν στις 21 Μαΐου.
Επισημαίνουν ακόμη στη διακήρυξή τους ότι:
«Αν όλοι συνειδητοποιήσουμε ότι το πανεπιστήμιο δεν ανήκει σε κανέναν ειδικά ή προνομιακά, ότι η γνώση είναι η ποιότητα προβληματισμού και όχι ποσότητα διακηρύξεων, ότι η μη γνώση δεν αναγνωρίζεται πουθενά ως επαναστατική κοινωνική πρακτική, τότε ίσως αντιληφθούμε ότι προφάσεις για να αναβάλουμε την ώρα της πανεπιστημιακής ενηλικίωσης υπάρχουν πολλές. Μόνο που οι συνθήκες δεν θα ‘ναι ποτέ πρόσφορες αν εμείς δεν είμαστε έτοιμοι.
Καλές οι δομές και τα συστήματα, αλλά τίποτα και κανείς δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον αφοσιωμένο δάσκαλο. Τον έντιμο, τον συνεπή, τον πράο, τον ενήμερο, τον αμερόληπτο. Αυτόν που έμαθε να δίνει (και όχι να παίρνει), που διδάσκει το πώς αντιστεκόμαστε στις “Σειρήνες” (και όχι πώς ενδίδουμε), που δεν βολεύεται, που δεν δογματίζει, δεν αφορίζει, δεν εμπαίζει, δεν διατάζει, δεν τάζει. Οι καθηγητές πανεπιστημίου δεν εκλέγονται για να συνδιαλέγονται με την εξουσία ή να συναλλάσσονται με την αγορά, αλλά για να επωμιστούν την (ατομική κυρίως) ευθύνη του εθισμού της νέας γενιάς στην επιστήμη, στην ελευθερία, στη συλλογική προσπάθεια, στη συλλογική ευαισθησία και ευθύνη. Οι νέοι μας έχουν ανάγκη από “όρθιους δασκάλους” και όχι από αυλοκόλακες, άκαπνους και σκυφτούς εραστές του χρήματος και της δόξας».