Από το «ούτε το συζητάμε» στο «καλώς ήρθατε»!

Εμείς, από την άλλη πλευρά, φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε συλλήβδην κερδοσκόπους όλους τους μεγάλους χρηματοοικονομικούς οργανισμούς και τράπεζες. Οι ίδιοι αυτοί οργανισμοί που κατηγορούμε, μας έχουν δανείσει ή έχουν μεσολαβήσει για να δανειστούμε περίπου 300 δισ. ευρώ, και σήμερα δεν μας πιστεύουν και δεν μας εμπιστεύονται, σε μεγάλο βαθμό δικαιολογημένα. Ταυτόχρονα ανακαλύψαμε πόσο απάνθρωπη είναι η Μέρκελ, που δεν συμφωνεί αμέσως –στο τέλος θα το κάνει– να μας δανείσει για να σωθεί (;) η χώρα.

Η έννοια του κερδοσκόπου μπήκε τόσο πολύ στη ζωή μας, που σχεδόν υποκατέστησε στη συλλογική μας μνήμη τούς κάθε μορφής διαχρονικούς εχθρούς της φυλής και του έθνους. Και όπως το συνηθίζουμε, στους κερδοσκόπους φορτώσαμε κάθε λογής δική μας αδυναμία, ανικανότητα, τεμπελιά ή αδιαφορία που οδήγησε την οικονομία μας στο μεγαλειώδες χρέος των 300 δισ. ευρώ.

Ένας άλλος σοβαρός εχθρός που απειλεί να θέσει σε αμφισβήτηση την «κυριαρχία της χώρας» είναι το ΔΝΤ. «Έρχεται το ΔΝΤ», διατυμπανίζουν με πηχιαίους τίτλους τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και οι εκφωνητές των δελτίων των 8.

Ερώτημα: Έρχεται μόνο του και απρόσκλητο; Και αφού θα μας υποτάξει, γιατί δεν αντιστεκόμαστε;

Η διαμονοποίηση του ΔΝΤ ξεκίνησε πριν από λίγο καιρό, όταν και να το συζητούσες ακόμα ήταν βλαστήμια. Με το πέρασμα των εβδομάδων και τη συνεχόμενη ανώμαλη προσγείωση, ο δαίμονας έγινε απλώς κακός και αρχίσαμε να συζητάμε για το εάν, πότε, πώς, σε τι ποσοστό και άλλα «τεχνικά θέματα», που στην ουσία τού έστρωναν το χαλί. Σε τρίτη φάση ανακαλύψαμε ξαφνικά την ανάγκη παρουσίας του λόγω της «τεχνογνωσίας» που διαθέτει και όχι για να μας δανείσει. Με άλλα λόγια, το καλέσαμε για να μας δώσει know-how, λες και το ΔΝΤ θα ερχόταν στην Ελλάδα για να παραδώσει οικονομικά σεμινάρια ακαδημαϊκού περιεχομένου. Τέλος, τους στείλαμε και μια επιστολή όχι για να τους καλέσουμε, αλλά για να μας διευκρινίσουν τους όρους κάτω από τους οποίους θα ήταν διατεθειμένοι να μας βοηθήσουν.

Έτσι, από τη Δευτέρα έρχονται στην Αθήνα τα πρώτα κλιμάκια του ΔΝΤ για να διαμορφώσουν το πλαίσιο πάνω στο οποίο θα στηριχθεί η βοήθεια που θα δοθεί. Εμείς παρ’ όλα αυτά επιμένουμε ότι δεν θα τους χρειαστούμε και θα τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας.

Η όλη αυτή Ιστορία με την πρόσκληση ή μη του ΔΝΤ, αν δεν ήταν τόσο σοβαρή, θα ήταν αυτόχρημα τραγελαφική. Από το «ούτε το συζητάμε για ΔΝΤ», φτάσαμε να τους υποδεχόμεθα τη Δευτέρα για να τους ενημερώσουμε για τα «πάντα».

Και τώρα τα spreads. Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη λέξη που να μπήκε τόσο γρήγορα και βίαια στη ζωή μας και να χρησιμοποιήθηκε τόσο πολύ τελευταία, σε βαθμό που να επηρεάζει τη διάθεση όλων μας. Ανεβαίνουν τα spreads; Μαυρίλα στην πλατεία Συντάγματος, στον ΟΔΔΗΧ, στο χρηματιστήριο και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Πέφτουν τα spreads; Χαρές και πανηγύρια, λες και νικήσαμε τους Τούρκους ή πήραμε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Η παράμετρος που λέγεται «χρόνος» έχει εξαντληθεί. Από δω και πέρα τίποτε άλλο δεν έχουμε να περιμένουμε. Οι αγορές είναι κάθετες. Δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για αμφιβολία ή παρανόηση:

Πηγαίνετε στο ΔΝΤ όσο έχετε ακόμα λίγο καιρό. Αύριο ίσως είναι αργά.

e-mail: [email protected]