Η μείωση των συντάξεων δεν… σώζει τα Ταμεία!
Η μείωση των συντάξεων δεν σώζει τα οικονομικά των ασφαλιστικών ταμείων. Συγκεκριμένα. Το στοιχείο σοκ που η μελέτη αναδεικνύει αφορά τη διαπίστωση σύμφωνα με την οποία: Ακόμη και στην περίπτωση που οι συντάξεις μειωθούν μέχρι και 30% – 35% οι «πόροι» που θα εξοικονομηθούν καλύπτουν μόλις το 25% – 28% των ελλειμμάτων του ασφαλιστικού συστήματος. Στην παραδοχή αυτή καταλήγει εδώ και μήνες, με την έναρξη του επίμαχου διαλόγου για το Ασφαλιστικό και η ηγεσία του υπουργείου (Α. Λοβέρδος, Γ. Κουτρουμάνης) χωρίς όμως το ίδιο το γεγονός να εμποδίζει τη λήψη μέτρων που οδηγούν σε δραστική μείωση των συντάξεων. Μάλιστα ο υπουργός, θέλοντας να υπογραμμίσει τον «μονόδρομο» που ακολουθεί, προκάλεσε λίγες μέρες πριν, λέγοντας: «Όποιος έχει άλλη πρόταση, ας την καταθέσει».
Οι καθηγητές Αλ. Μητρόπουλος και Σ. Ρομπόλης, «πηγή» του ΣΕΒ, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος, ο γραμματέας Συνδικαλιστικών Φορέων της ΝΔ Γιάννης Μανώλης, καταθέτουν τις αντιπροτάσεις τους, προεξοφλώντας όμως ότι εδώ πρόκειται να ληφθούν υπόψιν… δυστυχώς…
Αναλυτικά παραθέτουμε τις θέσεις των παραγόντων που προαναφέραμε.
Σάββας Ρομπόλης
«Θα ήταν οικονομικά βιώσιμη και κοινωνικά αποτελεσματική η ασφαλιστική πολιτική εάν είχε προσανατολισθεί άμεσα και αποκλειστικά σε δύο κατευθύνσεις: α) ανεύρεση νέων πόρων, εκτός του Κρατικού Προϋπολογισμού (αύξηση αντικειμενικών αξιών δημόσιας και εκκλησιαστικής περιουσίας, τυχερά παιχνίδια, κερδοφορία τραπεζών και δημοσίων επιχειρήσεων, καζίνο, κ.λπ.) σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής, την αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία, τον εξορθολογισμό της διαχειριστικής σπατάλης και τη σταδιακή καταβολή των οφειλών του κράτους, για την ενίσχυση της χρηματοδότησης και τη δημιουργία κεφαλαιακού αποθέματος του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και β) λήψη οργανωτικολειτουργικών και διοικητικών μέτρων εξορθολογισμού των ενοποιημένων ταμείων κοινωνικής ασφάλισης».
Αλέξης Μητρόπουλος
Το κράτος οφείλει κατ’ αρχάς να εκπληρώσει όλες τις ρυθμιστικές, ελεγκτικές και χρηματοδοτικές του υποχρεώσεις, είτε άμεσες είτε από οφειλές διαφόρων φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που είναι αυτονόητες και νομοθετημένες, ώστε να επουλώσει τις χρόνιες πληγές αιμορραγίας του, που είναι πολλές και μεγάλες. Επίσης:
Να εκπονήσει μεσομακροπρόθεσμο σχέδιο επαναρτίωσης (επιστροφής) των αποθεματικών του.
Να συγκροτήσει Εθνική Επιτροπή Πόρων του ασφαλιστικού, που θα αντλήσει έσοδα από τις πηγές του πλούτου, οι οποίες συνέχονται με τη συνάρτηση εργασιακού-ασφαλιστικού (π.χ. ένα διαδραστικό και ευέλικτο τέλος επί της τιμής όλων των εισαγομένων προϊόντων και υπηρεσιών, που θα παριστά όλες τις ανθρώπινες, εργασιακές, ασφαλιστικές, περιβαλλοντικές και φορολογικές εκπτώσεις της παραγωγής τους).
Να καταπολεμήσει τις εισφοροκτόνες ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, να εντάξει τους μετανάστες στον συνταξιοδοτικό κλάδο, να μειώσει την ανεργία, προτείνοντας ένα νέο μοντέλο οικοπαραγωγικής πράσινης ανάπτυξης των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων.
Να συστήσει Ενιαίο και Ανεξάρτητο Οργανισμό Διαχείρισης των Αποθεματικών και της περιουσίας του, που, μεταξύ των άλλων μορφών κοινωνικής οικονομίας, θα ιδρύσει Τράπεζα Ασφάλισης, Υγείας και Στέγης (για κοινωνική παρέμβαση στη διεξαγωγή της τραπεζικής πίστης και για τη δημιουργία μόνιμων εισροών στο σύστημα)…
Γιάννης Παναγόπουλος
Επαναλαμβάνουμε για «χιλιοστή» φορά ότι το ασφαλιστικό μας σύστημα έχει πρόβλημα εσόδων – πόρων και όχι παροχών. Ως εκ τούτου, οι τυχόν παρεμβάσεις τόσο στα ποσοστά σύνταξης όσο και στα όρια ηλικίας ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΝΤΑΙ κατηγορηματικά!
Η απαίτησή μας για την ενίσχυση (και όχι για τη μείωση) της κοινωνικής αποτελεσματικότητας και της οικονομικής βιωσιμότητας του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης είναι απολύτως ξεκάθαρη, τεκμηριωμένη και αδιαπραγμάτευτη. Γιʼ αυτόν τον λόγο είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε έντονους και δυναμικούς απεργιακούς αγώνες, που αν είναι και ενωτικοί θα είναι και πιο αποτελεσματικοί και νικηφόροι».
Γιάννης Μανώλης
Τυχόν προσφυγή στο ΔΝΤ θα βγάλει στους δρόμους όλους τους εργαζόμενους και συνταξιούχους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, γιατί στην πράξη θα σημαίνει κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης όπως τη γνωρίσαμε στην Ελλάδα και απεγκλωβισμό του κράτους από το ασφαλιστικό σύστημα. Αυτό μαθηματικά θα οδηγήσει, σε βάθος χρόνου, στη μείωση της αγοραστικής δύναμης των συνταξιούχων μέχρι και 40%».
Ο ΣΕΒ
• Από τον ΣΕΒ μας ενημερώνουν ότι οι βιομήχανοι θα αξιολογήσουν τις νέες συγκεκριμένες προτάσεις που θα περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό και θα υπάρξει επίσημη τοποθέτηση. Ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ Χ. Κυριαζής είχε υποστηρίξει για το Ασφαλιστικό μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Από πλευράς προτεραιοτήτων, πρέπει πρώτα να εξασφαλίσουν τη μακρόχρονη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος με τις θεσμικές και παραμετρικές αλλαγές που χρειάζονται, την εφαρμογή των ισχυόντων νόμων, την αποκατάσταση ειδικών ρυθμίσεων που με τα χρόνια γενικεύθηκαν πέρα από τη λογική και την κοινωνική ανοχή, τη μείωση της σπατάλης, την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής και της αδήλωτης εργασίας, καθώς και την υιοθέτηση καλών πρακτικών στο επίπεδο της διαχείρισης των φορέων. Στη συνέχεια, εάν απαιτείται μεταβατικά χρηματοδοτική ένεση πέρα από τα θεσμοθετημένα, αυτή μπορεί να εξεταστεί για κάποιο διάστημα μέχρι να επιτευχθεί η εξυγίανση».