Βυζάντιον

Ας ξεκινήσω με μια προσπάθεια ρομαντικής παπαρολογίας μήπως τσιμπήσει καμιά αναγνώστρια: Με έχει πιάσει η άνοιξη. Με έπιασε σαν τον Χρυσοχοΐδη και βάζω αλεξίσφαιρο γιλέκο μη με βρουν τα βέλη του έρωτα στην καρδιά. Αλλά δυστυχώς ο έρωτας είναι σαν τους τρομοκράτες, κάνει βολές τις ώρες που εγώ κοιμάμαι. Δεν έχω ξαναγράψει μεγαλύτερη σαχλαμάρα, αλλά η αλήθεια είναι πως με κάτι τέτοια κάνεις και καριέρα και σίγουρα βρίσκεις δουλειά στο ραδιόφωνο.

***

Είναι βέβαια λογικό να έχουμε την τρομοκρατία που μας ταιριάζει. Κάτι λούμπεν τύποι, σούργελα, με περιορισμένο ιδεολογικό
υπόβαθρο και μυαλά βουτηγμένα στο μίσος ή σε φυλλάδια με όπλα από την εποχή που υπήρχε η Τσεχοσλοβακία και έφτιαχνε τουφέκια για επαναστάτες. Εσείς μπορεί να πανηγυρίζετε
όπως οι δημοσιογράφοι για την επιτυχία του Χρυσοχοΐδη, αλλά μεταξύ μας, όταν βλέπεις τα τζιπ να φεύγουν από τη ΓΑΔΑ και τον Μαζιώτη με αλεξίσφαιρο, νομίζεις ότι παρακολουθείς παρωδία James Bond. Μην ανησυχείτε καθόλου, θα γελάσετε αρκετά. Έχουν να κυκλοφορήσουν διάλογοι, σχεδιαγράμματα, λίγο αλατοπίπερο με γκομενικά και γείτονες που πέφτουν από τα σύννεφα και σκάνε με φόρα στο σαλόνι μας. Οι συνάδελφοι και η Αστυνομία να είναι καλά και το πρόγραμμα θα έχει διάρκεια προκειμένου να μην πλήξουν όσοι, λόγω κρίσης, μένουν κλεισμένοι στο σπίτι. Είναι και φθηνή παραγωγή για τα κανάλια, μια χαρά βολεύονται όλοι. Αφού λένε ότι στα Jumbo θα βγάλουν σωσίβιο Χρυσοχοΐδης για το καλοκαίρι. Διότι όντως θα τραβήξει. Πρώτα θα πέφτουν οι φήμες, μετά θα γίνονται πληροφορίες και στο τέλος αποκαλύψεις, αν και τελικά δεν έχεις τίποτα παραπάνω από μια συμμορία του κοινού εγκλήματος με ψυχιατρική διαταραχή. Και επειδή έχω τσιμπήσει κι εγώ, σπεύδω να προαναγγείλω ότι ρόλο στην ιστορία ίσως παίξει άνδρας που δεν ζει στην Αθήνα και δεν είναι χριστιανός! Τι θέλω να πω; Σιγά μη δώσω εξηγήσεις! Anyway, μην ξεχάσω να σας πω και για τη διαβάθμιση των πληροφοριών. Όταν οι πληροφορίες έρχονται από αστυνομικό συντάκτη, σημαίνει ότι δουλεύει το ρουλεμάν της υπηρεσίας, άντε και κανένας ΚΥΠατζής. Όταν ακούς, όμως, παραθυράτο σχολιαστή να
επικαλείται τις πηγές του, τότε
ακούς να σου μιλάει ο Χρυσοχοΐδης μέσα από άλλο σώμα.
•••
Ως συνήθως, η ουσία είναι αλλού: στο ιδεολογικό έρεισμα που αποκτούν αυτοί οι τύποι στην κοινωνία. Παλαιότερα κανείς δεν τολμούσε να μιλήσει. Τώρα κανένας δεν έχει πρόβλημα να δείξει το πρόσωπό του. Αυτό κάτι σημαίνει και δεν χρειάζεται να σας το εξηγήσω εγώ. Σημαίνει και κάτι άλλο. Η κοινωνία μας χωρίζεται στα δύο. Ένα κομμάτι γίνεται βαθιά συντηρητικό, κολλάει
επάνω σε «αξίες», φοβάται, νοσταλγεί και αισθάνεται ότι απειλείται. Και ένα άλλο κομμάτι αποφασίζει ότι, ακόμα κι αν χάσει τη ζωή του σʼ ένα ξέσπασμα οργής, δεν είναι δα και big deal. Και στη μέση μένει μια σιωπηρή πλειοψηφία που ψάχνει τρόπο να εκφραστεί, ώμο για να ακουμπήσει.
•••
Καλά, βλακείες σου λέω, έχω όμως ρεπορτάζ! Η Τζούλια θα καθυστερήσει ελαφρώς την κυκλοφορία του δεύτερου DVD επειδή η
εταιρεία διανομής γνωρίζει ότι η εφορία τούς περιμένει στην άκρη. Ομιλώ σοβαρά, που θα
έλεγε και ο Παναγιωτόπουλος. Η Τζούλια θα πάρει μια ανάσα και θα κάτσει να χαζέψει πρώτα τα DVD του Μαζιώτη και στη συνέχεια το ωραίο, το καλό, το δικό μας, με παρτενέρ
ολόκληρο το Eurogroup…
•••
Και τώρα, όπως κάνουν τα σοβαρά talk shows της Δευτέρας, ας περάσουμε στο
επόμενο θέμα της συζήτησής μας, που είναι, φυσικά, η οικονομία.
•••
Με τρελαίνουν τα χαμόγελα, με εξοργίζει αυτή η τεχνητή αμεριμνησία και το ύφος του παλικαριού που καθάρισε τους κακούς και ετοιμάζεται να αναπαυτεί. Εντάξει, δεν αποκλείεται σε λίγο να δεις και τον Γιώργο με τη σανίδα του σερφ να σε καλεί σε μια χαλαρωτική ανάπαυλα στην Πάρο. Να σου το πω πιο απλά, τα ψέματα που ακούγονται με κάνουν να θυμώνω. Δεν θα κάτσω να σου εξηγήσω τα αυτονόητα, υποθέτω ότι υπάρχουν άλλοι, περισσότερο ειδικοί που θα σου πουν ότι αυτά με το πιστόλι που οπλίστηκε και το χρήμα των
εταίρων είναι αηδίες που δεν χρυσώνουν το χάπι, το αντικαθιστούν με χαπάκι LSD μήπως και δεις τα πράγματα ροζ. Η χώρα, θέλει δεν θέλει, θα προσφύγει στον μηχανισμό, θα ταπεινωθεί ως κράτος δεύτερης κατηγορίας, ως ο παρίας της Ευρώπης, και για πρώτη φορά θα ενώσω κι εγώ το γοερό μου κλάμα με τις κραυγές του εκδότη σε ένα remake του «Άνοιξε πέτρα» – δέχομαι εγώ να κάνω τη Μαρινέλλα, δεν έχω πρόβλημα. Το πρόβλημά μου είναι αλλού: Κανένας κερατάς δεν κάθεται να εξηγήσει ευθέως στον κόσμο τι ακριβώς τον περιμένει τα επόμενα χρόνια, βάσει αριθμών. Εντάξει, ούτε εγώ θα το κάνω, αλλά επειδή ξέρετε ότι έχω ρεπορτάζ περί των οικονομικών θα σας μεταφέρω τα στοιχεία που έστειλε ο άνθρωπός μου. Εσείς τώρα καθίστε σαν τη διαφήμιση με τις γιαγιάδες που βλέπουν τους πίνακες. Κοιτάξτε προσεκτικά γιατί, παρεμπιπτόντως, εσείς είστε η κατσίκα που δίνει περισσότερα, ενώ ζητάει λιγότερα.
•••
Λοιπόν, όταν πλέον δεσμευόμαστε ότι θα μειώσουμε το έλλειμμα στο 8,5% του ΑΕΠ μέσα σε έναν χρόνο, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει να περικόψουμε δαπάνες περίπου 13 δισ. ευρώ. Εύκολο; Ναι, αν ζεις με χάπια σπιρουλίνας, νερό και λαχανίδες, είναι σχετικά εύκολο. Παράλληλα θα πρέπει να βάλεις την οικονομία σε μια φάση αποπληθωρισμού προκειμένου να ενισχύσεις την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Κατανοητό; Ε, αυτό συνεπάγεται ύφεση τουλάχιστον 10% για τα επόμενα δύο (καλύτερα να τα κάνεις τέσσερα για να είσαι μέσα) χρόνια. Τώρα, για να βρεις το ποσοστό της ανεργίας, πάρε το ποσοστό της ύφεσης και διπλασίασέ το. Αυτό που βρίσκεις
σου δίνει την ανεργία στο δεύτερο εξάμηνο του 2011 – δεν το γράφω εδώ για να μην τρομάξεις. Και επειδή
νέοι φόροι δεν γίνεται να επιβληθούν (διότι επιδεινώνουν την ύφεση), ο δημόσιος τομέας θα πάει σε
άγρια περικοπή θέσεων. Εσύ θα μου πεις τώρα ότι είναι αντισυνταγματικό να απολύσουν
υπαλλήλους, έτσι δεν είναι; Σιγά το πρόβλημα. Πρώτα αδειάζεις συμβασιούχους, μετά κλείνεις υπηρεσίες, καταργείς οργανικές θέσεις και στέλνεις τους υπαλλήλους στο χωριό να συντηρηθούν από την οικογένεια. Και μετά το πρόβλημα ανακυκλώνεται. Κάποιοι από αυτούς θα σου πεθάνουν (λίγοι), κάποιους άλλους θα τους ταΐζεις στο ψυχιατρείο ή στη φυλακή, μερικοί θα μεταναστεύσουν και μια κρίσιμη μειοψηφία θα πάρει τα κουμπούρια χωρίς καν στοιχειώδη οργάνωση. Λίαν συντόμως η Ελλάδα, εκτός από πρώτη χώρα στα Καγιέν, θα είναι και η πρώτη χώρα στην κατοχή Καλάσνικοφ ανά εκατό πολίτες. Και λέω να δώσω δύο παραδείγματα, μήπως και κατεβάσετε από τώρα την καραμπίνα του παππού.
•••
Δεν γνωρίζω αν με διαβάζουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ. Από τη στιγμή που είμαι ορφανό και μετά βεβαιότητας δεν με διαβάζει η μάνα μου, ξεκινώ πάντα θεωρώντας ότι δεν έχω κανέναν αναγνώστη. Στην περίπτωση, πάντως, που με διαβάζει κάποιος από εκεί, θα ήθελα να του υποδείξω κάτι απλό. Να ρίξουν μια ματιά στο πάρτι προσλήψεων που γίνεται τις τελευταίες εβδομάδες στους δήμους της όμορφης πατρίδας μας. Δεν μιλάμε απλώς για πάρτι, αλλά για όργιο ρωμαϊκών διαστάσεων, με τα κορίτσια πληρωμένα από τον φορολογούμενο. Λίγο πριν από τον χαμό «Καλλικράτη» οι δήμαρχοι προσπαθούν να τακτοποιήσουν τα γυναικόπαιδα, κοινώς συγγενείς, κουμπάρους, νύφες και παιδιά. Όλοι μέσα. Όλοι προσλαμβάνονται. Και το χαριτωμένο εδώ είναι ότι τα χρέη των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης δεν υπολογίζονται στα χρέη της κεντρικής διοίκησης. Πιο απλά, αν στο δημόσιο χρέος προσθέσεις και τα δημοτικά, το νούμερο κάνει τζακ ποτ και το κυνηγάς όπως το Τζόκερ, απλώς σου έχει ξεφύγει, θέλεις μετά εξοπλισμό αστροναύτη. Η μπόμπα στις δημοτικές επιχειρήσεις θα σκάσει αργότερα, συνεπώς κρατάμε μια σημείωση και την περιμένουμε. Και το τελευταίο.
•••
Θα ήθελα να ρωτήσω με όλο το θάρρος και τον σεβασμό που με διακρίνει: Είναι αλήθεια ότι, ενώ ένα κομμάτι της κυβέρνησης σκέφτεται το κλείσιμο του ΟΣΕ, ένα άλλο κομμάτι, το απολύτως αρμόδιο, συνεχίζει να χρηματοδοτεί την κατασκευή έργου μόνο και μόνο για να μη δυσαρεστήσει κάποιους εργολάβους; Και για φαντάσου το συγκεκριμένο κομμάτι να έχει μέσα προμήθειες Siemens τι έχει να γίνει, ε;