Βίαιη προσαρμογή

Τα δύσκολα είναι μπροστά κι όχι πίσω, ωστόσο οι περισσότεροι εξακολουθούν να ζουν σε μια μακαριότητα. Δεν αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να προσαρμοστούν στην επώδυνη πραγματικότητα που λέει ότι η χώρα για χρόνια θα δανείζεται ακριβά και για να ξεφύγει από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης θα πρέπει νʼ αλλάξει τα παραγωγικά, τα αναπτυξιακά εργαλεία της και ταυτόχρονα οι πολίτες να αλλάξουν τα καταναλωτικά τους πρότυπα. Ήδη το σχοινί για τους δημοσίους υπαλλήλους θʼ αρχίσει να σφίγγει οσονούπω, αφού θʼ αρχίσουν οι αναδρομικές περικοπές των εισοδημάτων τους. Ήδη στον ιδιωτικό τομέα η ανασφάλεια κυριαρχεί μεταξύ των εργαζομένων, ενώ ταυτόχρονα η εργοδοσία συμπιέζει εργασιακά δικαιώματα σχεδόν ανεμπόδιστα.
•Φυσικά, το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας κατʼ ανάγκη θα προσαρμοστεί στη δύσκολη κατάσταση της χώρας, έστω και βίαια. Το ζητούμενο είναι τι θα γίνει με εκείνους που ζουν χλιδάτα και αφορολόγητα, πίνοντας εις υγείαν των κορόιδων – κι εδώ το φορολογικό νομοσχέδιο που πρόσφατα ψήφισε η Βουλή δεν αρκεί, με δεδομένη την κατάσταση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και τις «αρπαχτές» των εφοριακών. Θα το πούμε καθαρά: Εάν η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε τάχιστα και αποτελεσματικά κινηθεί για την ανασυγκρότηση και την εξυγίανση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, η φοροδιαφυγή θα είχε περιοριστεί δραστικά και τα έσοδα του κράτους θα είχαν βελτιωθεί. Ομοίως, κέρδη για τα κρατικά ταμεία θα είχαν εισρεύσει εάν είχαν περιοριστεί οι άχρηστες δαπάνες του Δημοσίου και η ρεμούλα στον χώρο της υγείας και των ΟΤΑ.
•Η διαβεβαίωση του πρωθυπουργού ότι οι θυσίες του ελληνικού λαού θα πιάσουν τόπο, θα πέσει στο κενό εάν δεν θεραπευτούν οι ανοιχτές πληγές που συντηρούν τη σπατάλη και τη διαφθορά. Και σʼ αυτούς τους τομείς, που χρόνια τώρα ρέει μαύρο χρήμα και σπατάλη, η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει μείνει στο πεδίο των λόγων και των καλών προθέσεων. Καιρός είναι να δράσει άμεσα και αποφασιστικά. Η κοινή γνώμη περιμένει αποτελέσματα, αλλά δεν θα περιμένει για πολύ ακόμα…