Εν τη παλάμη και ούτω βοήσομεν…

Και συμπονάνε τον διπλανό τους και βγάζουν από την τσέπη τους κανένα ευρώ ή δολάριο να του δώσουν για να τα βγάλει πέρα για καμιά μέρα…
Το συμφέρον το μοναδικό… συναίσθημα, η κινητήρια δύναμη για να βάλει π.χ. η κυρία Μέρκελ το χεράκι στην τσεπούλα της… Τι μας δίνεις. Αυτό και μόνο είναι η… ευαισθησία και το… φιλότιμο που έχουν…
Και θέλετε την απόδειξη που το επιβεβαιώνει; Αν είχαμε παραγγείλει τα Γιουροφάιτερ στη Γερμανία και κάποια άρματα, ασφαλώς θα είχαν βάλει λιγουλάκι νερό στο κρασί τους. Και δεν ικανοποιούνται βέβαια με… μπιχλιμπίδια… Θέλουν χοντρή παραγγελιά. Και το ζούμε. Ο Γιώργος το πήρε το άχρηστο υποβρύχιο (ξέρετε εκείνο που… μπατάρει) αλλά η κυρία Μέρκελ θέλει κι άλλα για να ανοίξει το… πουγκί της…
Μη διερωτάσθε, λοιπόν, μα, καλά, βλέπουν τον συνέταιρό τους να πνίγεται και δεν βουτάνε να τον σώσουν, δεν του ρίχνουν ένα σωσίβιο, ένα σχοινί να πιαστεί, να γλιτώσει; Τέτοιες ευαισθησίες ποτέ δεν υπήρξαν. Ποτέ δεν τις είδαμε όλα αυτά τα χρόνια από την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Ό,τι μας έδωσαν τα πήραν πίσω πολλαπλάσια… Χειρότεροι και πιο αδίστακτοι τοκογλύφοι δεν υπάρχουν.
Αν δεν κοιτάξουμε τα του σπιτιού μας, και πώς θα έχει γερά θεμέλια, μην περιμένουμε από τους ξένους να ʼρθουν να βάλουν πλάτη τσάμπα…